Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Franz Theodor Ludorff * De Biäkemer Raothues-Pütt Basgermana 1834 Arg-919-476 2008-08-04 23:25 Manfred nur tiun forigu
Manfred Retzlaff Der Beckumer Rathaus-Brunnen Germana 2008-08-17 Arg-922-476 2008-08-17 16:25 Manfred nur tiun forigu
Karl-Heinz Hellmann Der Beckumer Rathaus-Brunnen Germana Arg-921-476 2008-08-04 23:37 Manfred nur tiun aldonu
Manfred Retzlaff La puto de Bekumo Esperanto 2002-05-05 Arg-920-476 | MR-334-3 2008-08-03 23:59 Manfred nur tiun forigu

Franz Theodor Ludorff,
Der Beckumer Rathaus-Brunnen

 

Franz Theodor Ludorff,
De Biäkemer Raothues-Pütt

 

Franz Theodor Ludorff,
La puto de Bekumo

 
tradukita de Manfred Retzlaff       tradukita de Manfred Retzlaff
 
Ihr Narren seht das Bild hier an   Ji Narrn, ji seit dat Beld dao an,   Rigardas tiun bildon, vi
und könnt es nicht verstehen,   un kriegt et nig by’n eene;   stultuloj, sen kompreno;
was dieses wohl bedeuten kann,   Wat dao de Strank bedüden kann   miregis vi pro tiu ĉi
was man darauf kann sehen.   met so viel Arms un Beene.   brakar-gambara ĉeno.
Es ist ein dummer Narrenstreich,   So lustert: T’is ne Narrerie   Ĉi tio estas stultaĵar’
verstehen werdet ihr es gleich.   von Biäkem un de Büörgerie.   pri la Bekuma urbanar’.
 
Der Rathaus-Brunnen von Beckum war   De Pütt to Biäkem was äs vull   La puto de Bekumo da
mal voll von Schlamm und Driete,   van Äöserie un Muedde.   kot' estis iam plena.
das Wasser wurde nicht mehr klar,   Man mog pütten, wat man pütten wull,   Ĉerpadis oni vane, la
soviel man sich auch mühte.   et quam der niks to guedde.   laboro estis pena.
Die Frauen wurden ärgerlich,   De Möers de wüörden endlicks wahn   La inoj ekscitante sin
beschwerten beim Bürgermeister sich.   un schnauden den Büörmester an:   l’ urbestron skoldis je la fin':
 
"Herr Bürgermeister, kommt und seht!   "Is dat us auk ne Obrigkeit!   “Sentaŭga estro estas vi!
So geht das schon seit Wochen!   Wat hölpt us all dat Stuoken?   Ne helpas la kirlado
Wenn unser Rathaus-Brunnen nicht geht,   Wenn usse vulle Pütt nich geiht,   ĉe tiu puto-malfunkci'!
wie sollen wir Kaffee kochen?   wu könn wi Kaffee kuoken?   Ne eblas kuirado.
Den Schlamm und all den Gossendreck,   De Muedde un den Gausendreck,   Ĉi tiun akvon kun la kot'
den sauf doch selbst, du alter Geck!"   den supt Ji sölfst, Ji aolle Geck!“   vi drinku mem, vi idiot'!”
 
Der Bürgermeister ging nach Haus   De Büörmester trock de Aohrn bi Kopp   Kaj konsternite tiu ĉi
und rief den Rat zusammen,   un reip den Raot bineene;   la urb-konsilantaron
sie wußten weder ein noch aus,   se saiten un studeerden dropp   kunvokis al urb-konsili'
zu einem Schluß nicht kamen.   van acht Uhr bes no eene.   por studi la temaron.
Was machen wir mit dem ganzen Dreck?   “Wu schafft wi men de Driet herut?   Diskutis ili kun fervor'
Wie bringen wir das wieder weg?   Et geiht sien Liäwedag nich guet!"   de l' oka ĝis la dua hor'.
 
Rat Schleif, der sprach: "Ich glaub', es ging',   Raot Schleif, de sprack: "Mi dücht, et gönk   "Ja eblus", jen konsilian',
wenn wir 'n paar Männer nähmen   wenn wi'n Tropp Mannslüe naimen,   "kun viroj pendigantaj
und einer sich an'n andern hing',   un een sick dann an'n annern hönk,   sin reciproke per la man'
bis sie nach unten kämen."   bes se nao unnen quaimen."   ĝisfunde atingantaj."
Da schrieen alle in dem Saal:   Dao schreiden alle in den Saal:   "Bonega estas la ide'!"
"Fürwahr, das geht! Verdammt nochmal!"   "Wahrhaftig, 't geiht, de Dunner hal!"   ekkriis ĉiuj, ĝojis tre.
 
Sie waren alle gleich bereit,   Un äs se säggten, moken't gliek   Urbestro kaj konsilantar'
die Arbeit zu beginnen.   Büörmester un de Räöde.   ĝin faris nun tuj poste,
Es war nicht schwer, in kurzer Zeit   Biäkemer Büörger stellden sick   kaj viroj el la urbanar'
noch Leute zu gewinnen.   vüör Geld un guedde Wäöde.   kunhelpis eĉ senkoste.
Hans Vogelnest kam oben dran,   Hans Vuegelnest quam buowen an,   Plej supre pendis Jan' Birdul',
er war bekannt als starker Mann.   he was uoppenbaor de stärkste Mann.   ĉar estis li la plejfortul'.
 
