poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Friedrich von Bodenstedt	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1918-951	2013-12-15 20:30 Manfred	nur tiun aldonu
N. N. 77	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1919-951	2013-12-15 20:59 Manfred	nur tiun forigu
N. N. 76	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1916-951	2013-12-15 10:41 Manfred	nur tiun aldonu
Konstantin Gusev	La morto de la poeto	Esperanto	Arg-1917-951	2013-12-15 10:56 Manfred	nur tiun forigu
Михаил Лермонтов	* Смерть поэта	Rusa	Arg-1915-951	2013-12-15 10:39 Manfred	nur tiun forigu

Михаил Лермонтов, La morto de la poeto	Михаил Лермонтов, Der Tod des Dichters	Михаил Лермонтов, Смерть поэта

tradukita de Konstantin Gusev	tradukita de N. N. 77

Pereis li, poet' de justo,	Der Dichter fiel – von Schurken wähnte	Погиб поэт! — невольник чести —
Murdita per la kalumni',	Er seiner Ehre sich beraubt.	Пал, оклеветанный молвой,
Kun peza plumbo en la brusto	Er traf ins Herz, der ihn verhöhnte,	С свинцом в груди и жаждой мести,
Kaj venĝavido mortis li! ...	Und sterbend sank sein stolzes Haupt!	Поникнув гордой головой!..
Ne povis la animo luma	Nicht mehr ertrug das Herz des Dichters	Не вынесла душа поэта
Subiĝi al la malhonor',	der Schwätzer niederträchtiges Spiel	Позора мелочных обид,
Li sola kontraŭ fals' monduma	gegen die Meinung des Gelichters	Восстал он против мнений света
Ribelis ... Kaj li estas for!	stand einsam er wie je ... und fiel!	Один как прежде... и убит!
Murdita! ... Do por kio ploroj,	Er fiel! ... Was hilft's, daß ihr nun sammelt	Убит!.. к чему теперь рыданья,
De l' povraj laŭdoj tarda ĥor'	unnützes Lob und ihn beleckt,	Пустых похвал ненужный хор,
Kaj sinpravigoj de l' sinjoroj?	daß ihr Entschuldigungen stammelt? —	И жалкий лепет оправданья?
Pro fato li jam estas for!	Zu spät, das Urteil ist vollstreckt;	Судьбы свершился приговор!
Kaj ĉu ne vi kolere pelis	Wer trieb ihn denn? War es nicht euer	Не вы ль сперва так злобно гнали
La noblan kanton de liber',	boshaftes Spiel, das ihn verführt.	Его свободный, смелый дар
Elblovi incendion celis	das des Genies bewahrtes Feuer	И для потехи раздували
El la ĵaluzo -- nur fajrer'?	zu offnen Bränden angeschürt?	Чуть затаившийся пожар?
Do ĝoju ... Mutas bardo nia,	Ihr habts erreicht ... er ging verbinen	Что ж? веселитесь... — он мучений
La bonon rompis la malbon'.	zugrund an Qual und Überdruß;	Последних вынести не мог:
Ne lumas plu la stel' genia,	das Licht erlosch, das Laub verwirren	Угас, как светоч, дивный гений,
Forvelkis la solena kron'.	am Blütenkranz des Genius.	Увял торжественный венок.
Murdinto lia senkompata	Der ihn gemordet, kalten Blutes	Его убийца хладнокровно
Ekpremis feron de la ĉan',	hat er`s getan ... er schoß gewandt;	Навел удар... спасенья нет:
La koro vanta batis glate,	sein leeres Herz war rohen Mutes,	Пустое сердце бьется ровно,
Neniom tremis tiu man'.	und nicht gezittert hat die Hand.	В руке не дрогнул пистолет.
Kaj ĉu ne miro, ĉu ne strango?	Was wunder auch? ... aus fernen Reichen	И что за диво?.. издалёка,
Pelata per la sort' migrant',	kam er als Abenteurer her,	Подобный сотням беглецов,
Nomadis li en nia land'	und hundert andre so wie er,	На ловлю счастья и чинов
En serĉo de feliĉ' kaj rango,	sich Glück und Ämter zu erschleichen;	Заброшен к нам по воле рока;
Ofende mokis pli kaj pli	er schätzte unser Land gering,	Смеясь, он дерзко презирал
De nia tero lingvon, moron	sein Recht und Brauch, sein Wort und Wissen	Земли чужой язык и нравы;
Kaj malestimis nian gloron,	hatt gern uns Ruhm und Ehr entrissen;	Не мог щадить он нашей славы;
Ne sciis en la sanga horo,	wie konnte er beim Abschuß wissen,	Не мог понять в сей миг кровавый,
Sur kion levis sian manon li! ...	an wem sich seine Hand verging! ...	На что он руку поднимал!..
En tombo kuŝas jam la bardo,	Nun ist er tot, vom Grab verschlungen	И он убит — и взят могилой,
Samkiel tiu, kiun li kun ardo	wie jener Sänger, vom Geschick bezwungen,	Как тот певец, неведомый, но милый,
Prikantis sorĉe en la versroman' --	weil Eifersucht sein Herz verbrannt	Добыча ревности глухой,
