Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Konstantin Gusev La patrio Esperanto Arg-1905-946 2013-12-10 13:10 Manfred nur tiun forigu
N. N. 75 Mein Vaterland Germana Arg-1906-946 2013-12-11 22:08 Manfred nur tiun forigu
Erich Weinert Mein Vaterland Germana Arg-1907-946 2013-12-12 11:13 Manfred nur tiun forigu
Михаил Юрьевич Лермонтов * Родина Rusa Arg-1902-946 2013-12-10 18:54 Manfred nur tiun forigu

Михаил Юрьевич Лермонтов,
Родина

 

Михаил Юрьевич Лермонтов,
La patrio

 

Михаил Юрьевич Лермонтов,
Mein Vaterland

 

Михаил Юрьевич Лермонтов,
Mein Vaterland

 
    tradukita de Konstantin Gusev   tradukita de N. N. 75   tradukita de Erich Weinert
 
Люблю отчизну я, но странною любовью!   Patrion amas mi, sed per la sento stranga!   Wohl hab' ich Liebe für mein Vaterland,   Ich liebe dieses Land, doch mit besondrer Liebe!.
Не победит ее рассудок мой.   Ne venkos ĝin prudento. Kaj ne gloro   Doch Liebe eigner Art, die zu bemeistern   Vergebens nur erforscht sie mein Verstand.
Ни слава, купленная кровью,   Gajnita brave en la lukto sanga,   Nicht mehr vermag der prüfende Verstand.   Nicht Ruhm, vom Rauch der Opfer trübe,
Ни полный гордого доверия покой,   Nek de la paca viv fiera floro,   Für Barbarei kann ich mich nicht begeistern,   noch satter Hochmut, nur, weil es mein Vaterland.
Ни темной старины заветные преданья   Nek de la oldaj tempoj mit' praava   Nicht in der Jetztzeit, nicht im Alterthum.   noch leerer Götzendienst um Überlieferungen -
Не шевелят во мне отрадного мечтанья.   Min provus veki al la revo rava.   Ich liebe nicht den bluterkauften Ruhm,   davon hat nie mein Herz in Schwärmerei gesungen.
 
Но я люблю — за что, не знаю сам —   Sed amas mi, sen scii mem pro kio,   Ich liebe nicht die stolze Zuversicht   Doch lieb ich es - warum? Ich weiß es nicht! -
Ее степей холодное молчанье,   Silentan vaston de la stepoj fridaj,   Die sich auf Bajonette stützt — auch nicht   Ich liebe deiner Steppen kaltes Schweigen.
Ее лесов безбрежных колыханье,   Inundon de l'riveroj jam senbridaj,   Den Heilgenschein des Ruhms aus alten Tagen,   der endlos weiten Wälder Wipfelneigen,
Разливы рек ее подобные морям;   Senbordajn arbaregojn de Rusio.   Davon die Lieder melden und die Sagen.   den Fluß, der frühlingswild aus seinen Ufern bricht --
Проселочным путем люблю скакать в телеге   Mi amas laŭ la kampaj vojoj tristaj   Doch seh' ich gern, - weiß selbst nicht recht warum -   Auf einem Bauemkarrn zu poltern durch die Weiten
И, взором медленным пронзая ночи тень,   Veturi ĉare tra la stepa foro,   Der endlos wüsten Steppen kaltes Schweigen,   tief in die Nacht zu senken mein Gesicht,
Встречать по сторонам, вздыхая о ночлеге,   Serĉante tremon de la fajroj distaj,   Wenn welk die Halme sich zur Erde neigen   wo mir herüberblinkt aus ruhnden Dunkelheiten
Дрожащие огни печальных деревень.   Vilaĝon kaj azilon por nokthoro.   Und nichts erschallt als Zwitschern und Gesumm.   mit trübem Blick der Dörfer stilles Licht;
 
