Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Friedrich von Bodenstedt Der Tod des Dichters Germana Arg-1918-951 2013-12-15 20:30 Manfred nur tiun forigu
N. N. 77 Der Tod des Dichters Germana Arg-1919-951 2013-12-15 20:59 Manfred nur tiun aldonu
N. N. 76 Der Tod des Dichters Germana Arg-1916-951 2013-12-15 10:41 Manfred nur tiun aldonu
Konstantin Gusev La morto de la poeto Esperanto Arg-1917-951 2013-12-15 10:56 Manfred nur tiun forigu
Михаил Лермонтов * Смерть поэта Rusa Arg-1915-951 2013-12-15 10:39 Manfred nur tiun forigu

Михаил Лермонтов,
La morto de la poeto

 

Михаил Лермонтов,
Смерть поэта

 

Михаил Лермонтов,
Der Tod des Dichters

 
tradukita de Konstantin Gusev       tradukita de Friedrich von Bodenstedt
 
Pereis li, poet' de justo,   Погиб поэт! — невольник чести —   Der Dichter wollte seine Ehre rächen,
Murdita per la kalumni',   Пал, оклеветанный молвой,   Die er durch giftges Wort verletzt geglaubt,
Kun peza plumbo en la brusto   С свинцом в груди и жаждой мести,   Da traf ihn selbst das Blei, sein Herz zu brechen,
Kaj venĝavido mortis li! ...   Поникнув гордой головой!..   Zu beugen sein gewaltig Haupt…
Ne povis la animo luma   Не вынесла душа поэта   …Und Manche jetzt frohlocken, daß er fiel,
Subiĝi al la malhonor',   Позора мелочных обид,   Und rühmen gar den Mörder, der sein Ziel
Li sola kontraŭ fals' monduma   Восстал он против мнений света   So gut getroffen, und im kalten Muthe,
Ribelis ... Kaj li estas for!   Один как прежде... и убит!   Fest, ohne Zittern, that den Mörderschuß,
Murdita! ... Do por kio ploroj,   Убит!.. к чему теперь рыданья,   Der unser Land geröthet,mit dem Blute
De l' povraj laŭdoj tarda ĥor'   Пустых похвал ненужный хор,   Des liederreichen Genius…
Kaj sinpravigoj de l' sinjoroj?   И жалкий лепет оправданья?   ... Ein Abenteurer kam er aus der Ferne,
Pro fato li jam estas for!   Судьбы свершился приговор!   Er nahm kein Herz mit sich, ließ keins zurück —
Kaj ĉu ne vi kolere pelis   Не вы ль сперва так злобно гнали   Rang sucht' er bei uns, Titel, Ordenssterne,
La noblan kanton de liber',   Его свободный, смелый дар   Denn unverständlich war ihm andres Glück,
Elblovi incendion celis   И для потехи раздували   Er fand was er gesucht in unsrer Mitte,
El la ĵaluzo -- nur fajrer'?   Чуть затаившийся пожар?   Er fand bei uns ein zweites Vaterland –
Do ĝoju ... Mutas bardo nia,   Что ж? веселитесь... — он мучений   Sein Dank war: daß er sonst auf jedem Schritte
La bonon rompis la malbon'.   Последних вынести не мог:   Was ihm begegnete, verächtlich fand.
Ne lumas plu la stel' genia,   Угас, как светоч, дивный гений,   Fremd blieb er unsrer Sprache, unsrer Sitte,
Forvelkis la solena kron'.   Увял торжественный венок.   Das Volk war ihm ein Gegenstand des Hohnes,
Murdinto lia senkompata   Его убийца хладнокровно   Er suchte keine Gunst als die des Thrones...
Ekpremis feron de la ĉan',   Навел удар... спасенья нет:    
La koro vanta batis glate,   Пустое сердце бьется ровно,    
Neniom tremis tiu man'.   В руке не дрогнул пистолет.    
Kaj ĉu ne miro, ĉu ne strango?   И что за диво?.. издалёка,    
Pelata per la sort' migrant',   Подобный сотням беглецов,    
Nomadis li en nia land'   На ловлю счастья и чинов    
En serĉo de feliĉ' kaj rango,   Заброшен к нам по воле рока;    
Ofende mokis pli kaj pli   Смеясь, он дерзко презирал    
De nia tero lingvon, moron   Земли чужой язык и нравы;    
Kaj malestimis nian gloron,   Не мог щадить он нашей славы;    
Ne sciis en la sanga horo,   Не мог понять в сей миг кровавый,    
