| eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn |
| verkinto [voknomo] | titolo | lingvo | publikigo | identiga kodo | lasta modifo | aspekto |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Manfredo Ratislavo | Dektritilio, ĉapitro 5, Ĉe la oferoŝtono | Esperanto | Arg-814-412 | 2007-04-29 22:02 Manfred | nur tiun forigu | |
| Friedrich Wilhelm Weber | * Dreizehnlinden, Kapitel 5, Am Opfersteine | Germana | Arg-813-412 | 2007-04-29 21:02 Manfred | nur tiun forigu |
Friedrich Wilhelm Weber, | Friedrich Wilhelm Weber, | |
| tradukita de Manfredo Ratislavo | ||
| 1 Ravaj estas la Juniaj | 1 Lieblich sind die Juninächte, | |
| Noktoj, kiam lumetante | Wenn des Abendrots Verglimmen | |
| La vespera ruĝ’ miksiĝas | Und des Morgens frühe Lichter | |
| Kun aŭroro krepuskante; | Dämmernd ineinanderschwimmen; | |
| 2 Kiam ruĝaroze verŝas | 2 Wenn der Lenz in roten Rosen | |
| Sian sangon primavero, | Rasch verblutet und die kleinen | |
| Kaj priploras tiun laste | Nachtigallen um den Toten | |
| Najtingalo dum vespero; | Ihre letzten Lieder weinen; | |
| 3 Kiam sur tiliofloro, | 3 Wenn im Kelch der Lindenblüte | |
| Sub folia baldakeno, | Unterm Blätterbaldachine | |
| Dormas la abelo laca, | Schläft, gewiegt von lauen Lüften, | |
| Kun la ŝarĝo de poleno; | Die verirrte müde Biene. | |
| 4 Kiam ĉirpas en la nesto | 4 Träumerisch im Nest der Schwalbe | |
| De l’ hirundoj la idaro, | Zirpt die Brut und zwitschert leise | |
| Sonĝas jam pri la vojaĝo | Von dem großen blauen Himmel | |
| Suden super ter’ kaj maro. | Und der großen Südlandsreise. | |
| 5 Pepas sur grenkamp’ koturno; | 5 Und im Weizen schlägt die Wachtel | |
| Ĝoje pensas kamparano | Jedem Pflüger liebe Laute, | |
| Pri la bonaj grajnoj, kiujn | Liebe Laute all den Körnern, | |
| Metis li per sia mano. | Die er fromm der Flur vertraute. | |
| 6 Tra la ĵus kreskintaj spikoj | 6 Durch die frisch entsproßnen Ähren | |
| Spiras susurad’ kantante, | Haucht ein Säuseln und ein Singen, | |
| Kvazaŭ irus jen spiritoj | Als ob holde Himmelsgeister | |
| Bonaj tra l’ kampar’ benante. - | Segnend durch die Saaten gingen. - | |
| 7 La kastel’ jen de Driburgo! | 7 Rings der Wälder tiefes Schweigen! | |
| Ĝin ĉirkaŭis la silento | Aus des Tales Nebelhülle | |
| Nokta de l’ arbar’, leviĝis | Hob die Iburg ihren Scheitel | |
| Ĝi al klara firmamento. | In die sternenklare Stille: | |
| 8 Staris la kolono sankta | 8 Alter Hain, aus dessen Wipfeln | |
| De Irmino iam tie, | Sonst die Irminsäule ragte, | |
| Kiun reĝo Karl’ bruligis | Die zum Schmerz und Schreck der Sachsen | |
| Kun aŭdac’ sakrilegie. | König Karl zu brennen wagte; | |
| 9 Kreskas nun arbustoj tie, | 9 Götterstätte, jetzt umwuchert | |
| Kie staris la kolono; | Von Gestrüpp und wilden Ranken | |
| Frankoj timas la sanktejon | Und als Wohnort dunkler Mächte | |
| Kiel lokon de demono. - | Scheu gemieden von den Franken. - | |
| 10 Rava estis la mallonga | 10 Lieblich war die Nacht, die kurze, | |
| Nokto antaŭ la solstico, | Vor dem Tag der Sonnenwende; | |
| Flagris sur la mont’ Driburga | Auf der Iburg stumpfem Kegel | |
| De ofero-bruloj vico. | Flackerten die Opferbrände; | |
| 11 Estis kunvenintaj tie | 11 Auf der Iburg stumpfem Kegel | |
