Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Friedrich von Bodenstedt Der Tod des Dichters Germana Arg-1918-951 2013-12-15 20:30 Manfred nur tiun forigu
N. N. 77 Der Tod des Dichters Germana Arg-1919-951 2013-12-15 20:59 Manfred nur tiun forigu
N. N. 76 Der Tod des Dichters Germana Arg-1916-951 2013-12-15 10:41 Manfred nur tiun aldonu
Konstantin Gusev La morto de la poeto Esperanto Arg-1917-951 2013-12-15 10:56 Manfred nur tiun forigu
Михаил Лермонтов * Смерть поэта Rusa Arg-1915-951 2013-12-15 10:39 Manfred nur tiun forigu

Михаил Лермонтов,
Der Tod des Dichters

 

Михаил Лермонтов,
Смерть поэта

 

Михаил Лермонтов,
La morto de la poeto

 

Михаил Лермонтов,
Der Tod des Dichters

 
tradukita de Friedrich von Bodenstedt       tradukita de Konstantin Gusev   tradukita de N. N. 77
 
Der Dichter wollte seine Ehre rächen,   Погиб поэт! — невольник чести —   Pereis li, poet' de justo,   Der Dichter fiel – von Schurken wähnte
Die er durch giftges Wort verletzt geglaubt,   Пал, оклеветанный молвой,   Murdita per la kalumni',   Er seiner Ehre sich beraubt.
Da traf ihn selbst das Blei, sein Herz zu brechen,   С свинцом в груди и жаждой мести,   Kun peza plumbo en la brusto   Er traf ins Herz, der ihn verhöhnte,
Zu beugen sein gewaltig Haupt…   Поникнув гордой головой!..   Kaj venĝavido mortis li! ...   Und sterbend sank sein stolzes Haupt!
…Und Manche jetzt frohlocken, daß er fiel,   Не вынесла душа поэта   Ne povis la animo luma   Nicht mehr ertrug das Herz des Dichters
Und rühmen gar den Mörder, der sein Ziel   Позора мелочных обид,   Subiĝi al la malhonor',   der Schwätzer niederträchtiges Spiel
So gut getroffen, und im kalten Muthe,   Восстал он против мнений света   Li sola kontraŭ fals' monduma   gegen die Meinung des Gelichters
Fest, ohne Zittern, that den Mörderschuß,   Один как прежде... и убит!   Ribelis ... Kaj li estas for!   stand einsam er wie je ... und fiel!
Der unser Land geröthet,mit dem Blute   Убит!.. к чему теперь рыданья,   Murdita! ... Do por kio ploroj,   Er fiel! ... Was hilft's, daß ihr nun sammelt
Des liederreichen Genius…   Пустых похвал ненужный хор,   De l' povraj laŭdoj tarda ĥor'   unnützes Lob und ihn beleckt,
... Ein Abenteurer kam er aus der Ferne,   И жалкий лепет оправданья?   Kaj sinpravigoj de l' sinjoroj?   daß ihr Entschuldigungen stammelt? —
Er nahm kein Herz mit sich, ließ keins zurück —   Судьбы свершился приговор!   Pro fato li jam estas for!   Zu spät, das Urteil ist vollstreckt;
Rang sucht' er bei uns, Titel, Ordenssterne,   Не вы ль сперва так злобно гнали   Kaj ĉu ne vi kolere pelis   Wer trieb ihn denn? War es nicht euer
Denn unverständlich war ihm andres Glück,   Его свободный, смелый дар   La noblan kanton de liber',   boshaftes Spiel, das ihn verführt.
Er fand was er gesucht in unsrer Mitte,   И для потехи раздували   Elblovi incendion celis   das des Genies bewahrtes Feuer
Er fand bei uns ein zweites Vaterland –   Чуть затаившийся пожар?   El la ĵaluzo -- nur fajrer'?   zu offnen Bränden angeschürt?
Sein Dank war: daß er sonst auf jedem Schritte   Что ж? веселитесь... — он мучений   Do ĝoju ... Mutas bardo nia,   Ihr habts erreicht ... er ging verbinen
