poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Friedrich von Bodenstedt	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1918-951	2013-12-15 20:30 Manfred	nur tiun forigu
N. N. 77	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1919-951	2013-12-15 20:59 Manfred	nur tiun aldonu
N. N. 76	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1916-951	2013-12-15 10:41 Manfred	nur tiun aldonu
Konstantin Gusev	La morto de la poeto	Esperanto	Arg-1917-951	2013-12-15 10:56 Manfred	nur tiun forigu
Михаил Лермонтов	* Смерть поэта	Rusa	Arg-1915-951	2013-12-15 10:39 Manfred	nur tiun forigu

Михаил Лермонтов, Der Tod des Dichters	Михаил Лермонтов, Смерть поэта	Михаил Лермонтов, La morto de la poeto

tradukita de Friedrich von Bodenstedt		tradukita de Konstantin Gusev

Der Dichter wollte seine Ehre rächen,	Погиб поэт! — невольник чести —	Pereis li, poet' de justo,
Die er durch giftges Wort verletzt geglaubt,	Пал, оклеветанный молвой,	Murdita per la kalumni',
Da traf ihn selbst das Blei, sein Herz zu brechen,	С свинцом в груди и жаждой мести,	Kun peza plumbo en la brusto
Zu beugen sein gewaltig Haupt…	Поникнув гордой головой!..	Kaj venĝavido mortis li! ...
…Und Manche jetzt frohlocken, daß er fiel,	Не вынесла душа поэта	Ne povis la animo luma
Und rühmen gar den Mörder, der sein Ziel	Позора мелочных обид,	Subiĝi al la malhonor',
So gut getroffen, und im kalten Muthe,	Восстал он против мнений света	Li sola kontraŭ fals' monduma
Fest, ohne Zittern, that den Mörderschuß,	Один как прежде... и убит!	Ribelis ... Kaj li estas for!
Der unser Land geröthet,mit dem Blute	Убит!.. к чему теперь рыданья,	Murdita! ... Do por kio ploroj,
Des liederreichen Genius…	Пустых похвал ненужный хор,	De l' povraj laŭdoj tarda ĥor'
... Ein Abenteurer kam er aus der Ferne,	И жалкий лепет оправданья?	Kaj sinpravigoj de l' sinjoroj?
Er nahm kein Herz mit sich, ließ keins zurück —	Судьбы свершился приговор!	Pro fato li jam estas for!
Rang sucht' er bei uns, Titel, Ordenssterne,	Не вы ль сперва так злобно гнали	Kaj ĉu ne vi kolere pelis
Denn unverständlich war ihm andres Glück,	Его свободный, смелый дар	La noblan kanton de liber',
Er fand was er gesucht in unsrer Mitte,	И для потехи раздували	Elblovi incendion celis
Er fand bei uns ein zweites Vaterland –	Чуть затаившийся пожар?	El la ĵaluzo -- nur fajrer'?
Sein Dank war: daß er sonst auf jedem Schritte	Что ж? веселитесь... — он мучений	Do ĝoju ... Mutas bardo nia,
Was ihm begegnete, verächtlich fand.	Последних вынести не мог:	La bonon rompis la malbon'.
Fremd blieb er unsrer Sprache, unsrer Sitte,	Угас, как светоч, дивный гений,	Ne lumas plu la stel' genia,
Das Volk war ihm ein Gegenstand des Hohnes,	Увял торжественный венок.	Forvelkis la solena kron'.
Er suchte keine Gunst als die des Thrones...	Его убийца хладнокровно	Murdinto lia senkompata
	Навел удар... спасенья нет:	Ekpremis feron de la ĉan',
	Пустое сердце бьется ровно,	La koro vanta batis glate,
	В руке не дрогнул пистолет.	Neniom tremis tiu man'.
	И что за диво?.. издалёка,	Kaj ĉu ne miro, ĉu ne strango?
	Подобный сотням беглецов,	Pelata per la sort' migrant',
	На ловлю счастья и чинов	Nomadis li en nia land'
	Заброшен к нам по воле рока;	En serĉo de feliĉ' kaj rango,
	Смеясь, он дерзко презирал	Ofende mokis pli kaj pli
	Земли чужой язык и нравы;	De nia tero lingvon, moron
	Не мог щадить он нашей славы;	Kaj malestimis nian gloron,
	Не мог понять в сей миг кровавый,	Ne sciis en la sanga horo,
	На что он руку поднимал!..	Sur kion levis sian manon li! ...