| Adorantoj de Balduro, 1) | Hatten sich zum Balderfeste | |
| El proksim’ kaj malproksimo; | Fromm geschart die Heidenleute, | |
| Estis festo de l’ naturo. | Gaugenossen, fremde Gäste. | |
| 12 Jen sub kverkoj, sur razeno | 12 Unter Eichen, auf dem Rasen | |
| Staris la ofero-ŝtono; | Stand der Opferstein, der graue, | |
| Apud ĝi kun tranĉilego | Neben ihm, mit blut’gem Messer | |
| Sanga en la man’ matrono: | Eine riesenhafte Fraue: | |
| 13 Estis tiu la pastrino | 13 Swanahild, die greise Drude, | |
| Svanahild’, la druidino; | Ihres Priesteramts zun walten, | |
| Blanka robo riĉe kovris | Erzgegürtet; weißes Linnen | |
| La figuron de l’ virino. | Floß um sie in reichen Falten. | |
| 14 Kamparano prenis nun el | 14 Werinhard, der freie Bauer, | |
| Sia mano la ponardon; | Nahm den Stahl aus ihre Händen; | |
| Fulko, la forĝist’, incitis | Fulko, Schmied von Bodinkthorpe, | |
| Per baston’ de l’ fajro ardon. | Wühlte schürend in den Bränden. | |
| 15 Kaj en kaldronego kupra, | 15 Und im breiten Kupferkessel | |
| Sur la krad’ de l’ forno rita, | Auf des Herdes glühen Kohlen | |
| Jen kun ajl’ kaj visko bolis | Brodelte mit Lauch und Mistel | |
| Ĉevalido konsekrita. | Das geweihte Opferfohlen: | |
| 16 Estis ĝi libera besto | 16 Freies Tier des freien Waldes, | |
| De l’ libera la arbaro, | Das den Hals vor Pflug und Wagen | |
| Ne portinta iam homon, | Nie gebeugt und dessen Rücken | |
| Ne irinta antaŭ ĉaro. | Einen Reiter nie getragen. | |
| 17 Kaj Elmar’, la kortsinjoro, | 17 Elmar, Herr vom Habichtshofe, | |
| Reve ĉe la fajro sidis; | Blickte träumend in die Gluten; | |
| Ĉu li ankau la ĉevalon | Sah er, wie das Opferfüllen, | |
| Saksan morti antaŭvidis? - | Auch das Sachsenroß verbluten? - | |
| 18 Susuretis nur la arboj, | 18 Ehrfurchtsvoll und stumm im Kreise | |
| Ĉirkaŭstaris adorante | Stand die Menge, nur ein Flüstern, | |
| La preĝantoj, dum la fajro | Nur ein Schauern in den Bäumen | |
| Flame ŝprucis kraketante. | Und der Flamme Sprühn und Knistern. | |
| 19 Godo venis, la krispulo, | 19 Godo kam, der Opferdiener, | |
| Estis li ofer-servisto; | Bester Fischer an der Nethe, | |
| Krispan havis li hararon, | Zubenannt der krause Otter, | |
| Lerta estis li fiŝisto. | Weil sein Haar sich krausig drehte. | |
| 20„Staras la gardistoj ĉie,“ | 20 „Alles sicher“, sprach er leise, | |
| Diris tiu, „nin ne ĝenos | „Ausgestellt sind rings die Wächter; | |
| Perfidul’, malrespektulo; | Stören wird die fromme Feier | |
| En trankvilo ni solenos.“ | Kein Verräter, kein Verächter.“ | |
| 21 Nun tri fojojn nudpiede, | 21 Dreimal dann mit nackten Flüßen | |
| Jenan dion alvokante | Schritt die Priesterfrau, die hohe, | |
| Paŝis la pastrino ĉirkaŭ | Um den Herd, und Segen sprechend | |
| Tiu fajro bendirante. 2) | Warf sie Körner in die Lohe. | |
| 22 Kaj benante la oferon, | 22 Und mit Donars Hammerzeichen | |
| Kiu enkaldrone bolis, | Spendend Kraft und Heil dem Sude, | |
| Kaj farante sanktan signon, | Das Gesicht zum Nord gewendet, | |
| La pastrino ekparolis: | Traurig ernst begann die Drude: | |
| 23 „Vi respekte nun adoru, | 23 „Naht in Ehrfurcht, naht in Andacht, | |
| La malico fore restu; | Und was unhold, bleibe ferne; | |
