poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Friedrich von Bodenstedt	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1918-951	2013-12-15 20:30 Manfred	nur tiun aldonu
N. N. 77	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1919-951	2013-12-15 20:59 Manfred	nur tiun forigu
N. N. 76	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1916-951	2013-12-15 10:41 Manfred	nur tiun aldonu
Konstantin Gusev	La morto de la poeto	Esperanto	Arg-1917-951	2013-12-15 10:56 Manfred	nur tiun forigu
Михаил Лермонтов	* Смерть поэта	Rusa	Arg-1915-951	2013-12-15 10:39 Manfred	nur tiun forigu

Михаил Лермонтов, La morto de la poeto	Михаил Лермонтов, Смерть поэта	Михаил Лермонтов, Der Tod des Dichters

tradukita de Konstantin Gusev		tradukita de N. N. 77

Pereis li, poet' de justo,	Погиб поэт! — невольник чести —	Der Dichter fiel – von Schurken wähnte
Murdita per la kalumni',	Пал, оклеветанный молвой,	Er seiner Ehre sich beraubt.
Kun peza plumbo en la brusto	С свинцом в груди и жаждой мести,	Er traf ins Herz, der ihn verhöhnte,
Kaj venĝavido mortis li! ...	Поникнув гордой головой!..	Und sterbend sank sein stolzes Haupt!
Ne povis la animo luma	Не вынесла душа поэта	Nicht mehr ertrug das Herz des Dichters
Subiĝi al la malhonor',	Позора мелочных обид,	der Schwätzer niederträchtiges Spiel
Li sola kontraŭ fals' monduma	Восстал он против мнений света	gegen die Meinung des Gelichters
Ribelis ... Kaj li estas for!	Один как прежде... и убит!	stand einsam er wie je ... und fiel!
Murdita! ... Do por kio ploroj,	Убит!.. к чему теперь рыданья,	Er fiel! ... Was hilft's, daß ihr nun sammelt
De l' povraj laŭdoj tarda ĥor'	Пустых похвал ненужный хор,	unnützes Lob und ihn beleckt,
Kaj sinpravigoj de l' sinjoroj?	И жалкий лепет оправданья?	daß ihr Entschuldigungen stammelt? —
Pro fato li jam estas for!	Судьбы свершился приговор!	Zu spät, das Urteil ist vollstreckt;
Kaj ĉu ne vi kolere pelis	Не вы ль сперва так злобно гнали	Wer trieb ihn denn? War es nicht euer
La noblan kanton de liber',	Его свободный, смелый дар	boshaftes Spiel, das ihn verführt.
Elblovi incendion celis	И для потехи раздували	das des Genies bewahrtes Feuer
El la ĵaluzo -- nur fajrer'?	Чуть затаившийся пожар?	zu offnen Bränden angeschürt?
Do ĝoju ... Mutas bardo nia,	Что ж? веселитесь... — он мучений	Ihr habts erreicht ... er ging verbinen
La bonon rompis la malbon'.	Последних вынести не мог:	zugrund an Qual und Überdruß;
Ne lumas plu la stel' genia,	Угас, как светоч, дивный гений,	das Licht erlosch, das Laub verwirren
Forvelkis la solena kron'.	Увял торжественный венок.	am Blütenkranz des Genius.
Murdinto lia senkompata	Его убийца хладнокровно	Der ihn gemordet, kalten Blutes
Ekpremis feron de la ĉan',	Навел удар... спасенья нет:	hat er`s getan ... er schoß gewandt;
La koro vanta batis glate,	Пустое сердце бьется ровно,	sein leeres Herz war rohen Mutes,
Neniom tremis tiu man'.	В руке не дрогнул пистолет.	und nicht gezittert hat die Hand.
Kaj ĉu ne miro, ĉu ne strango?	И что за диво?.. издалёка,	Was wunder auch? ... aus fernen Reichen
Pelata per la sort' migrant',	Подобный сотням беглецов,	kam er als Abenteurer her,
Nomadis li en nia land'	На ловлю счастья и чинов	und hundert andre so wie er,
En serĉo de feliĉ' kaj rango,	Заброшен к нам по воле рока;	sich Glück und Ämter zu erschleichen;
Ofende mokis pli kaj pli	Смеясь, он дерзко презирал	er schätzte unser Land gering,
De nia tero lingvon, moron	Земли чужой язык и нравы;	sein Recht und Brauch, sein Wort und Wissen
Kaj malestimis nian gloron,	Не мог щадить он нашей славы;	hatt gern uns Ruhm und Ehr entrissen;
Ne sciis en la sanga horo,	Не мог понять в сей миг кровавый,	wie konnte er beim Abschuß wissen,
Sur kion levis sian manon li! ...	На что он руку поднимал!..	an wem sich seine Hand verging! ...
En tombo kuŝas jam la bardo,	И он убит — и взят могилой,	Nun ist er tot, vom Grab verschlungen
Samkiel tiu, kiun li kun ardo	Как тот певец, неведомый, но милый,	wie jener Sänger, vom Geschick bezwungen,
Prikantis sorĉe en la versroman' --	Добыча ревности глухой,	weil Eifersucht sein Herz verbrannt
