Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Manfredo Ratislavo Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto Esperanto Arg-843-428 2007-12-27 19:04 Manfred nur tiun forigu
Manfred Retzlaff Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto Esperanto Arg-844-428 2007-12-27 19:06 Manfred nur tiun forigu
Friedrich Wilhelm Weber * Dreizehnlinden, Kapitel 7, In stiller Nacht Germana Arg-842-428 2007-12-27 19:01 Manfred nur tiun forigu

Friedrich Wilhelm Weber,
Dreizehnlinden, Kapitel 7, In stiller Nacht

 

Friedrich Wilhelm Weber,
Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto

 

Friedrich Wilhelm Weber,
Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto

 
    tradukita de Manfred Retzlaff   tradukita de Manfredo Ratislavo
 
    sen traduk-variantoj    
 
1 Auf dem Hof zu Bodinkthorpe   1 Sur la kort’ de Bodinktorp’ la   1 Sur la kort’ de Bodinktorp’ la2)
War verrauscht die Erntefeier;   rikolt-festo malbruiĝis;   rikolt-festo malbruiĝis;
Um die Scheunen, um die Halle   la hal-domo kaj la staloj   la hal-domo kaj la staloj
Wob die Herbstnacht graue Schleier;   ennebule vualiĝis.   ennebule vualiĝis.
 
2 Graue Schleier um die Schläfer,   2 Vualiĝis la tempioj   2 Vualiĝis la tempioj
Die, im Bann des Mets befangen,   de l’ dormantoj med-ebriaj,   de l’ dormantoj med-ebriaj,
Immer noch die Fiedel hörten,   kiuj sin ensonĝe turnis   kiuj sin ensonĝe turnis
Immer noch in Reih’n sich schwangen;   laŭ la sonoj melodiaj.   laŭ la sonoj melodiaj.
 
3 Schleier um zwei Mädchenaugen,   3 Vualiĝis du okuloj   3 Vualiĝis du okuloj
Die von Tränen überflossen   larmoplenaj de knabino,   larmoplenaj de knabino,
Und zu ruhelosem Träumen   fermiĝantaj nur malfrue   fermiĝantaj nur malfrue
Spät erst beim Gebet sich schlossen. -   post preĝado, je l’ noktfino. -   post preĝado, je l’ noktfino. -
 
4 Um den Hof zu Bodinkthorpe   4 Ĉirkaŭ l’ korto en mallumo   4 Ĉirkaŭ l’ korto en mallumo
Waren drei nur wach geblieben:   jen tri uloj kaŝe iris,   jen tri uloj kaŝe iris,
War’s, um Frevel zu belauschen?   ĉu por fari fian krimon,   ĉu por fari fian krimon,
War’s, um Frevel zu verüben?   ĉu observi ĝin deziris?   ĉu observi ĝin deziris?
 
5 Einer schweift’ am nahen Walde   5 Iu ĉe l’ arbaro vagis   5 Iu ĉe l’ arbaro vagis
Zwischen Heidekraut und Ginster:   tra eriko kaj genisto   tra eriko kaj genisto
O wie war sein Herz so zornig,   - kiom koleregis tiu -   - kiom koleregis tiu -
O wie war sein Mut so finster!   kiel en la nokt’ ŝtelisto.   kiel en la nokt’ ŝtelisto.
 
6 An der Buche kalte Rinde   6 Al fagŝelo sian vangon,   6 Al fagŝelo sian vangon,
Preßt’ er die erglühte Wange;   la ardantan, li alpremis,   la ardantan, li alpremis,
Ächzend wie ein wundes Wesen   ĉe deklivo teren glitis,   ĉe deklivo teren glitis,
Sank er hin am Hügelhange. -   kiel vunda besto ĝemis.   kiel vunda besto ĝemis.
 
7 Einer glitt vom Stoppelfelde   7 Iu de la stoplokampo   7 Iu de la stoplokampo
Huschig zu des Zaunes Latten,   glitis ombre en malhelo   glitis ombre en malhelo
Huschig wie vom Stall zur Scheune   ĝis la kort-baril’ kaj staloj,   ĝis la kort-baril’ kaj staloj,
Eines Marders flücht’ger Schatten.   kiel nokte la mustelo.   kiel nokte la mustelo.
 
