Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Friedrich von Bodenstedt Der Tod des Dichters Germana Arg-1918-951 2013-12-15 20:30 Manfred nur tiun forigu
N. N. 77 Der Tod des Dichters Germana Arg-1919-951 2013-12-15 20:59 Manfred nur tiun forigu
N. N. 76 Der Tod des Dichters Germana Arg-1916-951 2013-12-15 10:41 Manfred nur tiun aldonu
Konstantin Gusev La morto de la poeto Esperanto Arg-1917-951 2013-12-15 10:56 Manfred nur tiun forigu
Михаил Лермонтов * Смерть поэта Rusa Arg-1915-951 2013-12-15 10:39 Manfred nur tiun forigu

Михаил Лермонтов,
Смерть поэта

 

Михаил Лермонтов,
La morto de la poeto

 

Михаил Лермонтов,
Der Tod des Dichters

 

Михаил Лермонтов,
Der Tod des Dichters

 
    tradukita de Konstantin Gusev   tradukita de N. N. 77   tradukita de Friedrich von Bodenstedt
 
Погиб поэт! — невольник чести —   Pereis li, poet' de justo,   Der Dichter fiel – von Schurken wähnte   Der Dichter wollte seine Ehre rächen,
Пал, оклеветанный молвой,   Murdita per la kalumni',   Er seiner Ehre sich beraubt.   Die er durch giftges Wort verletzt geglaubt,
С свинцом в груди и жаждой мести,   Kun peza plumbo en la brusto   Er traf ins Herz, der ihn verhöhnte,   Da traf ihn selbst das Blei, sein Herz zu brechen,
Поникнув гордой головой!..   Kaj venĝavido mortis li! ...   Und sterbend sank sein stolzes Haupt!   Zu beugen sein gewaltig Haupt…
Не вынесла душа поэта   Ne povis la animo luma   Nicht mehr ertrug das Herz des Dichters   …Und Manche jetzt frohlocken, daß er fiel,
Позора мелочных обид,   Subiĝi al la malhonor',   der Schwätzer niederträchtiges Spiel   Und rühmen gar den Mörder, der sein Ziel
Восстал он против мнений света   Li sola kontraŭ fals' monduma   gegen die Meinung des Gelichters   So gut getroffen, und im kalten Muthe,
Один как прежде... и убит!   Ribelis ... Kaj li estas for!   stand einsam er wie je ... und fiel!   Fest, ohne Zittern, that den Mörderschuß,
Убит!.. к чему теперь рыданья,   Murdita! ... Do por kio ploroj,   Er fiel! ... Was hilft's, daß ihr nun sammelt   Der unser Land geröthet,mit dem Blute
Пустых похвал ненужный хор,   De l' povraj laŭdoj tarda ĥor'   unnützes Lob und ihn beleckt,   Des liederreichen Genius…
И жалкий лепет оправданья?   Kaj sinpravigoj de l' sinjoroj?   daß ihr Entschuldigungen stammelt? —   ... Ein Abenteurer kam er aus der Ferne,
Судьбы свершился приговор!   Pro fato li jam estas for!   Zu spät, das Urteil ist vollstreckt;   Er nahm kein Herz mit sich, ließ keins zurück —
Не вы ль сперва так злобно гнали   Kaj ĉu ne vi kolere pelis   Wer trieb ihn denn? War es nicht euer   Rang sucht' er bei uns, Titel, Ordenssterne,
Его свободный, смелый дар   La noblan kanton de liber',   boshaftes Spiel, das ihn verführt.   Denn unverständlich war ihm andres Glück,
И для потехи раздували   Elblovi incendion celis   das des Genies bewahrtes Feuer   Er fand was er gesucht in unsrer Mitte,
Чуть затаившийся пожар?   El la ĵaluzo -- nur fajrer'?   zu offnen Bränden angeschürt?   Er fand bei uns ein zweites Vaterland –
Что ж? веселитесь... — он мучений   Do ĝoju ... Mutas bardo nia,   Ihr habts erreicht ... er ging verbinen   Sein Dank war: daß er sonst auf jedem Schritte