| La arbaro kaj la steloj | Unsre Zeugen sind die Götter, | |
| Kaj la dioj nin atestu. | Stummer Wald und stille Sterne. | |
| 24 Ĉe ofero kaj preĝado | 24 Fern sei jeder Ungezwagte; | |
| Restu la pekuloj fore; | Wollt ihr opfern, wollt ihr beten, | |
| Tretu antaŭ l’ Eternuloj | Reiner Hand und reinen Herzens | |
| Puramane, purakore! - | Sollt ihr vor die Ew’gen treten. - | |
| 25 Por memori pri Balduro | 25 Balders Sterbetag zu feiern, | |
| Venis ni al ŝton’ ĉi tiu, | Sind wir an den Stein gekommen, | |
| Lian morton prifunebri | Ihm, dem Frömmsten, nachzutrauern, | |
| Decas al piulo ĉiu. | Wohl geziemt es allen Frommen. | |
| 26 Ekde kiam lin mortigis | 26 Seit ihn schlug sein blinder Bruder, | |
| Senintence frato lia, | Ist des Tages Glanz verblichen, | |
| Malaperis el la mondo | Götterfriede, Menschenfriede | |
| Homa paco, paco dia. | Aus der dunklen Welt gewichen. | |
| 23 Ĉu la vortojn vi divenas, | 27 Ahnt ihr, was der große Vater | |
| Kiujn lia patro ame | Seinem vielbeweinten Toten, | |
| En orelon lian flustris, | Seinem Sohn, ins Ohr geflüstert, | |
| Antaŭ ol li brulis flame? | Als die Scheiter ihn umlohten? | |
| 28 Estis esperiga tiu | 28 O es waren hohe Worte, | |
| Kara, alta Di-parolo; | Hoffnungsreiche holde Laute, | |
| Estis reekstaraj vortoj, | Lichte Auferstehungsworte, | |
| Lumaj sonoj de konsolo: | Die er tröstend ihm vertraute: | |
| 29 Ke revenos iam tiu | 29 Seiner Wiederkehr Geheimnis | |
| El la mondo de l’ forgeso, | Aus dem Reich der Nimmersatten, | |
| Kiel palaj ombroj iras | Wo in nebeldüstern Schluchten | |
| En la faŭkoj de l’ Hadeso. | Traurig gehn die bleichen Schatten. | |
| 30 Kiam li revenos, tion | 30 Wann? - Der Wala selbst verborgen | |
| Eĉ ne scias la Valino. 3) | Blieb der große Tag der Sühne; | |
| Li, Votan’, nur konas tiun | Zeit und Stunde kennt nur einer, | |
| Juĝotagon de l’ mondfino; | Er, der alte Himmelshüne. | |
| 31 kiam en batal’ pereos | 31 Er nur weiß es, wann im Kampfe | |
| Iam la malnovaj dioj, | Untergehn die hohen Götter, | |
| Kiam en tempŝtorm’ defalos | Wann im Sturm vom Zeitenbaume | |
| Flaviĝintaj jam folioj; | Wehn die herbstlich gelben Blätter; | |
| 32 Kiam la Muspelaj filoj | 32 Wann auf feuerfarbnen Rossen | |
| Fajre ruĝe norden rulos | Muspels Söhnen nordwärts rennen, | |
| Kaj en ega incendio | Um mit ungeheurer Lohe | |
| Tero kaj ĉielo brulos; | Erd’ und Himmel zu verbrennen; | |
| 33 Por venĝado de prakulpo, | 33 Um uralte Schuld zu rächen, | |
| Ke en printempspir’ matena 4) | Daß im Frühlingsmorgenhauche | |
| Post inundo elakviĝu | Jung und grün aus Wasserwogen | |
| Nova Tero benoplena, | Eine neue Erde tauche, | |
| 34 Paca estos la homaro, | 34 Rings bewohnt von stillen Menschen, | |
| Paca ankaŭ la naturo. | Die mit Morgentau sich nähren: | |
| Tiam - laŭ la profetino - | Dann, so spricht die weise Wala, | |
| Ree venos la Balduro. | Dann wird Balder wiederkehren; | |
| 35 Kies nom’ ne eldireblas, | 35 Und der Niemalsausgesprochne, | |
| La Kreint’, la praa Dio, | Er, der Älteste der Alten, | |
| Ame regos la homaron | Wird für immer aller Dinge, | |
| Kaj por ĉiam super ĉio. - | Aller Menschen liebend walten. - | |
| 36 Ĉu la tempo jam veninta | 36 Kam die Zeit, und ist der Weiße, | |
