Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Lorenzo da Ponte * Ario de Ferrando itala Arg-1707-847 2013-02-28 12:30 Manfred nur tiun forigu
N. N. 59 Ario de Fernando Esperanto Arg-1709-847 2013-02-28 12:38 Manfred nur tiun forigu
N. N. 60 Arie des Fernando Germana Arg-1710-847 2013-02-28 15:43 Manfred nur tiun forigu

Lorenzo da Ponte,
Arie des Fernando

 

Lorenzo da Ponte,
Ario de Ferrando

 

Lorenzo da Ponte,
Ario de Fernando

 
tradukita de N. N. 60       tradukita de N. N. 59
 
Der Odem der Liebe   Un'aura amorosa   Esprim' de favoro
Erfrischet die Seele,   del nostro tesoro   De l' korotrezoro
Ein Balsam so wonnig,   un dolce ristoro   Regalas nin dolĉe,
So schmeichelnd und weich.   al cor porgerà;   Tuj ĝojas la kor'.
 
Wer Liebe genießet,   al cor che, nutrito   L' animo bezonas
Und treu sie erfindet,   da speme, da amore,   La amon fidelan,
Begehret nichts weiter,   di un'esca migliore   Nenion ĝi konas
Ist selig und reich!   bisogno non ha.   De sama valor'.
 
Traduko de la itala poemo "Ario de Ferrando"
de Lorenzo da Ponte en la Germanan de N.
N. 60.

Tiu ĉi germanigo troveblas en la retejo
http://www.opera-guide.ch/libretto.php?id=252&uilang=de&lang=de,
sur la paĝo 16.

  Verkinto de tiu ĉi itala poemo estas
Lorenzo da Ponte.

Origina itala-lingva teksto verkita de
Lorenzo da Ponte, 10.03.1749 - 17.08.1838
por la opero „Cosi fan tutte“ de
Wolfgang Amadeus Mozart.
Mi, Manfred Retzlaff, trovis tiun ĉi
tekston en http://www.librettidopera.it/cotutte/cotutte.html.

Pri la opero „Cosi fan tutte“ vidu la
vikipediejon http://de.wikipedia.org/wiki/Così_fan_tutte.

  Traduko de la itala poemo "Ario de Ferrando"
de Lorenzo da Ponte en Esperanton de N.
N. 59.

Tiu ĉi Esperantigo troviĝis en la
Esperanto-revuo “Heroldo de Esperanto,
N-ro 3 (1245), 16. februaro 1957.