Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Konstantin Gusev La morto de la poeto Esperanto Arg-1917-951 2013-12-15 10:56 Manfred nur tiun forigu
Friedrich von Bodenstedt Der Tod des Dichters Germana Arg-1918-951 2013-12-15 20:30 Manfred nur tiun forigu
N. N. 77 Der Tod des Dichters Germana Arg-1919-951 2013-12-15 20:59 Manfred nur tiun forigu
N. N. 76 Der Tod des Dichters Germana Arg-1916-951 2013-12-15 10:41 Manfred nur tiun aldonu
Михаил Лермонтов * Смерть поэта Rusa Arg-1915-951 2013-12-15 10:39 Manfred nur tiun forigu

Михаил Лермонтов,
Der Tod des Dichters

 

Михаил Лермонтов,
La morto de la poeto

 

Михаил Лермонтов,
Der Tod des Dichters

 

Михаил Лермонтов,
Смерть поэта

 
tradukita de Friedrich von Bodenstedt   tradukita de Konstantin Gusev   tradukita de N. N. 77    
 
Der Dichter wollte seine Ehre rächen,   Pereis li, poet' de justo,   Der Dichter fiel – von Schurken wähnte   Погиб поэт! — невольник чести —
Die er durch giftges Wort verletzt geglaubt,   Murdita per la kalumni',   Er seiner Ehre sich beraubt.   Пал, оклеветанный молвой,
Da traf ihn selbst das Blei, sein Herz zu brechen,   Kun peza plumbo en la brusto   Er traf ins Herz, der ihn verhöhnte,   С свинцом в груди и жаждой мести,
Zu beugen sein gewaltig Haupt…   Kaj venĝavido mortis li! ...   Und sterbend sank sein stolzes Haupt!   Поникнув гордой головой!..
…Und Manche jetzt frohlocken, daß er fiel,   Ne povis la animo luma   Nicht mehr ertrug das Herz des Dichters   Не вынесла душа поэта
Und rühmen gar den Mörder, der sein Ziel   Subiĝi al la malhonor',   der Schwätzer niederträchtiges Spiel   Позора мелочных обид,
So gut getroffen, und im kalten Muthe,   Li sola kontraŭ fals' monduma   gegen die Meinung des Gelichters   Восстал он против мнений света
Fest, ohne Zittern, that den Mörderschuß,   Ribelis ... Kaj li estas for!   stand einsam er wie je ... und fiel!   Один как прежде... и убит!
Der unser Land geröthet,mit dem Blute   Murdita! ... Do por kio ploroj,   Er fiel! ... Was hilft's, daß ihr nun sammelt   Убит!.. к чему теперь рыданья,
Des liederreichen Genius…   De l' povraj laŭdoj tarda ĥor'   unnützes Lob und ihn beleckt,   Пустых похвал ненужный хор,
... Ein Abenteurer kam er aus der Ferne,   Kaj sinpravigoj de l' sinjoroj?   daß ihr Entschuldigungen stammelt? —   И жалкий лепет оправданья?
Er nahm kein Herz mit sich, ließ keins zurück —   Pro fato li jam estas for!   Zu spät, das Urteil ist vollstreckt;   Судьбы свершился приговор!
Rang sucht' er bei uns, Titel, Ordenssterne,   Kaj ĉu ne vi kolere pelis   Wer trieb ihn denn? War es nicht euer   Не вы ль сперва так злобно гнали
Denn unverständlich war ihm andres Glück,   La noblan kanton de liber',   boshaftes Spiel, das ihn verführt.   Его свободный, смелый дар
Er fand was er gesucht in unsrer Mitte,   Elblovi incendion celis   das des Genies bewahrtes Feuer   И для потехи раздували
Er fand bei uns ein zweites Vaterland –   El la ĵaluzo -- nur fajrer'?   zu offnen Bränden angeschürt?   Чуть затаившийся пожар?
Sein Dank war: daß er sonst auf jedem Schritte   Do ĝoju ... Mutas bardo nia,   Ihr habts erreicht ... er ging verbinen   Что ж? веселитесь... — он мучений
