Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Konstantin Gusev La patrio Esperanto Arg-1905-946 2013-12-10 13:10 Manfred nur tiun forigu
Михаил Юрьевич Лермонтов * Родина Rusa Arg-1902-946 2013-12-10 18:54 Manfred nur tiun aldonu
N. N. 75 Mein Vaterland Germana Arg-1906-946 2013-12-11 22:08 Manfred nur tiun forigu
Erich Weinert Mein Vaterland Germana Arg-1907-946 2013-12-12 11:13 Manfred nur tiun aldonu

Михаил Юрьевич Лермонтов,
La patrio

 

Михаил Юрьевич Лермонтов,
Mein Vaterland

 
tradukita de Konstantin Gusev   tradukita de N. N. 75
 
Patrion amas mi, sed per la sento stranga!   Wohl hab' ich Liebe für mein Vaterland,
Ne venkos ĝin prudento. Kaj ne gloro   Doch Liebe eigner Art, die zu bemeistern
Gajnita brave en la lukto sanga,   Nicht mehr vermag der prüfende Verstand.
Nek de la paca viv fiera floro,   Für Barbarei kann ich mich nicht begeistern,
Nek de la oldaj tempoj mit' praava   Nicht in der Jetztzeit, nicht im Alterthum.
Min provus veki al la revo rava.   Ich liebe nicht den bluterkauften Ruhm,
 
Sed amas mi, sen scii mem pro kio,   Ich liebe nicht die stolze Zuversicht
Silentan vaston de la stepoj fridaj,   Die sich auf Bajonette stützt — auch nicht
Inundon de l'riveroj jam senbridaj,   Den Heilgenschein des Ruhms aus alten Tagen,
Senbordajn arbaregojn de Rusio.   Davon die Lieder melden und die Sagen.
Mi amas laŭ la kampaj vojoj tristaj   Doch seh' ich gern, - weiß selbst nicht recht warum -
Veturi ĉare tra la stepa foro,   Der endlos wüsten Steppen kaltes Schweigen,
Serĉante tremon de la fajroj distaj,   Wenn welk die Halme sich zur Erde neigen
Vilaĝon kaj azilon por nokthoro.   Und nichts erschallt als Zwitschern und Gesumm.
 
Mi logas la fumet' maldolĉa   Gern hör' ich auch der Wälder nächtig Rauschen,
De la falĉita grenkamparo,   Mag gern dem Wellgetös der Ströme lauschen,
Sur la monteto - geo sorĉa:   Wenn sie im Frühling eisesfrei umher
La blanka svelta betulparo.   Die Lande überschwemmen wie ein Meer.
Kun ĝoj', por multaj nekonata,   Ich lieb' es auch, durch Dorf und Feld zu jagen,
Mi vidas la draŝejon plenan,   Den Weg zu suchen durch das nächt'ge Dunkel,
Orbrilon de la pajlo ĥata,   Wo Keiner Antwort giebt auf meine Fragen
Vesperon rosan kaj serenan.   Als ferner Hütten zitterndes Gefunkel.
Kaj dum la festo kamparana   Den Stoppelbrand der Felder seh' ich gerne,
Min ravas ĝis la horo tarda,   Die weißen Birken an der Flüsse Borden,
Kun fajf' ebria akompana,   Die Karawanenzüge aus der Ferne
La vilaĝana danco arda.   Der wandernden Nomadenhorden.
 
Traduko de la Rusa poemo "Родина"
de Михаил Юрьевич Лермонтов
(*1814-10-16 - †1841-07-27) en
Esperanton de Konstantin Gusev
(†1980-11-09).

Tiun ĉi esperantigon mi, Manfred Retzlaff,
trovis en la revuo "Moskvaj Novaĵoj",
prov-numero en Esperanto de Aprilo 1989.
Pri la tradukinto vidu la retejon
http://eo.wikipedia.org/wiki/Konstantin_Gusev.
  Mit einer Freude die nicht Alle kennen,
    Seh' ich im Herbst die korngefüllten Tennen,
    Das Bauernhaus mit strohbedecktem Dache,
    Geschnitzten Läden vor dem Fensterfache.
    Und sonntags gern in träumerischer Ruh
    Seh' ich dem Lärm betrunkner Bauern zu,
    Wenn stampfend sie im Tanz die Schritte messen,
    In Lust und Lärm der Woche Qual vergessen.
 
    Traduko de la Rusa poemo "Родина"
de Михаил Юрьевич Лермонтов
(*1814-10-16 - †1841-07-27) en la
Germanan de N. N. 75.

Tiu ĉi poem-traduko troviĝas en la
poem-kolekto "" sub
http://gedichte.xbib.de/Lermontow_gedicht_026.+Mein+Vaterland.htm.