Was ihm begegnete, verächtlich fand.   Последних вынести не мог:   La bonon rompis la malbon'.   zugrund an Qual und Überdruß;
Fremd blieb er unsrer Sprache, unsrer Sitte,   Угас, как светоч, дивный гений,   Ne lumas plu la stel' genia,   das Licht erlosch, das Laub verwirren
Das Volk war ihm ein Gegenstand des Hohnes,   Увял торжественный венок.   Forvelkis la solena kron'.   am Blütenkranz des Genius.
Er suchte keine Gunst als die des Thrones...   Его убийца хладнокровно   Murdinto lia senkompata   Der ihn gemordet, kalten Blutes
    Навел удар... спасенья нет:   Ekpremis feron de la ĉan',   hat er`s getan ... er schoß gewandt;
    Пустое сердце бьется ровно,   La koro vanta batis glate,   sein leeres Herz war rohen Mutes,
    В руке не дрогнул пистолет.   Neniom tremis tiu man'.   und nicht gezittert hat die Hand.
    И что за диво?.. издалёка,   Kaj ĉu ne miro, ĉu ne strango?   Was wunder auch? ... aus fernen Reichen
    Подобный сотням беглецов,   Pelata per la sort' migrant',   kam er als Abenteurer her,
    На ловлю счастья и чинов   Nomadis li en nia land'   und hundert andre so wie er,
    Заброшен к нам по воле рока;   En serĉo de feliĉ' kaj rango,   sich Glück und Ämter zu erschleichen;
    Смеясь, он дерзко презирал   Ofende mokis pli kaj pli   er schätzte unser Land gering,
    Земли чужой язык и нравы;   De nia tero lingvon, moron   sein Recht und Brauch, sein Wort und Wissen
    Не мог щадить он нашей славы;   Kaj malestimis nian gloron,   hatt gern uns Ruhm und Ehr entrissen;
    Не мог понять в сей миг кровавый,   Ne sciis en la sanga horo,   wie konnte er beim Abschuß wissen,
    На что он руку поднимал!..   Sur kion levis sian manon li! ...   an wem sich seine Hand verging! ...
    И он убит — и взят могилой,   En tombo kuŝas jam la bardo,   Nun ist er tot, vom Grab verschlungen
    Как тот певец, неведомый, но милый,   Samkiel tiu, kiun li kun ardo   wie jener Sänger, vom Geschick bezwungen,
    Добыча ревности глухой,   Prikantis sorĉe en la versroman' --   weil Eifersucht sein Herz verbrannt
    Воспетый им с такою чудной силой,   Kantisto de bonkoro kaj bonfarto   den er mit wunderbarer Kraft besungen,
    Сраженный, как и он, безжалостной рукой.   Murdita per la senkompata man'.   erschlagen wie auch er von mitleidloser Hand
    Зачем от мирных нег и дружбы простодушной   Por kio de la pac' kaj simplo vilaĝloka   Weshalb ließ er das Glück und stiller Freundschaft Kerzen
    Вступил он в этот свет завистливый и душный   Enpaŝis mise li al la mondum' sufoka   und trat in diese Welt, die ungebundne Herzen
    Для сердца вольного и пламенных страстей?   Por la sincera sent' kaj liberema saĝ'?   und glühnde Leidenschaft in faulem Dunst erstickt?
    Зачем он руку дал клеветникам ничтожным,   Por kio premis li la malamikajn manojn,   Weshalb gab er die Hand nichtsnutzigen Ehrbesudlem,
    Зачем поверил он словам и ласкам ложным,   En la envia rond' serĉante la kompanojn,   weshalb denn glaubte er den schmeichlerischen Hudlem,
    Он, с юных лет постигнувший людей?..   Li, kompreninta homojn de l' junaĝ'?...   er, der als Kind doch schon der Menschen Herz durchblickt?