Sur kion levis sian manon li! ...   На что он руку поднимал!..    
En tombo kuŝas jam la bardo,   И он убит — и взят могилой,    
Samkiel tiu, kiun li kun ardo   Как тот певец, неведомый, но милый,    
Prikantis sorĉe en la versroman' --   Добыча ревности глухой,    
Kantisto de bonkoro kaj bonfarto   Воспетый им с такою чудной силой,    
Murdita per la senkompata man'.   Сраженный, как и он, безжалостной рукой.    
Por kio de la pac' kaj simplo vilaĝloka   Зачем от мирных нег и дружбы простодушной    
Enpaŝis mise li al la mondum' sufoka   Вступил он в этот свет завистливый и душный    
Por la sincera sent' kaj liberema saĝ'?   Для сердца вольного и пламенных страстей?    
Por kio premis li la malamikajn manojn,   Зачем он руку дал клеветникам ничтожным,    
En la envia rond' serĉante la kompanojn,   Зачем поверил он словам и ласкам ложным,    
Li, kompreninta homojn de l' junaĝ'?...   Он, с юных лет постигнувший людей?..    
Anstataŭ simpla kron' al li surmetis ili   И прежний сняв венок — они венец терновый,    
La kronon dornan, nur kun laŭro por ornam' --   Увитый лаврами, надели на него:    
Ĝi devas kvazaŭ ĉiam brili,   Но иглы тайные сурово    
Sed kaŝe piki, piki jam;   Язвили славное чело;    
Venenis liajn lastajn horojn frido,   Отравлены его последние мгновенья    
Malica flustro mokis lin, kaj jen   Коварным шопотом насмешливых невежд,    
Li mortis kun la vana venĝavido,   И умер он — с напрасной жаждой мщенья,    
Kun kaŝa disreviĝo kaj ĉagren'.   С досадой тайною обманутых надежд.    
La kantoj de mirinda brilo   Замолкли звуки чудных песен,    
Ne sonas jam sub la ĉiel',   Не раздаваться им опять:    
Malhelas lia mortazilo,   Приют певца угрюм и тесен,    
Surbuŝe kuŝas la sigel'.   И на устах его печать. —    
Kaj vi, arogaj heredantoj   А вы, надменные потомки    
De la gepatroj malhonestaj, nun   Известной подлостью прославленных отцов,    
Tretantaj per la fiaj sklavaj plandoj   Пятою рабскою поправшие обломки    
La familiojn, kiujn lasis la fortun'!   Игрою счастия обиженных родов!    
Vi en avida ar' starantaj ĉe la trono   Вы, жадною толпой стоящие у трона,    
Ekzekutistoj de genio, glor', liber',   Свободы, Гения и Славы палачи!    
Kaj gardas vin la leĝo, kiel krono,   Таитесь вы под сению закона,    
Silentu antaŭ vi la justo kaj la ver'!   Пред вами суд и правда — всё молчи!..    
Sed estas dia juĝ', malĉastaj dorlotatoj,   Но есть и божий суд, наперсники разврата!    
Kaj la juĝisto jam atendas vin,   Есть грозный суд: он ждет;    
Ne aĉetebla per la or' kaj flatoj   Он не доступен звону злата,    
Li krimojn viajn antaŭvidas ĝis la fin'.   И мысли и дела он знает наперед.    
Kaj jam al vi la kalumnia lango   Тогда напрасно вы прибегнете к злословью:    
Ne helpos per la malhonesta ard',   Оно вам не поможет вновь,    
Kaj ne forlavos vi per via nigra sango   И вы не смоете всей вашей черной кровью    
La sanktan sangon de la bard'!   Поэта праведную кровь!    
 
Traduko de la Rusa poemo "Смерть
поэта" de Михаил Лермонтов
(*1814-10-15 - †1841-07-27) en
Esperanton de Konstantin Gusev
(†1980-11-09).

Tiu ĉi poem-esperangigo troviĝas en la
retejo
http://donh.best.vwh.net/Esperanto/Literaturo/Poezio/morto_poetou.html.
  Verkinto de tiu ĉi Rusa poemo estas
Михаил Лермонтов (*1814-10-15
- †1841-07-27).

Mi, Manfred Retzlaff, trovis tiun ĉi
poemon en la retejo
http://www.stihi-xix-xx-vekov.ru/ler352.html.
  Traduko de la Rusa poemo "Смерть
поэта" de Михаил Лермонтов
(*1814-10-15 - †1841-07-27) en la
Germanan de Friedrich von Bodenstedt (*1819
- †1892).