8 Flink empor am Stamm der Birke   8 Kaj rapide suprengrimpis   8 Kaj rapide suprengrimpis
Wand er sich und im Geäste,   li la trunkon de betulo,   li la trunkon de betulo,
Dunkel wie die dunkeln Blätter,   enbranĉare de la vento   enbranĉare de la vento
Wiegt’ er sich, gewiegt vom Weste. -   sin luligis tiu ulo. -   sin luligis tiu ulo. -
 
9 Einer, wie auf Diebeszehen,   9 Iu tra la fraksenaro,   9 Iu tra la fraksenaro,
Schlich vom finstern Erlenhagen,   kiel nokte la ŝtelistoj,   kiel nokte la ŝtelistoj,
Wo am Bach zerstreut der Knechte   iris al la loko, kie   iris al la loko, kie
Rauchgeschwärzte Hütten lagen.   kuŝis domoj de servistoj.   kuŝis domoj de servistoj.
 
10 Nächst dem Herrenhaus gekauert   10 Li sin kaŭris ĉe la domo   10 Li sin kaŭris ĉe la domo
Duckt’ er sich und lauschte, lauschte:   de l’ sinjor’ en la silento;   de l’ sinjor’ en la silento;
Tiefes Schweigen, dann ein Rascheln,   tiam raslis io tie   tiam raslis io tie
Wie wenn Rohr und Reisig rauschte;   kiel kano en la vento.   kiel kano en la vento.
 
11 Dann ein Knittern und ein Knirren   11 Poste, kvazaŭ tretus iu   11 Poste, kvazaŭ tretus iu
Wie beim Plankenübersteigen;   jen sur plankon, knaris io;   jen sur plankon, knaris io;
Dann ein Glühn, der wilden Katze   poste ardo - kaj de l’ kato,   poste ardo - kaj de l’ kato,
Heisrer Schrei - und tiefes Schweigen.   de l’ sovaĝa, raŭka krio.   de l’ sovaĝa, raŭka krio.
 
12 Durch das große Saalgebäude   12 En la hala konstruaĵo   12 En la hala konstruaĵo
Ging ein Hall, es dröhnt’ und pochte:   batis io, bruis sono,   batis io, bruis sono,
Ob sein guter Geist die Nähe   kvazaŭ sentus dom-spirito   kvazaŭ sentus dom-spirito
Arger Geister ahnen mochte?   la minacon de malbono.   la minacon de malbono.
 
13 Arge Geister, rote Schlangen,   13 Sin etendis kaj buliĝis   13 Sin etendis kaj buliĝis3)
Die sich reckten, die sich ballten,   ruĝaj serpentaĉoj tie,   ruĝaj serpentaĉoj tie,
Zischten, zuckten, schlüpften, schossen   tra la fendoj, tra la juntoj   tra la fendoj, tra la juntoj
Durch die Fugen, durch die Spalten;   sin enigis konvulsie.   sin enigis konvulsie.
 
14 Rote Schlangen, rote Flammen   14 Jen sovaĝaj ruĝaj flamoj   14 Jen sovaĝaj ruĝaj flamoj
Überstürzten sich im Rennen:   hastis de la fundamento   hastis de la fundamento
Wildes Brennen an der Sohle,   supren ĝis la domo-gablo,   supren ĝis la domo-gablo,
Hoch im Giebel wildes Brennen!   kaj jam brulis la tegmento!   kaj jam brulis la tegmento!
 
15 Faltenreich im Hauch des Windes   15 Ĉirkaŭ vandoj kaj tegmentoj,   15 Ĉirkaŭ vandoj kaj tegmentoj,
Wogt’ ein Kleid von Rauch und Feuer   de la bazo de la halo,   de la bazo de la halo,
Um das Strohdach, um die Wände   supren ondis faldoriĉa   supren ondis faldoriĉa
Von dem First zum Grundgemäuer.   fajra vesto, fum-vualo.   fajra vesto, fum-vualo.
 
16 Weh dem Leben in der Lohe!   16 Servistino de la grafo   16 Servistino de la grafo
Imma stürzte aus den Bränden   el la domo elkuregis,   el la domo elkuregis,
Bleich, entsetzt; ans Tor der Scheune   la pordegon de l’ garbejo   la pordegon de l’ garbejo
Schlug sie hart mit beiden Händen.   ambaŭmane ŝi bategis.   ambaŭmane ŝi bategis.
 