    И прежний сняв венок — они венец терновый,   Anstataŭ simpla kron' al li surmetis ili   Man riß den Kranz ihm fön - gehüllt in Lorbeer, schenkten
    Увитый лаврами, надели на него:   La kronon dornan, nur kun laŭro por ornam' --   sie ihm den Domenkranz, der einer Krone glich:
    Но иглы тайные сурово   Ĝi devas kvazaŭ ĉiam brili,   Doch die verborgnen- Domen senkten tief in die edle Stirne sich;
    Язвили славное чело;   Sed kaŝe piki, piki jam;   vom tückischen Geraun, vom Hohn der Ignoranten
    Отравлены его последние мгновенья   Venenis liajn lastajn horojn frido,   war ihm vergiftet noch der letzte Augenblick.
    Коварным шопотом насмешливых невежд,   Malica flustro mokis lin, kaj jen   Er fiel - da Ehrgefühl und Rachedurst ihn brannten,
    И умер он — с напрасной жаждой мщенья,   Li mortis kun la vana venĝavido,   in hoffnungslosem Gram um sein verlornes Glück.
    С досадой тайною обманутых надежд.   Kun kaŝa disreviĝo kaj ĉagren'.    
    Замолкли звуки чудных песен,   La kantoj de mirinda brilo    
    Не раздаваться им опять:   Ne sonas jam sub la ĉiel',    
    Приют певца угрюм и тесен,   Malhelas lia mortazilo,    
    И на устах его печать. —   Surbuŝe kuŝas la sigel'.    
    А вы, надменные потомки   Kaj vi, arogaj heredantoj    
    Известной подлостью прославленных отцов,   De la gepatroj malhonestaj, nun    
    Пятою рабскою поправшие обломки   Tretantaj per la fiaj sklavaj plandoj    
    Игрою счастия обиженных родов!   La familiojn, kiujn lasis la fortun'!    
    Вы, жадною толпой стоящие у трона,   Vi en avida ar' starantaj ĉe la trono    
    Свободы, Гения и Славы палачи!   Ekzekutistoj de genio, glor', liber',    
    Таитесь вы под сению закона,   Kaj gardas vin la leĝo, kiel krono,    
    Пред вами суд и правда — всё молчи!..   Silentu antaŭ vi la justo kaj la ver'!    
    Но есть и божий суд, наперсники разврата!   Sed estas dia juĝ', malĉastaj dorlotatoj,    
    Есть грозный суд: он ждет;   Kaj la juĝisto jam atendas vin,    
    Он не доступен звону злата,   Ne aĉetebla per la or' kaj flatoj    
    И мысли и дела он знает наперед.   Li krimojn viajn antaŭvidas ĝis la fin'.    
    Тогда напрасно вы прибегнете к злословью:   Kaj jam al vi la kalumnia lango    
    Оно вам не поможет вновь,   Ne helpos per la malhonesta ard',    
    И вы не смоете всей вашей черной кровью   Kaj ne forlavos vi per via nigra sango    
    Поэта праведную кровь!   La sanktan sangon de la bard'!    
 
Traduko de la Rusa poemo "Смерть
поэта" de Михаил Лермонтов
(*1814-10-15 - †1841-07-27) en la
Germanan de Friedrich von Bodenstedt (*1819
- †1892).

 
  Verkinto de tiu ĉi Rusa poemo estas
Михаил Лермонтов (*1814-10-15
- †1841-07-27).

Mi, Manfred Retzlaff, trovis tiun ĉi
poemon en la retejo
http://www.stihi-xix-xx-vekov.ru/ler352.html.
  Traduko de la Rusa poemo "Смерть
поэта" de Михаил Лермонтов
(*1814-10-15 - †1841-07-27) en
Esperanton de Konstantin Gusev
(†1980-11-09).

Tiu ĉi poem-esperangigo troviĝas en la
retejo
http://donh.best.vwh.net/Esperanto/Literaturo/Poezio/morto_poetou.html.
  Traduko de la Rusa poemo "Смерть
поэта" de Михаил Лермонтов
(*1814-10-15 - †1841-07-27) en la
Germanan de N. N. 77.

Siehe: http://www.winter-zeulenroda.de/webseiten/lermontov.htm.