| Estas? Ĉu la sankta ulo, | Den die Christen laut bekennen, | |
| Kiun la Kristanoj nomas | Den Allvaters Eingebornen | |
| Fil’ de Dio kaj savulo, | Und das Friedenskind sie nennen, | |
| 37 Ĉu li estas la Balduro? - | 37 Ist er Balder? - O er brachte | |
| Nur batalon li alportis, | Kampf und Krieg der Männererde! | |
| Nur malpacon kaj militon, | Ist er Balder? - O er machte | |
| Multaj homoj pro li mortis! | Friedlos uns am eignen Herde! | |
| 38 Vidas ni jen nur malamon | 38 Was wir sehn, ist Haß und Hader! | |
| Kaj kverelon; oferante, | Vor den Fremden, unsern Schergen, | |
| Time devas ni nin kaŝi, | Muß sich selbst Gebet und Opfer | |
| En profunda nokt’ preĝante. | Scheu in tiefer Nacht verbergen. | |
| 39 Tamen, eĉ se malpli hela | 39 Dennoch, mag die sonnenlose | |
| Iĝas tiu temp’ sensuna, | Dunkle Zeit sich dunkler trüben, | |
| Ni praktiku niajn ritojn | Treu der Lehre, treu der Sitte | |
| Laŭ prapatra mor’ ĝisnuna. | Laßt den Väterbrauch uns üben. | |
| 40 Tretu nun en nian cirklon, | 40 Ihr mit Kranz und Binsenkörbchen, | |
| Vi infanoj kaj adoru, | Tretet in den Ring, ihr Kleinen; | |
| Vi kun viaj florkronetoj | Singt den Reim, wiewohl ihr heute | |
| Kantu tamen kaj ne ploru! | Klüger tätet, still zu weinen. | |
| 41 Kantu; ĉar infan’ ne sentas | 41 Dennoch singt; den jungen Nacken | |
| La subpremon tiom akre, | Schmerzt noch nicht das Joch der Franken; | |
| Fare de la fiaj Frankoj, | Singt, und mag es traurig lauten | |
| Kiujn ni malbenas sakre.“ - | Wie das Singen eines Kranken.“ - | |
| 42 Kaj ekkantis la geknaboj | 42 Und die Knaben und die Mädchen | |
| Kun mallaŭta voĉ’ infana: | Huben an mit leiser Stimme: | |
| „Gardu nin, Balduro kara, | „Schirm uns Balder, weißer Balder, | |
| Je l’ koler’ de l’ Di’ kristana! | Vor des Christengottes Grimme! | |
| 43 Ho, revenu al ni fine | 43 Komm zurück, du säumst so lange; | |
| - Helpu nin en la mizero - | Sieh, wie Erd’ und Himmel klagen! | |
| Sur la ora sunoĉaro | Komm zurück mit deinem Frieden | |
| Al ni homoj sur la Tero! | Auf dem goldnen Sonnenwagen. | |
| 44 Ho Balduro, blankajn florojn, | 44 Weißer Balder, weiße Blumen, | |
| Kiuj kreskas jen surmonte, | Wie an Bach und Rain sie sprießen, | |
| Blankajn kiel viaj brovoj, | Weiß wie deine lichten Brauen, | |
| Donas ni al vi volonte. | Legen wir dir gern zu Füßen. | |
| 45 Prenu la malmulton, kion | 45 Sieh, wir geben, was wir haben: | |
| Donas la kampar’ malriĉa, | Arm sind unsre Fruchtgefilde; | |
| Ho Balduro, milda dio, | Laß Geringes dir genügen, | |
| Estu ĝi por vi sufiĉa! | Weißer Balder, Gott der Milde. | |
| 46 Ho Balduro, di’ de l’ amo, | 46 Gott der Liebe, weißer Balder, | |
| Klinu vin al ni favore! | Neige hold dich unsern Grüßen: | |
| Donas ni al vi ĉi tiujn | Blumen rein wie unsre Herzen, | |
| Blankajn florojn purakore.“ | Legen wir dir gern zu Füßen.“ | |
| 47 Ĉirkaŭ la oferostono | 47 Und den Opferstein umwandelnd | |
| Iris ili kaj enĵetis | Warfen sie die heil’gen Kräuter, | |
| Sanktajn herbojn en la fajron, | Lichte Glocken, lichte Flocken, | |
| Lumajn florojn ĉirkaŭmetis. | Lichte Sterne auf die Scheiter. | |
| 48 Kaj flustrante la pastrino | 48 Dann mit leisen Wispelworten | |