Kantisto de bonkoro kaj bonfarto	Воспетый им с такою чудной силой,	den er mit wunderbarer Kraft besungen,
Murdita per la senkompata man'.	Сраженный, как и он, безжалостной рукой.	erschlagen wie auch er von mitleidloser Hand
Por kio de la pac' kaj simplo vilaĝloka	Зачем от мирных нег и дружбы простодушной	Weshalb ließ er das Glück und stiller Freundschaft Kerzen
Enpaŝis mise li al la mondum' sufoka	Вступил он в этот свет завистливый и душный	und trat in diese Welt, die ungebundne Herzen
Por la sincera sent' kaj liberema saĝ'?	Для сердца вольного и пламенных страстей?	und glühnde Leidenschaft in faulem Dunst erstickt?
Por kio premis li la malamikajn manojn,	Зачем он руку дал клеветникам ничтожным,	Weshalb gab er die Hand nichtsnutzigen Ehrbesudlem,
En la envia rond' serĉante la kompanojn,	Зачем поверил он словам и ласкам ложным,	weshalb denn glaubte er den schmeichlerischen Hudlem,
Li, kompreninta homojn de l' junaĝ'?...	Он, с юных лет постигнувший людей?..	er, der als Kind doch schon der Menschen Herz durchblickt?
Anstataŭ simpla kron' al li surmetis ili	И прежний сняв венок — они венец терновый,	Man riß den Kranz ihm fön - gehüllt in Lorbeer, schenkten
La kronon dornan, nur kun laŭro por ornam' --	Увитый лаврами, надели на него:	sie ihm den Domenkranz, der einer Krone glich:
Ĝi devas kvazaŭ ĉiam brili,	Но иглы тайные сурово	Doch die verborgnen- Domen senkten tief in die edle Stirne sich;
Sed kaŝe piki, piki jam;	Язвили славное чело;	vom tückischen Geraun, vom Hohn der Ignoranten
Venenis liajn lastajn horojn frido,	Отравлены его последние мгновенья	war ihm vergiftet noch der letzte Augenblick.
Malica flustro mokis lin, kaj jen	Коварным шопотом насмешливых невежд,	Er fiel - da Ehrgefühl und Rachedurst ihn brannten,
Li mortis kun la vana venĝavido,	И умер он — с напрасной жаждой мщенья,	in hoffnungslosem Gram um sein verlornes Glück.
Kun kaŝa disreviĝo kaj ĉagren'.	С досадой тайною обманутых надежд.
La kantoj de mirinda brilo	Замолкли звуки чудных песен,
Ne sonas jam sub la ĉiel',	Не раздаваться им опять:
Malhelas lia mortazilo,	Приют певца угрюм и тесен,
Surbuŝe kuŝas la sigel'.	И на устах его печать. —
Kaj vi, arogaj heredantoj	А вы, надменные потомки
De la gepatroj malhonestaj, nun	Известной подлостью прославленных отцов,
Tretantaj per la fiaj sklavaj plandoj	Пятою рабскою поправшие обломки
La familiojn, kiujn lasis la fortun'!	Игрою счастия обиженных родов!
Vi en avida ar' starantaj ĉe la trono	Вы, жадною толпой стоящие у трона,
Ekzekutistoj de genio, glor', liber',	Свободы, Гения и Славы палачи!
Kaj gardas vin la leĝo, kiel krono,	Таитесь вы под сению закона,
Silentu antaŭ vi la justo kaj la ver'!	Пред вами суд и правда — всё молчи!..
Sed estas dia juĝ', malĉastaj dorlotatoj,	Но есть и божий суд, наперсники разврата!
Kaj la juĝisto jam atendas vin,	Есть грозный суд: он ждет;
Ne aĉetebla per la or' kaj flatoj	Он не доступен звону злата,
Li krimojn viajn antaŭvidas ĝis la fin'.	И мысли и дела он знает наперед.
Kaj jam al vi la kalumnia lango	Тогда напрасно вы прибегнете к злословью:
Ne helpos per la malhonesta ard',	Оно вам не поможет вновь,
Kaj ne forlavos vi per via nigra sango	И вы не смоете всей вашей черной кровью
La sanktan sangon de la bard'!	Поэта праведную кровь!

Traduko de la Rusa poemo "Смерть поэта" de Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27) en Esperanton de Konstantin Gusev (†1980-11-09). Tiu ĉi poem-esperangigo troviĝas en la retejo http://donh.best.vwh.net/Esperanto/Literaturo/Poezio/morto_poetou.html.	Verkinto de tiu ĉi Rusa poemo estas Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27). Mi, Manfred Retzlaff, trovis tiun ĉi poemon en la retejo http://www.stihi-xix-xx-vekov.ru/ler352.html.	Traduko de la Rusa poemo "Смерть поэта" de Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27) en la Germanan de N. N. 77. Siehe: http://www.winter-zeulenroda.de/webseiten/lermontov.htm.

Михаил Лермонтов,La morto de la poeto

Михаил Лермонтов,Смерть поэта

Михаил Лермонтов,Der Tod des Dichters

Михаил Лермонтов,
La morto de la poeto

Михаил Лермонтов,
Смерть поэта

Михаил Лермонтов,
Der Tod des Dichters