Kantisto de bonkoro kaj bonfarto	den er mit wunderbarer Kraft besungen,	Воспетый им с такою чудной силой,
Murdita per la senkompata man'.	erschlagen wie auch er von mitleidloser Hand	Сраженный, как и он, безжалостной рукой.
Por kio de la pac' kaj simplo vilaĝloka	Weshalb ließ er das Glück und stiller Freundschaft Kerzen	Зачем от мирных нег и дружбы простодушной
Enpaŝis mise li al la mondum' sufoka	und trat in diese Welt, die ungebundne Herzen	Вступил он в этот свет завистливый и душный
Por la sincera sent' kaj liberema saĝ'?	und glühnde Leidenschaft in faulem Dunst erstickt?	Для сердца вольного и пламенных страстей?
Por kio premis li la malamikajn manojn,	Weshalb gab er die Hand nichtsnutzigen Ehrbesudlem,	Зачем он руку дал клеветникам ничтожным,
En la envia rond' serĉante la kompanojn,	weshalb denn glaubte er den schmeichlerischen Hudlem,	Зачем поверил он словам и ласкам ложным,
Li, kompreninta homojn de l' junaĝ'?...	er, der als Kind doch schon der Menschen Herz durchblickt?	Он, с юных лет постигнувший людей?..
Anstataŭ simpla kron' al li surmetis ili	Man riß den Kranz ihm fön - gehüllt in Lorbeer, schenkten	И прежний сняв венок — они венец терновый,
La kronon dornan, nur kun laŭro por ornam' --	sie ihm den Domenkranz, der einer Krone glich:	Увитый лаврами, надели на него:
Ĝi devas kvazaŭ ĉiam brili,	Doch die verborgnen- Domen senkten tief in die edle Stirne sich;	Но иглы тайные сурово
Sed kaŝe piki, piki jam;	vom tückischen Geraun, vom Hohn der Ignoranten	Язвили славное чело;
Venenis liajn lastajn horojn frido,	war ihm vergiftet noch der letzte Augenblick.	Отравлены его последние мгновенья
Malica flustro mokis lin, kaj jen	Er fiel - da Ehrgefühl und Rachedurst ihn brannten,	Коварным шопотом насмешливых невежд,
Li mortis kun la vana venĝavido,	in hoffnungslosem Gram um sein verlornes Glück.	И умер он — с напрасной жаждой мщенья,
Kun kaŝa disreviĝo kaj ĉagren'.		С досадой тайною обманутых надежд.
La kantoj de mirinda brilo		Замолкли звуки чудных песен,
Ne sonas jam sub la ĉiel',		Не раздаваться им опять:
Malhelas lia mortazilo,		Приют певца угрюм и тесен,
Surbuŝe kuŝas la sigel'.		И на устах его печать. —
Kaj vi, arogaj heredantoj		А вы, надменные потомки
De la gepatroj malhonestaj, nun		Известной подлостью прославленных отцов,
Tretantaj per la fiaj sklavaj plandoj		Пятою рабскою поправшие обломки
La familiojn, kiujn lasis la fortun'!		Игрою счастия обиженных родов!
Vi en avida ar' starantaj ĉe la trono		Вы, жадною толпой стоящие у трона,
Ekzekutistoj de genio, glor', liber',		Свободы, Гения и Славы палачи!
Kaj gardas vin la leĝo, kiel krono,		Таитесь вы под сению закона,
Silentu antaŭ vi la justo kaj la ver'!		Пред вами суд и правда — всё молчи!..
Sed estas dia juĝ', malĉastaj dorlotatoj,		Но есть и божий суд, наперсники разврата!
Kaj la juĝisto jam atendas vin,		Есть грозный суд: он ждет;
Ne aĉetebla per la or' kaj flatoj		Он не доступен звону злата,
Li krimojn viajn antaŭvidas ĝis la fin'.		И мысли и дела он знает наперед.
Kaj jam al vi la kalumnia lango		Тогда напрасно вы прибегнете к злословью:
Ne helpos per la malhonesta ard',		Оно вам не поможет вновь,
Kaj ne forlavos vi per via nigra sango		И вы не смоете всей вашей черной кровью
La sanktan sangon de la bard'!		Поэта праведную кровь!

Traduko de la Rusa poemo "Смерть поэта" de Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27) en Esperanton de Konstantin Gusev (†1980-11-09). Tiu ĉi poem-esperangigo troviĝas en la retejo http://donh.best.vwh.net/Esperanto/Literaturo/Poezio/morto_poetou.html.	Traduko de la Rusa poemo "Смерть поэта" de Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27) en la Germanan de N. N. 77. Siehe: http://www.winter-zeulenroda.de/webseiten/lermontov.htm.	Verkinto de tiu ĉi Rusa poemo estas Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27). Mi, Manfred Retzlaff, trovis tiun ĉi poemon en la retejo http://www.stihi-xix-xx-vekov.ru/ler352.html.

Михаил Лермонтов,La morto de la poeto

Михаил Лермонтов,Der Tod des Dichters

Михаил Лермонтов,Смерть поэта

Михаил Лермонтов,
La morto de la poeto

Михаил Лермонтов,
Der Tod des Dichters

Михаил Лермонтов,
Смерть поэта