poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	publikigo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Manfredo Ratislavo	Malnova vi studenta glor'	Esperanto	2003-09-21	Arg-89-44 \| MR-407-3a	2003-11-20 10:19 Manfred	nur tiun forigu
Eugen Höfling	* O alte Burschenherrlichkeit	Germana		Arg-88-44 \| MR-407-3	2003-10-21 00:14 Manfred	nur tiun forigu
N. N. 14	Verda stelo	Esperanto		Arg-926-44	2008-10-05 22:35 Manfred	nur tiun forigu

Eugen Höfling, Verda stelo	Eugen Höfling, Malnova vi studenta glor'	Eugen Höfling, O alte Burschenherrlichkeit

tradukita de N. N. 14	tradukita de Manfredo Ratislavo

1. En tiu ĉi solena hor'	1 Malnova vi studenta glor’,	1 O alte Burschenherrlichkeit,
eksonas nia kanto,	Vi gaja kaj libera!	Wohin bist du verschwunden?
por ke ekflamo ĉiu kor'	Nun longe vi jam pasis for,	Nie kehrst du wieder, goldne Zeit,
por nia Esperanto!	Vi temp’ de vivo vera!	So froh und ungebunden!
La lingvo, kiu ligas nin	Ĉirkaŭrigardas vane mi,	Vergebens späh’ ich rings umher,
kaj kiu kunfratigas nin,	Ne vidas spuron mi de ĝi.	Ich finde deine Spur nicht mehr.
por alta sankta celo	Ho, kara Dio mia!	O jerum, jerum, jerum!
de nia verda stelo!	Ho, tempŝanĝiĝo kia!¹⁾	O quae mutatio rerum!

2. Amikoj, alten tenu vi	2 La ĉapon kovras polvo jam,	2 Den Burschenhut bedeckt der Staub,
la signon de l'espero	La vesto diseriĝis,	Es sank der Flaus in Trümmer,
neniam forgesante pri	Ne brilas la batil-ornam’,	Mein Hieber ward des Rostes Raub,
la amo kaj la vero!	La klingo jam rustiĝis.	Erblichen ist sein Schimmer.
Ekĵuru, ke vi ĝis la mort',	Ne sonas plu la trink-kantad’,	Verklungen ist der Burschensang,
eĉ dum plej malfeliĉa sort',	Ne plu rapir- kaj spron-sonad’!	Verhallt Rappier- und Sporenklang.
laboros por la celo	Ho, kara Dio mia!	O jerum, jerum, jerum!
de nia verda stelo!	Ho, tempŝanĝiĝo kia!	O quae mutatio rerum!

3. Fidelaj estu al la ĵur',	3 Ho, kie estas ĉiuj la	3 Wo sind sie, die vom breiten Stein
neniam flankiĝante,	ŝercemaj kuntrinkantoj?	Nicht wankten und nicht wichen,
ĉar ni per unueco nur	Similaj estis ili ja	Die, ohne Spieß, bei Scherz und Wein
ekvenkos batalante!	al reĝoj kaj regantoj! –	Den Herrn der Erde glichen? –
Batalo ne timigu nin,	Retiris sin sen iluzi’	Sie zogen mit gesenktem Blick
kontraŭe, ĉi freŝigu nin	en filistrujon tiuj ĉi.	In das Philisterland zurück.
por alta sankta celo	Ho, kara Dio mia!	O jerum, jerum, jerum!
de nia verda stelo!	Ho, tempŝanĝiĝo kia!	O quae mutatio rerum!

4. Se kiam foje vin labor'	4 Jen skribas kiel oficist’	4 Da schreibt mit finsterm Amtsgesicht
tro forte vin lacigos,	Raporton iu ulo,	Der Eine Relationen,
memoru, ke plezura hor'	Alia estas instruist’,	Der Andre seufzt beim Unterricht,
vin certe revivigos!	Alia gazetulo.	Und der macht Rezensionen;
Ni estu tial gajaj nun,	Predikas iu kun persist’,	Der schilt die sünd’ge Seele aus,
eĉ se briladas nek la sun',	kaj plia estas kuracist’.	Und der flickt ihr verfallnes Haus!
nek luno sur ĉielo:	Ho, kara Dio mia!	O jerum, jerum, jerum!
Ekbrilu verda stelo!	Ho, tempŝanĝiĝo kia!	O quae mutatio rerum!