17 „Hilfe! Rettet Hildegunden!   17 „Helpu! Savu Hildegundon!   17 „Helpu! Savu Hildegundon!
Machtlos und mit schwerem Keuchen   Kuŝas svene, senkonscie   Kuŝas svene, senkonscie
Liegt der Graf betäubt am Boden,   sur la plank’ la graf’, ŝi volas   sur la plank’ la graf’, ŝi volas
Und sie will nicht von ihm weichen!“   lin ne lasi sola tie!“   lin ne lasi sola tie!“4)
 
18 Doch der Schrei, der messerscharfe,   18 Sed la akra kri’ ne vekis   18 Sed la akra kri’ ne vekis
Weckte nicht die wüsten Träumer;   la dormantojn en la domo;   la dormantojn en la domo;
Aiga nur, die kleine Aiga,   Nur Ajgino alkuregis,   Nur Ajgino alkuregis,
Flog heran und griff zum Eimer.   estis ŝi la sola homo,   estis ŝi la sola homo,
 
19 „O die Bären, wie sie schnarchen!“   19 kiu prenis la sitelon.   19 kiu prenis la sitelon.
Plötzlich, wie der Erd’ entwachsen,   Sed subite staris tie   Sed subite staris tie
Auf des Hofes Mitte ragte   meze sur la kort’ Elmaro,   meze sur la kort’ Elmaro,
Elmars Haupt, des finstern Sachsen.   kvazaŭ venis de nenie.   kvazaŭ venis de nenie.
 
20 Gero hüpft’ an ihm vorüber,   20 Pretersaltis lin la Franko,   20 Pretersaltis lin la Franko,
Unterm Arm ein rauchend Bündel:   veston en la man’ tenanta,   veston en la man’ tenanta,
„Ach, mein Scharlachkleid; ich sterbe!   de la fajr’ ekbruligitan,   de la fajr’ ekbruligitan,
Helft! Wo steckt das Dienstgesindel?“   kaj pri tiu lamentanta.   kaj pri tiu lamentanta.
 
21 Falk, nun spanne Fang und Feder!   21 Saltis jam Elmar’, la falko   21 Saltis jam Elmar’, la falko
Auf der Zofe schrilles Rufen   meze en la incendion,   meze en la incendion,
Stürzt’ er hastig in die Esse   je la kri’ de l’ servistino,   je la kri’ de l’ servistino,
Über halbverkohlte Stufen.   kaj eĉ ne timante ion.   kaj eĉ ne timante ion.
 
22 Hastig, wie der Frank’ ins Freie,   22 Saltis li en la inferon   22 Saltis li en la inferon
Sprang der Sachse in die Flammen;   fuman kaj flamaran same   fuman kaj flamaran same
Vor ihm schlug die gelbe Lohe,   haste, kiel elkurinta   haste, kiel elkurinta
Hinter ihm der Rauch zusammen.   estis jena Frank’ elflame.   estis jena Frank’ elflame.
 
23 Prasseln, Brechen, dumpfes Dröhnen   23 En la traboj kaj ĉevronoj   23 En la traboj kaj ĉevronoj
In den Sparren, in den Balken;   krako, muĝ’, obtuza bruo!   krako, muĝ’, obtuza bruo!
Schirme Gott die zwei Verlaßnen,   Helpu Di’ al la bravulo,   Helpu Di’ al la bravulo,
Schirme Gott den kühnen Falken! -   al la forlasita duo!   al la forlasita duo!
 
24 Mut gibt Sieg! - Auf starken Armen,   24 Fum’ kaj ardo lin ĉirkaŭis.   24 Fum’ kaj ardo lin ĉirkaŭis.
Ob ihn Dampf und Glut umhüllten,   Helpas Di’ al kuraĝulo!   Helpas Di’ al kuraĝulo!
Sicher schreitend trug er beide   Portis li sur siaj brakoj   Portis li sur siaj brakoj
Abwärts in des Mantels Falten.   ilin suben tra la brulo   ilin suben tra la brulo5)
 
25 Auf dem Stein am Fuß der Linde   25 en la korton al tilio.   25 en la korton al tilio.
Setzt’ er nieder seine Bürde;   Hildegund’ lin dankis treme;   Hildegund’ lin dankis treme;
Zitternd dankt’ ihm Hildegunde   ankaŭ dankis lin la grafo,   ankaŭ dankis lin la grafo,
und der Graf mit kühler Würde.   sed kun digno, reteneme.   sed kun digno, reteneme.
 