Und als da nun der ganze Strang   Un äs der nu de ganze Strank   Kaj kiam nun la tuta ĉen'
hing in dem Schacht herunter,   honk in de Pütt herunner,   malsupren pendis tie,
da wurden Hans die Arme lang,   dao wuorden Hans de Aams to lank,   dolorojn Jano' sentis en
es war auch gar kein Wunder.   et was auk gar kien Wunner.   la brakoj, vokis krie:
"Maria, lauf und hole mir   "Segg, Mieke, gaoh nao'n Hüöker hen   "Ho, kara Manjo, kuru vi!
vom Krämer schnell 'ne Flasche Bier!"   un hal mi gau 'n blaoen Twän!"   Bezonas nepre brandon mi!"
 
Die Frau lief schnell, Hans konnt' es kaum   Dat Wief, dat leip in vullen Trott,   "Vin tenu firme!" vokis li,
aushalten vor Hautjucken.   Hans konn koum Aom mehr kriegen,   dum estis ŝi survoje,
Er hing dort an dem Brunnenbaum,   "He Jungens, haol ju fast! Ick mott   al la aliaj, "devas mi
wollt' mal in die Hände spucken.   mi äs in de Hänne spiggen!"   enmanen sputi foje."
Er wollt' den Baum wieder packen, doch   He dai't – un ehr he 'n Baum wier pock,   Li faris ĝin, ne tenis plu,
da lagen sie alle im tiefen Loch.   dao läggen se alle in't deipe Lock.   kaj ĉiuj kuŝis en la tru'.
 
Traduko de la Basgermana poemo "De Biäkemer
Raothues-Pütt" de Franz Theodor Ludorff
(*1801) en la Germanan de Manfred Retzlaff
(*1938-11-04) en 2008-08-17.

Von Manfred Retzlaff übersetzt ins
Hochdeutsche nach dem ursprünglichen, in
westfälischem Niederdeutsch von dem
Justizkommissar Franz Theodor Ludorff (*
1801) aus Münster/Westfalen im Jahre 1834
verfassten Text. Die Münsteraner Volkssänger
Bernhard Friedrich Wallbaum (gestorben
1840) und Kösters haben den Text auf
Flugblättern, z. B. auf dem Münsterschen
Jahrmarkt, dem Send, bekannt gemacht. Die
erste Strophe bezieht sich auf eine
bildliche Darstellung, die in dem Beckumer
Karnevalsblatt "Der Faschingsbote von
Freudenthal an der Aa" aus dem Jahre 1834
abgedruckt war. In späteren Veröffentlichungen
des Textes hat man diese erste Strophe
weggelassen. (Diese Angaben sind entnommen
aus der Schrift "Das Kunstwerk des Monats",
herausgegeben in 1982 vom Westfälischen
Landesmuseum in Münster, welche ein Bild
des Malers F. W. Büchtemann behandelt,
das die beiden o. g. Volkssänger darstellt,
und aus dem o. g. Karnevalsflugblatt.
Ablichtungen dieser Drucke sind mir vom
Stadtmuseum Beckum, Herrn Dr. Martin
Gesing, [Postfach 1863, 59248 Beckum] zur
Verfügung gestellt worden.)
    Traduko de la Basgermana poemo "De Biäkemer
Raothues-Pütt" de Franz Theodor Ludorff
(*1801) en Esperanton de Manfred Retzlaff
(*1938-11-04) en 2002-05-05.

Tradukita en la Internacian Lingvon de
Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff) en
Novembro/Decembro 2000, laŭ la origina
vestfalia-platgermana teksto,
kiun en la jaro 1834 verkis la Monastera
justic.-komisaro FRANZ THEODOR LUDORFF
(* 1801) por mistifiki la Bekumanojn. La
Monasteraj popol-kantistoj FLÖR (BERNHARD
FRIEDRICH WALLBAUM, † 1840) kaj KÖSTERS
(el la urbo Münster/Westfalen) diskonigis
ĝin en 1838/39 sur la Monastera jar-foiro
‘Send’ per kantfolio. Oni kantis la
mokkanton laŭ melodio de HANS DRENKEPOHL
kaj OSSENBIECK. (Tiuj verŝajne estas la
kaŝnomoj de la kantistoj Flör kaj
Kösters, kiuj disvastigis la tekston de
la kanto sur propraj flugfolioj.) Laŭ
unua strofo rilatas al bildigo, kiu aperis
en la Bekuma karnavala flugfolio "Der
Faschingsbote von Freudenthal an der Aa"
(= "La karnavala mesaĝisto"), aperinta
en al jaro 1834. En postaj publikigoj tiu
unua strofo estas forlasita.

    Verkinto de tiu ĉi Basgermana poemo estas
Franz Theodor Ludorff (*1801), publikigita
1834.

Verfasst in westfälischer Mundart im
Jahre 1834
von dem Münsteraner Justizkommissar FRANZ
THEODOR LUDORFF (*1801).
Eine Kopie des Original-Liedblattes der
Münsteraner
Volkssänger FLÖR und KÖSTERS ist im
Stadtmuseum der Stadt Beckum
(Markt 1, D-59269 Beckum) ausgehängt.
Die erste Strophe, die in späteren
Abdrucken weggelassen wurde, nimmt Bezug
auf eine bildliche Darstellung in dem
Flugblatt "Der Faschingsbote von Freudenthal
en der Aa", erschienen in Beckum im Jahre
1834.