	И он убит — и взят могилой,	En tombo kuŝas jam la bardo,
	Как тот певец, неведомый, но милый,	Samkiel tiu, kiun li kun ardo
	Добыча ревности глухой,	Prikantis sorĉe en la versroman' --
	Воспетый им с такою чудной силой,	Kantisto de bonkoro kaj bonfarto
	Сраженный, как и он, безжалостной рукой.	Murdita per la senkompata man'.
	Зачем от мирных нег и дружбы простодушной	Por kio de la pac' kaj simplo vilaĝloka
	Вступил он в этот свет завистливый и душный	Enpaŝis mise li al la mondum' sufoka
	Для сердца вольного и пламенных страстей?	Por la sincera sent' kaj liberema saĝ'?
	Зачем он руку дал клеветникам ничтожным,	Por kio premis li la malamikajn manojn,
	Зачем поверил он словам и ласкам ложным,	En la envia rond' serĉante la kompanojn,
	Он, с юных лет постигнувший людей?..	Li, kompreninta homojn de l' junaĝ'?...
	И прежний сняв венок — они венец терновый,	Anstataŭ simpla kron' al li surmetis ili
	Увитый лаврами, надели на него:	La kronon dornan, nur kun laŭro por ornam' --
	Но иглы тайные сурово	Ĝi devas kvazaŭ ĉiam brili,
	Язвили славное чело;	Sed kaŝe piki, piki jam;
	Отравлены его последние мгновенья	Venenis liajn lastajn horojn frido,
	Коварным шопотом насмешливых невежд,	Malica flustro mokis lin, kaj jen
	И умер он — с напрасной жаждой мщенья,	Li mortis kun la vana venĝavido,
	С досадой тайною обманутых надежд.	Kun kaŝa disreviĝo kaj ĉagren'.
	Замолкли звуки чудных песен,	La kantoj de mirinda brilo
	Не раздаваться им опять:	Ne sonas jam sub la ĉiel',
	Приют певца угрюм и тесен,	Malhelas lia mortazilo,
	И на устах его печать. —	Surbuŝe kuŝas la sigel'.
	А вы, надменные потомки	Kaj vi, arogaj heredantoj
	Известной подлостью прославленных отцов,	De la gepatroj malhonestaj, nun
	Пятою рабскою поправшие обломки	Tretantaj per la fiaj sklavaj plandoj
	Игрою счастия обиженных родов!	La familiojn, kiujn lasis la fortun'!
	Вы, жадною толпой стоящие у трона,	Vi en avida ar' starantaj ĉe la trono
	Свободы, Гения и Славы палачи!	Ekzekutistoj de genio, glor', liber',
	Таитесь вы под сению закона,	Kaj gardas vin la leĝo, kiel krono,
	Пред вами суд и правда — всё молчи!..	Silentu antaŭ vi la justo kaj la ver'!
	Но есть и божий суд, наперсники разврата!	Sed estas dia juĝ', malĉastaj dorlotatoj,
	Есть грозный суд: он ждет;	Kaj la juĝisto jam atendas vin,
	Он не доступен звону злата,	Ne aĉetebla per la or' kaj flatoj
	И мысли и дела он знает наперед.	Li krimojn viajn antaŭvidas ĝis la fin'.
	Тогда напрасно вы прибегнете к злословью:	Kaj jam al vi la kalumnia lango
	Оно вам не поможет вновь,	Ne helpos per la malhonesta ard',
	И вы не смоете всей вашей черной кровью	Kaj ne forlavos vi per via nigra sango
	Поэта праведную кровь!	La sanktan sangon de la bard'!

Traduko de la Rusa poemo "Смерть поэта" de Михаил Лермонтов (1814-10-15 - †1841-07-27) en la Germanan de Friedrich von Bodenstedt (1819 - †1892).	Verkinto de tiu ĉi Rusa poemo estas Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27). Mi, Manfred Retzlaff, trovis tiun ĉi poemon en la retejo http://www.stihi-xix-xx-vekov.ru/ler352.html.	Traduko de la Rusa poemo "Смерть поэта" de Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27) en Esperanton de Konstantin Gusev (†1980-11-09). Tiu ĉi poem-esperangigo troviĝas en la retejo http://donh.best.vwh.net/Esperanto/Literaturo/Poezio/morto_poetou.html.

Михаил Лермонтов,Der Tod des Dichters

Михаил Лермонтов,Смерть поэта

Михаил Лермонтов,La morto de la poeto

Михаил Лермонтов,
Der Tod des Dichters

Михаил Лермонтов,
Смерть поэта

Михаил Лермонтов,
La morto de la poeto