26 Heulend kamen Knecht’ und Mägde.   26 Kaj elkuris jen el sia   26 Kaj elkuris jen el sia
Rief der Meier: „Rasch die Kübel,   dom’ la servistar’ plorante.   dom’ la servistar’ plorante.
Schirrt die Rosse, her die Leitern!   Vokis la major’: „Ekfalas   Vokis la major’: „Ekfalas
Seht euch vor, schon wankt der Giebel!   la fronton’ balanciĝante!   la fronton’ balanciĝante!
 
27 Gleich den Gänsen auf dem Eise   27 Venu vi al la fojndomo   27 Venu vi al la fojndomo
Hockt nicht da wie festgefroren:   kun siteloj kaj eskalo,   kun siteloj kaj eskalo,
Wasser auf die Scheunendächer,   por estingi tie flamojn;   por estingi tie flamojn;
Denn der Saalbau ist verloren!   ne saveblas plu la halo!   ne saveblas plu la halo!
 
28 Flink zu Tanz und Humpenheben,   28 Emas vi al la festado,   28 Emas vi al la festado,
Laßt ihr euch zur Arbeit treiben:   nur ne al laboro via;   nur ne al laboro via;
Wartet nur, ich werd’ es richtig   sed atendu iom, mi ĝin   sed atendu iom, mi ĝin
Jedem auf den Kerbstock schreiben!   notos en notlibro mia!   notos en notlibro mia!
 
29 Glutengarben, himmelhohe:   29 Altaj flamoj ĝisĉielaj!   29 Altaj flamoj ĝisĉielaj!
Muspels Söhne sind im Rasen! -   Kia ega incendio!   Kia ega incendio!
Gott verzeih’ mir; solch ein Brennen   Ĝin ekblovis la diablo   Ĝin ekblovis la diablo
Hat der Teufen angeblasen!“ -   certe! Min pardonu Dio!“ -   certe! Min pardonu Dio!“ -
 
30 Gerd, mit wildverworrnen Haaren,   30 Venis Gerd’, la ĉefservisto,   30 Venis Gerd’, la ĉefservisto,
Wankte taumelnd aus der Scheuer,   el garbej’ balanciĝante,   el garbej’ balanciĝante,
Blei im Kopf; ins Feuer stierend,   konfuzite, fiksokule   konfuzite, fiksokule
Schrie er laut: „Wo ist das Feuer?“   en la fajron rigardante.   en la fajron rigardante.
 
31 Armer Gerd, wie mochte tückisch   31 Gerdo, vi mizera ulo,   31 Gerdo, vi mizera ulo,
Dich dein steter Durst verblenden:   la trinkemo vin blindigis,   la trinkemo vin blindigis,
Jäh in einen vollen Zuber   kun la kap’ en plenigitan   kun la kap’ en plenigitan
Stürztest du mit beiden Händen!   sitelegon vin faligis!   sitelegon vin faligis!
 
32 Aiga sprach, durch Tränen lachend:   32 Diris jen Ajgin’ plorride:   32 Diris jen Ajgin’ plorride:
„Welche Täuschung, Schatz, mein Nasser!   „Kara malsekulo mia,   „Kara malsekulo mia,
Heb dein Mündlein, guter Junge,   vi erare iris al la   vi erare iris al la6)
Du verirrtest dich zum Wasser.   akvo en ebrio via!   akvo en ebrio via!
 
33 Niese nicht, was kann dir’s frommen?   33 Vi ne diru ´Kristo helpu!´;   33 Vi ne diru ´Kristo helpu!´;
Keiner darf ´Christ helfe!´ sagen;   ĉar vi estas ja kristano   ĉar vi estas ja kristano
Bist du doch ein halber Heide,   nur baptita ĝiskolume;   nur baptita ĝiskolume;
Nur getauft bis an den Kragen.   estas vi duonpagano!   estas vi duonpagano!
 