5. Sed ankaŭ ne forgesu ni	5 Sed brava kun-studenta kor’	5 Allein das rechte Burschenherz
la ĉarmajn virinetojn,	Neniam malvarmiĝas,	Kann nimmermehr erkalten.
ĉar ili al la harmoni'	La amikec’ ne iĝas for,	Im Ernste wird, wie hier im Scherz,
donacas la rozetojn!	ĝi re-efektiviĝas.	Der rechte Sinn stets walten;
Vivegu ĉiu belulin'	La ŝelo nur, ŝanĝiĝis ĝi,	Die alte Schale nur ist fern,
akompananta gaje nin	Interne restis samaj ni.	Geblieben ist uns doch der Kern,
sur vojo al la celo	Je l’ kerno ni teniĝas.	Und den laßt fest uns halten!
de nia verda stelo!	Je l’ kerno ni teniĝas.	Und den laßt fest uns halten!

6. Kaj fine nun el tuta kor'	6 La manojn nun ekprenu vi,	6 Drum, Freunde, reichet euch die Hand,
dum flirtas la standardo,	Por ke la amikeco	Damit es sich erneue,
dum tintas glasoj laŭ la mor'	Sin renovigu inter ni,	Der alten Freundschaft heil’ges Band,
elkriu ni kun ardo:	La lig’ de l’ fideleco!	Das alte Band der Treue.
Ĝis eterniĝos nia rond',	Tintigu nun la glasojn vi,	Klingt an und hebt die Gläser hoch,
ĝis ruiniĝos nia mond'	Ĉar vivas ja ankoraŭ ni	Die alten Burschen leben noch,
vivegu nia celo,	Kaj nia fideleco!	Noch lebt die alte Treue!
vivegu verda stelo!	Kaj nia fideleco!	Noch lebt die alte Treue!

Traduko de la Germana poemo "O alte Burschenherrlichkeit" de Eugen Höfling (*1808 - †1880) en Esperanton de N. N. 14. Mi, Manfred Retzlaff, kopiis tiun ĉi kanton el la kajero "Kelkaj ŝatataj kantoj, eldonitaj de Kolding Esperanto Klub". Mi ricevis fotokopion de tiu kant-libreto de la dana samideano Lars Kromann. Li trovis tiun kant-libreton en la arkivo de la dana s-ano Gustav Kühlmann. La verkinto kaj la dato ne estis indikita. Estis notita nur, ke la kanto kanteblas laŭ la germana studenta kanto "O alte Burschenherrlichkeit".	Traduko de la Germana poemo "O alte Burschenherrlichkeit" de Eugen Höfling (1808 - †1880) en Esperanton de Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff, Stettiner Str. 16, D-59302 Oelde, Germanio, 1938-11-04) en 2003-09-21. Verkita en 1825 de Eŭgen’ Hojfling’ (Eugen Höfling) en Marburgo, Germanio. Esperantigis: Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff, (1938 - ....) en 2003-09-21	Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas Eugen Höfling (*1808 - †1880). Origina germanalingva teksto de EUGEN HÖFLING (1808 – 1880) Informojn (germanlingvajn) pri la aŭtoro oni trovas en: http://www.acronet.net/~robokopp/Lieder/dreugho.html

	1) aŭ pli laŭvorte tradukite:Afer-ŝanĝiĝo kia!

Eugen Höfling,Verda stelo

Eugen Höfling,Malnova vi studenta glor'

Eugen Höfling,O alte Burschenherrlichkeit

Eugen Höfling,
Verda stelo

Eugen Höfling,
Malnova vi studenta glor'

Eugen Höfling,
O alte Burschenherrlichkeit