Последних вынести не мог:   La bonon rompis la malbon'.   zugrund an Qual und Überdruß;   Was ihm begegnete, verächtlich fand.
Угас, как светоч, дивный гений,   Ne lumas plu la stel' genia,   das Licht erlosch, das Laub verwirren   Fremd blieb er unsrer Sprache, unsrer Sitte,
Увял торжественный венок.   Forvelkis la solena kron'.   am Blütenkranz des Genius.   Das Volk war ihm ein Gegenstand des Hohnes,
Его убийца хладнокровно   Murdinto lia senkompata   Der ihn gemordet, kalten Blutes   Er suchte keine Gunst als die des Thrones...
Навел удар... спасенья нет:   Ekpremis feron de la ĉan',   hat er`s getan ... er schoß gewandt;    
Пустое сердце бьется ровно,   La koro vanta batis glate,   sein leeres Herz war rohen Mutes,    
В руке не дрогнул пистолет.   Neniom tremis tiu man'.   und nicht gezittert hat die Hand.    
И что за диво?.. издалёка,   Kaj ĉu ne miro, ĉu ne strango?   Was wunder auch? ... aus fernen Reichen    
Подобный сотням беглецов,   Pelata per la sort' migrant',   kam er als Abenteurer her,    
На ловлю счастья и чинов   Nomadis li en nia land'   und hundert andre so wie er,    
Заброшен к нам по воле рока;   En serĉo de feliĉ' kaj rango,   sich Glück und Ämter zu erschleichen;    
Смеясь, он дерзко презирал   Ofende mokis pli kaj pli   er schätzte unser Land gering,    
Земли чужой язык и нравы;   De nia tero lingvon, moron   sein Recht und Brauch, sein Wort und Wissen    
Не мог щадить он нашей славы;   Kaj malestimis nian gloron,   hatt gern uns Ruhm und Ehr entrissen;    
Не мог понять в сей миг кровавый,   Ne sciis en la sanga horo,   wie konnte er beim Abschuß wissen,    
На что он руку поднимал!..   Sur kion levis sian manon li! ...   an wem sich seine Hand verging! ...    
И он убит — и взят могилой,   En tombo kuŝas jam la bardo,   Nun ist er tot, vom Grab verschlungen    
Как тот певец, неведомый, но милый,   Samkiel tiu, kiun li kun ardo   wie jener Sänger, vom Geschick bezwungen,    
Добыча ревности глухой,   Prikantis sorĉe en la versroman' --   weil Eifersucht sein Herz verbrannt    
Воспетый им с такою чудной силой,   Kantisto de bonkoro kaj bonfarto   den er mit wunderbarer Kraft besungen,    
Сраженный, как и он, безжалостной рукой.   Murdita per la senkompata man'.   erschlagen wie auch er von mitleidloser Hand    
Зачем от мирных нег и дружбы простодушной   Por kio de la pac' kaj simplo vilaĝloka   Weshalb ließ er das Glück und stiller Freundschaft Kerzen    
Вступил он в этот свет завистливый и душный   Enpaŝis mise li al la mondum' sufoka   und trat in diese Welt, die ungebundne Herzen    
Для сердца вольного и пламенных страстей?   Por la sincera sent' kaj liberema saĝ'?   und glühnde Leidenschaft in faulem Dunst erstickt?    
Зачем он руку дал клеветникам ничтожным,   Por kio premis li la malamikajn manojn,   Weshalb gab er die Hand nichtsnutzigen Ehrbesudlem,    
Зачем поверил он словам и ласкам ложным,   En la envia rond' serĉante la kompanojn,   weshalb denn glaubte er den schmeichlerischen Hudlem,    
Он, с юных лет постигнувший людей?..   Li, kompreninta homojn de l' junaĝ'?...   er, der als Kind doch schon der Menschen Herz durchblickt?    