34 Zwiefach bist du fehlgefallen,   34 Por kaptado de angiloj   34 Por kaptado de angiloj
Denn dein Leibgericht, du Schlemmer,   oni iru al rivero!   oni iru al rivero!
Junge Aale, mußt du fischen,   En barel’ ne estas iaj   En barel’ ne estas iaj
Statt im Eimer, in der Emmer!“   fiŝoj, sed en la Emero!"1)   fiŝoj, sed en la Emero!"7)
 
35 Drauf der Nasse: „Mußt du fischen!   35 Diris la malseka Gerdo:   35 Diris la malseka Gerdo:
Glatte Aale, glatte Schlangen:   „Se mi kaptus vin, serpenton   „Se mi kaptus vin, serpenton
Fängt dich einer, glatte Aiga,   glatan havus mi, sed mi ne   glatan havus mi, sed mi ne
Hat er keinen Aal gefangen.“ -   sentas iun tian senton.“ -   sentas iun tian senton.“ -
 
36 Isenhard, der alte Meier,   36 Izenhardo, la majoro,   36 Izenhardo, la majoro,
Riß den Trunknen von der Kufe,   for la ebriulon ŝiris,   for la ebriulon ŝiris,
Und die Lacher und die Gaffer   kaj insulte, akravoĉe   kaj insulte, akravoĉe
Fuhr er an mit scharfem Rufe.   al gapantoj ion diris.   al gapantoj ion diris.
 
37 Rab, der greise Eschenburger,   37 Rab’, la maljunul’, por helpi   37 Rab’, la maljunul’, por helpi
War am Platz mit Knecht und Kötter;   kun servisto sia venis,   kun servisto sia venis,
Dodiko vom Eberbronnen   kaj Dodiko kun Titmaro;   kaj Dodiko kun Titmaro;
Kam mit Thietmar, seinem Vetter.   ĉiu tuj sitelon prenis.   ĉiu tuj sitelon prenis.
 
38 Werinhard, der freie Bauer,   38 Verinhard’ barelon portis,   38 Verinhard’ barelon portis,
Schwang ein Faß mit breiten Händen:   plenigitan ĝis la rando;   plenigitan ĝis la rando;
„Oben seh’ ich nach dem Dache,   diris li: „Mi vidos supre,   diris li: „Mi vidos supre,
Seht ihr unten nach den Wänden!“ -   vi atentu pri la vando!“ -   vi atentu pri la vando!“ -
 
39 Krachend brach der Saal zusammen:   39 Jam rompiĝis la haldomo,   39 Jam rompiĝis la haldomo,
Funkenwirbel, Aschenfluten;   de la fajro detruita;   de la fajro detruita;
Und des Waldes Bäume blickten   lumis la arbaro ruĝe,   lumis la arbaro ruĝe,
Rot beschienen in die Gluten. -   de la brulo lumigita. -   de la brulo lumigita. -
 
40 Lautlos starrend auf die Trümmer,   40 Sed la graf’ kun la filino   40 Sed la graf’ kun la filino
Saß der Graf noch an der Linde;   ĉe l’ tili’ ankoraŭ sidis,   ĉe l’ tili’ ankoraŭ sidis,
Nur zuweilen haucht’ er leise   nur flustrante kelkaj vortojn   nur flustrante kelkaj vortojn
Flüsterworte seinem Kinde.   en la flamojn daŭre vidis.   en la flamojn daŭre vidis.
 
41 Elmar sprach: „Ein hartes Schicksal,   41 „Nobla graf’, vin trafis dura   41 „Nobla graf’, vin trafis dura
Edler Graf, hat euch betroffen   sorto“, diris jen Elmaro,   sorto“, diris jen Elmaro,
Mir zum Leide; kommt, dem Nachbar   „venu! Malfermita estas   „venu! Malfermita estas
Steht die Tür des Nachbarn offen.“   la dompordo de l’ najbaro.!   la dompordo de l’ najbaro.!
 
42 Drauf de Greis: „Dem guten Willen   42 Sed la maljunul’ respondis:   42 Sed la maljunul’ respondis:
Besten Dank! Für kurze Dauer   „Dankon pro bonvolo via!   „Dankon pro bonvolo via!
Richt’ ich wohl auf eignem Grunde   Sed instalos mi kabanon   Sed instalos mi kabanon
Ein bescheidnes Winterschauer.“   ja sur propra grundo mia.“   ja sur propra grundo mia.“
 
43 Gero rief: „Ein Weidmannsstückchen:   43 Vokis Gero: „Brava faro   43 Vokis Gero: „Brava faro
Erst den Aar vom Horst zu zerren,   estas, aglon elnestigi,   estas, aglon elnestigi,
Um ihn dann daheim im Käfig   por lin poste en la propra   por lin poste en la propra
Edelmütig einzusperren!   domo noble enkaĝigi!   domo noble enkaĝigi!
 
