poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Friedrich von Bodenstedt	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1918-951	2013-12-15 20:30 Manfred	nur tiun aldonu
N. N. 77	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1919-951	2013-12-15 20:59 Manfred	nur tiun forigu
N. N. 76	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1916-951	2013-12-15 10:41 Manfred	nur tiun aldonu
Konstantin Gusev	La morto de la poeto	Esperanto	Arg-1917-951	2013-12-15 10:56 Manfred	nur tiun forigu
Михаил Лермонтов	* Смерть поэта	Rusa	Arg-1915-951	2013-12-15 10:39 Manfred	nur tiun forigu

Михаил Лермонтов, Der Tod des Dichters	Михаил Лермонтов, Смерть поэта	Михаил Лермонтов, La morto de la poeto

tradukita de N. N. 77		tradukita de Konstantin Gusev

Der Dichter fiel – von Schurken wähnte	Погиб поэт! — невольник чести —	Pereis li, poet' de justo,
Er seiner Ehre sich beraubt.	Пал, оклеветанный молвой,	Murdita per la kalumni',
Er traf ins Herz, der ihn verhöhnte,	С свинцом в груди и жаждой мести,	Kun peza plumbo en la brusto
Und sterbend sank sein stolzes Haupt!	Поникнув гордой головой!..	Kaj venĝavido mortis li! ...
Nicht mehr ertrug das Herz des Dichters	Не вынесла душа поэта	Ne povis la animo luma
der Schwätzer niederträchtiges Spiel	Позора мелочных обид,	Subiĝi al la malhonor',
gegen die Meinung des Gelichters	Восстал он против мнений света	Li sola kontraŭ fals' monduma
stand einsam er wie je ... und fiel!	Один как прежде... и убит!	Ribelis ... Kaj li estas for!
Er fiel! ... Was hilft's, daß ihr nun sammelt	Убит!.. к чему теперь рыданья,	Murdita! ... Do por kio ploroj,
unnützes Lob und ihn beleckt,	Пустых похвал ненужный хор,	De l' povraj laŭdoj tarda ĥor'
daß ihr Entschuldigungen stammelt? —	И жалкий лепет оправданья?	Kaj sinpravigoj de l' sinjoroj?
Zu spät, das Urteil ist vollstreckt;	Судьбы свершился приговор!	Pro fato li jam estas for!
Wer trieb ihn denn? War es nicht euer	Не вы ль сперва так злобно гнали	Kaj ĉu ne vi kolere pelis
boshaftes Spiel, das ihn verführt.	Его свободный, смелый дар	La noblan kanton de liber',
das des Genies bewahrtes Feuer	И для потехи раздували	Elblovi incendion celis
zu offnen Bränden angeschürt?	Чуть затаившийся пожар?	El la ĵaluzo -- nur fajrer'?
Ihr habts erreicht ... er ging verbinen	Что ж? веселитесь... — он мучений	Do ĝoju ... Mutas bardo nia,
zugrund an Qual und Überdruß;	Последних вынести не мог:	La bonon rompis la malbon'.
das Licht erlosch, das Laub verwirren	Угас, как светоч, дивный гений,	Ne lumas plu la stel' genia,
am Blütenkranz des Genius.	Увял торжественный венок.	Forvelkis la solena kron'.
Der ihn gemordet, kalten Blutes	Его убийца хладнокровно	Murdinto lia senkompata
hat er`s getan ... er schoß gewandt;	Навел удар... спасенья нет:	Ekpremis feron de la ĉan',
sein leeres Herz war rohen Mutes,	Пустое сердце бьется ровно,	La koro vanta batis glate,
und nicht gezittert hat die Hand.	В руке не дрогнул пистолет.	Neniom tremis tiu man'.
Was wunder auch? ... aus fernen Reichen	И что за диво?.. издалёка,	Kaj ĉu ne miro, ĉu ne strango?
kam er als Abenteurer her,	Подобный сотням беглецов,	Pelata per la sort' migrant',
und hundert andre so wie er,	На ловлю счастья и чинов	Nomadis li en nia land'
sich Glück und Ämter zu erschleichen;	Заброшен к нам по воле рока;	En serĉo de feliĉ' kaj rango,
er schätzte unser Land gering,	Смеясь, он дерзко презирал	Ofende mokis pli kaj pli
sein Recht und Brauch, sein Wort und Wissen	Земли чужой язык и нравы;	De nia tero lingvon, moron
hatt gern uns Ruhm und Ehr entrissen;	Не мог щадить он нашей славы;	Kaj malestimis nian gloron,
wie konnte er beim Abschuß wissen,	Не мог понять в сей миг кровавый,	Ne sciis en la sanga horo,
an wem sich seine Hand verging! ...	На что он руку поднимал!..	Sur kion levis sian manon li! ...
Nun ist er tot, vom Grab verschlungen	И он убит — и взят могилой,	En tombo kuŝas jam la bardo,
wie jener Sänger, vom Geschick bezwungen,	Как тот певец, неведомый, но милый,	Samkiel tiu, kiun li kun ardo
weil Eifersucht sein Herz verbrannt	Добыча ревности глухой,	Prikantis sorĉe en la versroman' --