Was ihm begegnete, verächtlich fand.   La bonon rompis la malbon'.   zugrund an Qual und Überdruß;   Последних вынести не мог:
Fremd blieb er unsrer Sprache, unsrer Sitte,   Ne lumas plu la stel' genia,   das Licht erlosch, das Laub verwirren   Угас, как светоч, дивный гений,
Das Volk war ihm ein Gegenstand des Hohnes,   Forvelkis la solena kron'.   am Blütenkranz des Genius.   Увял торжественный венок.
Er suchte keine Gunst als die des Thrones...   Murdinto lia senkompata   Der ihn gemordet, kalten Blutes   Его убийца хладнокровно
    Ekpremis feron de la ĉan',   hat er`s getan ... er schoß gewandt;   Навел удар... спасенья нет:
    La koro vanta batis glate,   sein leeres Herz war rohen Mutes,   Пустое сердце бьется ровно,
    Neniom tremis tiu man'.   und nicht gezittert hat die Hand.   В руке не дрогнул пистолет.
    Kaj ĉu ne miro, ĉu ne strango?   Was wunder auch? ... aus fernen Reichen   И что за диво?.. издалёка,
    Pelata per la sort' migrant',   kam er als Abenteurer her,   Подобный сотням беглецов,
    Nomadis li en nia land'   und hundert andre so wie er,   На ловлю счастья и чинов
    En serĉo de feliĉ' kaj rango,   sich Glück und Ämter zu erschleichen;   Заброшен к нам по воле рока;
    Ofende mokis pli kaj pli   er schätzte unser Land gering,   Смеясь, он дерзко презирал
    De nia tero lingvon, moron   sein Recht und Brauch, sein Wort und Wissen   Земли чужой язык и нравы;
    Kaj malestimis nian gloron,   hatt gern uns Ruhm und Ehr entrissen;   Не мог щадить он нашей славы;
    Ne sciis en la sanga horo,   wie konnte er beim Abschuß wissen,   Не мог понять в сей миг кровавый,
    Sur kion levis sian manon li! ...   an wem sich seine Hand verging! ...   На что он руку поднимал!..
    En tombo kuŝas jam la bardo,   Nun ist er tot, vom Grab verschlungen   И он убит — и взят могилой,
    Samkiel tiu, kiun li kun ardo   wie jener Sänger, vom Geschick bezwungen,   Как тот певец, неведомый, но милый,
    Prikantis sorĉe en la versroman' --   weil Eifersucht sein Herz verbrannt   Добыча ревности глухой,
    Kantisto de bonkoro kaj bonfarto   den er mit wunderbarer Kraft besungen,   Воспетый им с такою чудной силой,
    Murdita per la senkompata man'.   erschlagen wie auch er von mitleidloser Hand   Сраженный, как и он, безжалостной рукой.
    Por kio de la pac' kaj simplo vilaĝloka   Weshalb ließ er das Glück und stiller Freundschaft Kerzen   Зачем от мирных нег и дружбы простодушной
    Enpaŝis mise li al la mondum' sufoka   und trat in diese Welt, die ungebundne Herzen   Вступил он в этот свет завистливый и душный
    Por la sincera sent' kaj liberema saĝ'?   und glühnde Leidenschaft in faulem Dunst erstickt?   Для сердца вольного и пламенных страстей?
    Por kio premis li la malamikajn manojn,   Weshalb gab er die Hand nichtsnutzigen Ehrbesudlem,   Зачем он руку дал клеветникам ничтожным,
    En la envia rond' serĉante la kompanojn,   weshalb denn glaubte er den schmeichlerischen Hudlem,   Зачем поверил он словам и ласкам ложным,
    Li, kompreninta homojn de l' junaĝ'?...   er, der als Kind doch schon der Menschen Herz durchblickt?   Он, с юных лет постигнувший людей?..