44 Gaukler, geh, du bist verraten!   44 Vi jam estas ekkonita!   44 Vi jam estas ekkonita!
Dich bezeih’ ich; hört ihr Männer:   Mi akuzas vin, fiulo!   Mi akuzas vin, fiulo!
Feige Rachetat zu üben,   Aŭdu, viroj, pro venĝado   Aŭdu, viroj, pro venĝado
Ward er zum gemeinen Brenner!“   li fariĝis bruligulo!“   li fariĝis bruligulo!“
 
45 Aiga schrie: „Gemeiner Lügner,   45 Jen Ajgin’: „Vi mensogulo!   45 Jen Ajgin’: „Vi mensogulo!
Nur zum Lästern keck und mutig!“   Kalumnii vi ja vere   Kalumnii vi ja vere
Werinhard, der freie Bauer,   nur aŭdacas!“ Verinhard’ nur   nur aŭdacas!“ Verinhard’ nur
Biß die Lippe blau und blutig.   alrigardis lin kolere.   alrigardis lin kolere.
 
48 Sprach der greise Eschenburger:   46 Diris Rab’: „Vi devos ne per   46 Diris Rab’: „Vi devos ne per
„Mann, das habt ihr zu beweisen,   vortoj antaŭ tribunalo   vortoj antaŭ tribunalo
Zu beweisen mir und andern,   pruvi tion, sed per glavo   pruvi tion, sed per glavo
Nicht mit Worten, nein, mit Eisen!“   en vir-kontraŭ-vir-batalo!“   en vir-kontraŭ-vir-batalo!“
 
47 Elmar maß den Königsboten   47 Kolerege alrigardis   47 Kolerege alrigardis8)
Stumm mit feuerheißen Blicken,   nun Elmaro Geron, rekte   nun Elmaro Geron, rekte
Stürzte vor und stand - und wandte   antaŭ tiu sin starigis -   antaŭ tiu sin starigis -
Ihm verachtungsvoll den Rücken.   sin deturnis malrespekte.   sin deturnis malrespekte.
 
48 Vor dem Grafen und der Tochter   48 Kun respekto li sin klinis   48 Kun respekto li sin klinis
Neigt’ er sich, doch blieb sein Neigen   antaŭ l’ graf’ kaj la filino,   antaŭ l’ graf’ kaj la filino,
Unerwidert; müde, müde   lace iris for; ne estis   lace iris for; ne estis
Schritt er durch des Waldes Schweigen.   respondita lia klino.   respondita lia klino.
 
Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo
Vebero, *1813-12-25 - †1894-04.05).
  Traduko de la Germana poemo "Dreizehnlinden,
Kapitel 7, In stiller Nacht " de Friedrich
Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero,
*1813-12-25 - †1894-04.05) en
Esperanton de Manfred Retzlaff (*1938-11-04).
  Traduko de la Germana poemo "Dreizehnlinden,
Kapitel 7, In stiller Nacht " de Friedrich
Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero,
*1813-12-25 - †1894-04.05) en
Esperanton de Manfredo Ratislavo (Manfred
Retzlaff, Stettiner Str. 16, D-59302 Oelde,
Germanio, *1938-11-04).
 
    1) La Emero, germane: Emmer, estas rivero,
kiu trafluas la distrikton de la Neto, en
kiu rolas tiu ĉi rakontaĵo.
  2) aŭ: \\Sur la korto malbruiĝis\\de l’
rikolta fest’ turbulo;\\la hal-domo kaj
la staloj\\vualiĝis en nebulo.
        3) aŭ: \\Estis ja spiritoj fiaj,\\kiuj
sible sin etendis,\\en la juntojn, en la
fendojn\\ruĝajn serpentaĉojn sendis.
        4) aŭ: ne postlasi tiu tie!“
        5) aŭ: ambaŭ suben tra la brulo.
        6) aŭ: \\iris vi al la malĝusta\\akvo en
ebrio via!
        7) La Emero, germane: Emmer, estas rivero,
kiu trafluas la distrikton de la Neto, en
kiu rolas tiu ĉi rakontaĵo.
        8) aŭ: \\Kolerege ekatakis\\jen Elmaro Geron,
rekte\\antaŭ tiu haltis kaj sin\\turnis
de li malrespekte.