И прежний сняв венок — они венец терновый,   Anstataŭ simpla kron' al li surmetis ili   Man riß den Kranz ihm fön - gehüllt in Lorbeer, schenkten    
Увитый лаврами, надели на него:   La kronon dornan, nur kun laŭro por ornam' --   sie ihm den Domenkranz, der einer Krone glich:    
Но иглы тайные сурово   Ĝi devas kvazaŭ ĉiam brili,   Doch die verborgnen- Domen senkten tief in die edle Stirne sich;    
Язвили славное чело;   Sed kaŝe piki, piki jam;   vom tückischen Geraun, vom Hohn der Ignoranten    
Отравлены его последние мгновенья   Venenis liajn lastajn horojn frido,   war ihm vergiftet noch der letzte Augenblick.    
Коварным шопотом насмешливых невежд,   Malica flustro mokis lin, kaj jen   Er fiel - da Ehrgefühl und Rachedurst ihn brannten,    
И умер он — с напрасной жаждой мщенья,   Li mortis kun la vana venĝavido,   in hoffnungslosem Gram um sein verlornes Glück.    
С досадой тайною обманутых надежд.   Kun kaŝa disreviĝo kaj ĉagren'.        
Замолкли звуки чудных песен,   La kantoj de mirinda brilo        
Не раздаваться им опять:   Ne sonas jam sub la ĉiel',        
Приют певца угрюм и тесен,   Malhelas lia mortazilo,        
И на устах его печать. —   Surbuŝe kuŝas la sigel'.        
А вы, надменные потомки   Kaj vi, arogaj heredantoj        
Известной подлостью прославленных отцов,   De la gepatroj malhonestaj, nun        
Пятою рабскою поправшие обломки   Tretantaj per la fiaj sklavaj plandoj        
Игрою счастия обиженных родов!   La familiojn, kiujn lasis la fortun'!        
Вы, жадною толпой стоящие у трона,   Vi en avida ar' starantaj ĉe la trono        
Свободы, Гения и Славы палачи!   Ekzekutistoj de genio, glor', liber',        
Таитесь вы под сению закона,   Kaj gardas vin la leĝo, kiel krono,        
Пред вами суд и правда — всё молчи!..   Silentu antaŭ vi la justo kaj la ver'!        
Но есть и божий суд, наперсники разврата!   Sed estas dia juĝ', malĉastaj dorlotatoj,        
Есть грозный суд: он ждет;   Kaj la juĝisto jam atendas vin,        
Он не доступен звону злата,   Ne aĉetebla per la or' kaj flatoj        
И мысли и дела он знает наперед.   Li krimojn viajn antaŭvidas ĝis la fin'.        
Тогда напрасно вы прибегнете к злословью:   Kaj jam al vi la kalumnia lango        
Оно вам не поможет вновь,   Ne helpos per la malhonesta ard',        
И вы не смоете всей вашей черной кровью   Kaj ne forlavos vi per via nigra sango        
Поэта праведную кровь!   La sanktan sangon de la bard'!        
 
Verkinto de tiu ĉi Rusa poemo estas
Михаил Лермонтов (*1814-10-15
- †1841-07-27).

Mi, Manfred Retzlaff, trovis tiun ĉi
poemon en la retejo
http://www.stihi-xix-xx-vekov.ru/ler352.html.
  Traduko de la Rusa poemo "Смерть
поэта" de Михаил Лермонтов
(*1814-10-15 - †1841-07-27) en
Esperanton de Konstantin Gusev
(†1980-11-09).

Tiu ĉi poem-esperangigo troviĝas en la
retejo
http://donh.best.vwh.net/Esperanto/Literaturo/Poezio/morto_poetou.html.
  Traduko de la Rusa poemo "Смерть
поэта" de Михаил Лермонтов
(*1814-10-15 - †1841-07-27) en la
Germanan de N. N. 77.

Siehe: http://www.winter-zeulenroda.de/webseiten/lermontov.htm.
  Traduko de la Rusa poemo "Смерть
поэта" de Михаил Лермонтов
(*1814-10-15 - †1841-07-27) en la
Germanan de Friedrich von Bodenstedt (*1819
- †1892).