den er mit wunderbarer Kraft besungen,	Воспетый им с такою чудной силой,	Kantisto de bonkoro kaj bonfarto
erschlagen wie auch er von mitleidloser Hand	Сраженный, как и он, безжалостной рукой.	Murdita per la senkompata man'.
Weshalb ließ er das Glück und stiller Freundschaft Kerzen	Зачем от мирных нег и дружбы простодушной	Por kio de la pac' kaj simplo vilaĝloka
und trat in diese Welt, die ungebundne Herzen	Вступил он в этот свет завистливый и душный	Enpaŝis mise li al la mondum' sufoka
und glühnde Leidenschaft in faulem Dunst erstickt?	Для сердца вольного и пламенных страстей?	Por la sincera sent' kaj liberema saĝ'?
Weshalb gab er die Hand nichtsnutzigen Ehrbesudlem,	Зачем он руку дал клеветникам ничтожным,	Por kio premis li la malamikajn manojn,
weshalb denn glaubte er den schmeichlerischen Hudlem,	Зачем поверил он словам и ласкам ложным,	En la envia rond' serĉante la kompanojn,
er, der als Kind doch schon der Menschen Herz durchblickt?	Он, с юных лет постигнувший людей?..	Li, kompreninta homojn de l' junaĝ'?...
Man riß den Kranz ihm fön - gehüllt in Lorbeer, schenkten	И прежний сняв венок — они венец терновый,	Anstataŭ simpla kron' al li surmetis ili
sie ihm den Domenkranz, der einer Krone glich:	Увитый лаврами, надели на него:	La kronon dornan, nur kun laŭro por ornam' --
Doch die verborgnen- Domen senkten tief in die edle Stirne sich;	Но иглы тайные сурово	Ĝi devas kvazaŭ ĉiam brili,
vom tückischen Geraun, vom Hohn der Ignoranten	Язвили славное чело;	Sed kaŝe piki, piki jam;
war ihm vergiftet noch der letzte Augenblick.	Отравлены его последние мгновенья	Venenis liajn lastajn horojn frido,
Er fiel - da Ehrgefühl und Rachedurst ihn brannten,	Коварным шопотом насмешливых невежд,	Malica flustro mokis lin, kaj jen
in hoffnungslosem Gram um sein verlornes Glück.	И умер он — с напрасной жаждой мщенья,	Li mortis kun la vana venĝavido,
	С досадой тайною обманутых надежд.	Kun kaŝa disreviĝo kaj ĉagren'.
	Замолкли звуки чудных песен,	La kantoj de mirinda brilo
	Не раздаваться им опять:	Ne sonas jam sub la ĉiel',
	Приют певца угрюм и тесен,	Malhelas lia mortazilo,
	И на устах его печать. —	Surbuŝe kuŝas la sigel'.
	А вы, надменные потомки	Kaj vi, arogaj heredantoj
	Известной подлостью прославленных отцов,	De la gepatroj malhonestaj, nun
	Пятою рабскою поправшие обломки	Tretantaj per la fiaj sklavaj plandoj
	Игрою счастия обиженных родов!	La familiojn, kiujn lasis la fortun'!
	Вы, жадною толпой стоящие у трона,	Vi en avida ar' starantaj ĉe la trono
	Свободы, Гения и Славы палачи!	Ekzekutistoj de genio, glor', liber',
	Таитесь вы под сению закона,	Kaj gardas vin la leĝo, kiel krono,
	Пред вами суд и правда — всё молчи!..	Silentu antaŭ vi la justo kaj la ver'!
	Но есть и божий суд, наперсники разврата!	Sed estas dia juĝ', malĉastaj dorlotatoj,
	Есть грозный суд: он ждет;	Kaj la juĝisto jam atendas vin,
	Он не доступен звону злата,	Ne aĉetebla per la or' kaj flatoj
	И мысли и дела он знает наперед.	Li krimojn viajn antaŭvidas ĝis la fin'.
	Тогда напрасно вы прибегнете к злословью:	Kaj jam al vi la kalumnia lango
	Оно вам не поможет вновь,	Ne helpos per la malhonesta ard',
	И вы не смоете всей вашей черной кровью	Kaj ne forlavos vi per via nigra sango
	Поэта праведную кровь!	La sanktan sangon de la bard'!

Traduko de la Rusa poemo "Смерть поэта" de Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27) en la Germanan de N. N. 77. Siehe: http://www.winter-zeulenroda.de/webseiten/lermontov.htm.	Verkinto de tiu ĉi Rusa poemo estas Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27). Mi, Manfred Retzlaff, trovis tiun ĉi poemon en la retejo http://www.stihi-xix-xx-vekov.ru/ler352.html.	Traduko de la Rusa poemo "Смерть поэта" de Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27) en Esperanton de Konstantin Gusev (†1980-11-09). Tiu ĉi poem-esperangigo troviĝas en la retejo http://donh.best.vwh.net/Esperanto/Literaturo/Poezio/morto_poetou.html.

Михаил Лермонтов,Der Tod des Dichters

Михаил Лермонтов,Смерть поэта

Михаил Лермонтов,La morto de la poeto

Михаил Лермонтов,
Der Tod des Dichters

Михаил Лермонтов,
Смерть поэта

Михаил Лермонтов,
La morto de la poeto