Люблю дымок спаленной жнивы,   Mi logas la fumet' maldolĉa   Gern hör' ich auch der Wälder nächtig Rauschen,   ich lieb den Rauch der Stoppelbrände
В степи ночующий обоз,   De la falĉita grenkamparo,   Mag gern dem Wellgetös der Ströme lauschen,   die dunkle Föhre nachts am Wald,
И на холме средь желтой нивы   Sur la monteto - geo sorĉa:   Wenn sie im Frühling eisesfrei umher   im golden wogenden Gelände
Чету белеющих берез.   La blanka svelta betulparo.   Die Lande überschwemmen wie ein Meer.   der Birken schimmernde Gestalt.
С отрадой многим незнакомой   Kun ĝoj', por multaj nekonata,   Ich lieb' es auch, durch Dorf und Feld zu jagen,   Mit Wonne, die nur wenige kennen,
Я вижу полное гумно,   Mi vidas la draŝejon plenan,   Den Weg zu suchen durch das nächt'ge Dunkel,   seh ich die Bauernhütten klein,
Избу, покрытую соломой,   Orbrilon de la pajlo ĥata,   Wo Keiner Antwort giebt auf meine Fragen   mit Stroh gedeckt, die vollen Tennen.
С резными ставнями окно;   Vesperon rosan kaj serenan.   Als ferner Hütten zitterndes Gefunkel.   der Fensterläden Schnitzerein
И в праздник, вечером росистым,   Kaj dum la festo kamparana   Den Stoppelbrand der Felder seh' ich gerne,   in Lieb, in Feierabendkühle
Смотреть до полночи готов   Min ravas ĝis la horo tarda,   Die weißen Birken an der Flüsse Borden,   zu sitzen, wo die Jugend schwärmt
На пляску с топаньем и свистом   Kun fajf' ebria akompana,   Die Karawanenzüge aus der Ferne   und stampft und pfeift im Tanzgewühle,
Под говор пьяных мужичков.   La vilaĝana danco arda.   Der wandernden Nomadenhorden.   und wo man singt und trinkt und lärmt.
 
Verkinto de tiu ĉi Rusa poemo estas
Михаил Юрьевич Лермонтов
(*1814-10-16 - †1841-07-27).

Pri la poeto vidu la retejon
http://eo.wikipedia.org/wiki/Miĥail_Lermontov.
La ruslingvan tekston de la poemo mi,
Manfred Retzlaff, trovis en
http://www.sbornik-stihov.ru/lermontov326.html.
  Traduko de la Rusa poemo "Родина"
de Михаил Юрьевич Лермонтов
(*1814-10-16 - †1841-07-27) en
Esperanton de Konstantin Gusev
(†1980-11-09).

Tiun ĉi esperantigon mi, Manfred Retzlaff,
trovis en la revuo "Moskvaj Novaĵoj",
prov-numero en Esperanto de Aprilo 1989.
Pri la tradukinto vidu la retejon
http://eo.wikipedia.org/wiki/Konstantin_Gusev.
  Mit einer Freude die nicht Alle kennen,   Traduko de la Rusa poemo "Родина"
de Михаил Юрьевич Лермонтов
(*1814-10-16 - †1841-07-27) en la
Germanan de Erich Weinert.

Vidu la retejon
http://www.winter-zeulenroda.de/webseiten/lermontov.htm.
        Seh' ich im Herbst die korngefüllten Tennen,    
        Das Bauernhaus mit strohbedecktem Dache,    
        Geschnitzten Läden vor dem Fensterfache.    
        Und sonntags gern in träumerischer Ruh    
        Seh' ich dem Lärm betrunkner Bauern zu,    
        Wenn stampfend sie im Tanz die Schritte messen,    
        In Lust und Lärm der Woche Qual vergessen.    
 
        Traduko de la Rusa poemo "Родина"
de Михаил Юрьевич Лермонтов
(*1814-10-16 - †1841-07-27) en la
Germanan de N. N. 75.

Tiu ĉi poem-traduko troviĝas en la
poem-kolekto "" sub
http://gedichte.xbib.de/Lermontow_gedicht_026.+Mein+Vaterland.htm.