    Anstataŭ simpla kron' al li surmetis ili   Man riß den Kranz ihm fön - gehüllt in Lorbeer, schenkten   И прежний сняв венок — они венец терновый,
    La kronon dornan, nur kun laŭro por ornam' --   sie ihm den Domenkranz, der einer Krone glich:   Увитый лаврами, надели на него:
    Ĝi devas kvazaŭ ĉiam brili,   Doch die verborgnen- Domen senkten tief in die edle Stirne sich;   Но иглы тайные сурово
    Sed kaŝe piki, piki jam;   vom tückischen Geraun, vom Hohn der Ignoranten   Язвили славное чело;
    Venenis liajn lastajn horojn frido,   war ihm vergiftet noch der letzte Augenblick.   Отравлены его последние мгновенья
    Malica flustro mokis lin, kaj jen   Er fiel - da Ehrgefühl und Rachedurst ihn brannten,   Коварным шопотом насмешливых невежд,
    Li mortis kun la vana venĝavido,   in hoffnungslosem Gram um sein verlornes Glück.   И умер он — с напрасной жаждой мщенья,
    Kun kaŝa disreviĝo kaj ĉagren'.       С досадой тайною обманутых надежд.
    La kantoj de mirinda brilo       Замолкли звуки чудных песен,
    Ne sonas jam sub la ĉiel',       Не раздаваться им опять:
    Malhelas lia mortazilo,       Приют певца угрюм и тесен,
    Surbuŝe kuŝas la sigel'.       И на устах его печать. —
    Kaj vi, arogaj heredantoj       А вы, надменные потомки
    De la gepatroj malhonestaj, nun       Известной подлостью прославленных отцов,
    Tretantaj per la fiaj sklavaj plandoj       Пятою рабскою поправшие обломки
    La familiojn, kiujn lasis la fortun'!       Игрою счастия обиженных родов!
    Vi en avida ar' starantaj ĉe la trono       Вы, жадною толпой стоящие у трона,
    Ekzekutistoj de genio, glor', liber',       Свободы, Гения и Славы палачи!
    Kaj gardas vin la leĝo, kiel krono,       Таитесь вы под сению закона,
    Silentu antaŭ vi la justo kaj la ver'!       Пред вами суд и правда — всё молчи!..
    Sed estas dia juĝ', malĉastaj dorlotatoj,       Но есть и божий суд, наперсники разврата!
    Kaj la juĝisto jam atendas vin,       Есть грозный суд: он ждет;
    Ne aĉetebla per la or' kaj flatoj       Он не доступен звону злата,
    Li krimojn viajn antaŭvidas ĝis la fin'.       И мысли и дела он знает наперед.
    Kaj jam al vi la kalumnia lango       Тогда напрасно вы прибегнете к злословью:
    Ne helpos per la malhonesta ard',       Оно вам не поможет вновь,
    Kaj ne forlavos vi per via nigra sango       И вы не смоете всей вашей черной кровью
    La sanktan sangon de la bard'!       Поэта праведную кровь!
 
Traduko de la Rusa poemo "Смерть
поэта" de Михаил Лермонтов
(*1814-10-15 - †1841-07-27) en la
Germanan de Friedrich von Bodenstedt (*1819
- †1892).

 
  Traduko de la Rusa poemo "Смерть
поэта" de Михаил Лермонтов
(*1814-10-15 - †1841-07-27) en
Esperanton de Konstantin Gusev
(†1980-11-09).

Tiu ĉi poem-esperangigo troviĝas en la
retejo
http://donh.best.vwh.net/Esperanto/Literaturo/Poezio/morto_poetou.html.
  Traduko de la Rusa poemo "Смерть
поэта" de Михаил Лермонтов
(*1814-10-15 - †1841-07-27) en la
Germanan de N. N. 77.

Siehe: http://www.winter-zeulenroda.de/webseiten/lermontov.htm.
  Verkinto de tiu ĉi Rusa poemo estas
Михаил Лермонтов (*1814-10-15
- †1841-07-27).

Mi, Manfred Retzlaff, trovis tiun ĉi
poemon en la retejo
http://www.stihi-xix-xx-vekov.ru/ler352.html.