| Prenis nun pokalon sian, | Nahm die Priesterin die Schale: | |
| Diris: „Antaŭ ol vi manĝos, | „Trinkt des weißen Gottes Minne, | |
| Trinku nun la amon dian!“ | Eh ihr hebt die Hand zum Mahle!“ | |
| 49 Kaj aŭdeblis en la rondo | 49 Durch die Runde ging ein Raunen | |
| Nur mallaŭta hom-murmuro, | Und gedämpftes Becherklirren, | |
| Same kiel enaŭtune | Wie in herbstlich dürrem Rohre | |
| Sonas foliar-susuro. | Abendlüfte heimlich schwirren. | |
| 50 Donis la ofer-servisto | 50 Und der krause Opferdiener, | |
| Nun el la kaldrono granda | Aus des Kessels weitem Bauche | |
| Al la homoj en la rondo | Gab er jedem von dem Fleische, | |
| Iom de l’ mangaj’ vianda. - | Von der Mistel, von dem Lauche. - | |
| 51 Ĝoja manĝo ĝi ne estis! - | 51 O es war kein Mahl der Freude! - | |
| Tiu aro nebaptita | Stets des Überfalls gewärtig | |
| Pretis ĉiam je la fuĝo | Saß die Schar der Ungetauften, | |
| Aŭ je la rezisto spita, | Stets zum Fliehn, zum Trotzen fertig, | |
| 52 Kiel lupoj enarbare | 52 Wölfen gleich, die tief im Walde | |
| Predon kaŝe elmanĝantaj, | Hastig einen Raub verzehren | |
| Eĉ en foliarsusuro | Und in jedem Blätterrauschen | |
| La ĉasistojn ekaŭdantaj. - | Hund und Jäger kommen hören. - | |
| 53 Diris la pastrin’: „Nun danku | 53 Sprach die Drude: „Dankt den Göttern, | |
| Kaj estingu l’ fajro-reston! 5) | Löscht die Glut und nehmt die Brände: | |
| Mi ne scias, ĉu ni povos | Dunkles brütet zwischen heute | |
| Festi la venontan feston. | Und der nächsten Sonnenwende; | |
| 54 Ne fidindaj estas ĉiuj, | 54 Denn nicht alle kommen wieder, | |
| Ja el nia rond’ foriĝos. | Und nicht jedem ist zu trauen. | |
| Iru for! La steloj plie | Fort! Die Sterne schimmern blasser, | |
| Jam paliĝas, nun tagiĝos. - 6) | Und der Tag beginnt zu grauen.“ - | |
| 55 Iĝis for la homoj, kvazaŭ | 55 In die Gründe glitt die Menge, | |
| Disiĝintaj sen reveno; | Wie verstoben, wie versunken; | |
| Kun la cindro kaj fajreroj | Frische Morgenwinde spielten | |
| Ludis ventoj de mateno. | Mit der Asche, mit den Funken. | |
| 56 Ardis la montpintoj ruĝe | 56 Von der Sonne ersten Strahlen | |
| En la lumo de l’ aŭroro; | Glühten rot die fernen Gipfel, | |
| Sonis de l’ sovaĝa kato | Und der Schrei der wilden Katze | |
| Akra krio en la foro. | Klang im höchsten Eichenwipfel. | |
| Traduko de la Germana poemo "Dreizehnlinden, Kapitel 5, Am Opfersteine" de Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, *1813-12-25 - †1894-04.05) en Esperanton de Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff, Stettiner Str. 16, D-59302 Oelde, Germanio, *1938-11-04). | Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, *1813-12-25 - †1894-04.05). | |
| 1) Balduro (germane: Baldur) estis la ĝermana dio de la lumo. | ||
| 2) aŭ:\\Nun tri fojojn nudpiede\\Paŝis la pastrino digna,\\ Benon diris, grajnojn ĵetis,\\Ĉirkaŭ tiu fajro ligna. | ||
| 3) „Valino“ (germane: Wala) verŝajne estis profetino aŭ diino laŭ la ĝermana kredo. | ||
| 4) akcentu: Ké en príntempspír’ maténa\\aŭ: Ke en primaver’ matena | ||
| 5) aŭ: Kaj estingu la fajrreston;\\aŭ: Kaj estingu fajroreston; | ||
| 6) aŭ:\\Ĉar findindas ja ne ĉiuj,\\Kelkaj certe nin forlasos.\\Iru for! Jam plipaliĝas\\La stelar’, la nokto pasos. |