poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Richard Schulz	Die Hoffnung	Esperanto	Arg-924-377	2014-10-31 20:54 Manfred	nur tiun aldonu
Marie Hankel	Die Hoffnung	Germana	Arg-891-377	2008-09-20 10:02 Manfred	nur tiun forigu
N. N. 10	Die Hoffnung	Germana	Arg-743-377	2007-04-29 14:03 Manfred	nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof	* La espero	Esperanto	Arg-742-377	2006-12-28 23:25 Manfred	nur tiun aldonu
Leopold Blumental	Nadzieja	Pola	Arg-744-377	2007-01-05 09:02 Manfred	nur tiun forigu
Семен Вайнблат	Надежда	Rusa	Arg-893-377	2009-11-04 21:50 mgr	nur tiun aldonu
Коган	Надежда	Rusa	Arg-892-377	2008-04-01 17:01 Manfred	nur tiun forigu

Ludwig Lazarus Zamenhof, Nadzieja	Ludwig Lazarus Zamenhof, Die Hoffnung	Ludwig Lazarus Zamenhof, Die Hoffnung	Ludwig Lazarus Zamenhof, Надежда

tradukita de Leopold Blumental	tradukita de N. N. 10	tradukita de Marie Hankel	tradukita de Коган

Nowych uczuć trysnęłaś krynico,	In die Welt kam eine neue Kunde,	In der Welt entstand ein neu Empfinden,	Новым чувством мир обогатился,
Idzie światem potężne wołanie;	Durch die Welt erschallt ein kräftig Wort,	Durch die Welt erschallen laute Worte,	Зов могучий уж везде гремит.
Niech je wiatry za skrzydła pochwycą,	Und es tönt aus Sturmwinds starkem Munde,	Und es soll, auf leicht beschwingten Winden,	Вихрем легким пусть же прокатится
Niech rozniosą po życiowym łanie!	Und es rauscht und ruft von Ort zu Ort:	Fliegen nun der Ruf von Ort zu Orte.	Этот зов - и землю оживит.

Głos się rozszedł, wzywa ludzkie rzesze	"Nicht zum Schwerte, nicht zu blut'gem Ringen	Und es ist kein Aufruf zum Gefechte,	Не мечом кровавым потрясая
Nie do mieczy, nie do krwawej burzy,	Ruf' der Menschheit Brüder ich als Feinde;	Soll uns nicht zum blut'gen Schwerte reißen,	За собой влечет он род людской.
On nadzieję świętą w sercach krzesze,	Legt die Waffen nieder! Ich will bringen	Nein, dem ewig kämpfenden Geschlechte	Мир от распри вековой спасая
Ludziom - wrogom wieczny pokój wróży.	Heil'ge Harmonie der Weltgemeinde."	Will die heil'ge Eintracht es verheißen.	Он сулит гармонию, покой.

Pod sztandarem tej świętej nadziei	Um der Hoffnung heilige Standarte	Unter stiller Hoffnung heil'gem Zeichen	Под надежды знаменем священным
Pokojowi się kupią szermierze...	Sammeln friedlich sich die Kameraden,	Sammeln sich die friedevollen Streiter;	Собралися мирные борцы.
Szybko rośnie moc drogiej idei,	Und es strömen — seht! — der hohen Warte	Was sie sehnend wünschen zu erreichen,	Подвиг свой упехом несравненным
Dzięki pracy i niezłomnej wierze.	Neue Jünger zu auf allen Pfaden.	Rasch wächst es durch ihre Arbeit weiter.	Увенчают счастия творцы.

Trwałe mury dzieliły narody,	— Tausende von Jahren alte Mauern	Tausendjährig steh'n die festen Schranken	Стены вековой вражды воздвигнув
Między nimi stały lat tysiące.	Trennten Volk von Volk als starre Schranken;	Von den Völkern feindlich aufgerichtet,	Захлебнуться мир готов в крови.
Ale padną oporne przegrody,	Doch die Mauern werden nimmer dauern	Doch die allerstärksten Mauern wanken,	Но преграды рухнут, распри сгинут
Gdy uderzą w nie serca gorące.	Heil'ge Liebe bringet sie zum Wanken.	Durch der Liebe heil'ge Macht vernichtet.	Под могучим натиском любви.

Na osnowie jednej wspólnej mowy	Auf der Menschheitssprache festem Grunde	Auf neutraler Sprache festem Grunde	Овладевши речью всем понятной
Ludy myślą napełnią się Bożą,	— Jedes Volk wird jedes Volk verstehn —	Wird die Menschheit künftig sich verstehen,	Люди руки дружески сплетут.
W zrozumieniu i w zgodzie świat nowy,	Werden auf des ganzen Erdballs Runde	Und die Völker, im Familienbunde,	В круг один семейный, необъятный
Jedną wielką rodzinę utworzą.	Alle wie ein Volk zusammenstehn.	Werden endlich sich als Brüder sehen.	Все народы радостно войдут.

Więc szermierze wytrwają w jedności,	Uns're wackern Friedensstreiter werden	Emsig wirkt die Arbeitsschar im Frieden,	Мирный путь усердно продолжая
Wielkim trudem się swoim nie zmęczą,	Nimmer ruhen, nimmer rasten stille,	Bis der allerschönste Traum der Erde	Подвиг свой, друзья, мы завершим -
Póki piękne marzenie ludzkości	Bis der Menschheit schöner Traum auf Erden	Durch des stete Schaffen, ohn' Ermüden,	Дивную мечту земного рая
Nie zabłyśnie nam wieczystą tęczą.	Zu der Menschheit Heile sich erfülle.	Einst zur segensvollen Wahrheit werde.	Для семьи людской осуществим.

Traduko de la Esperanta poemo "La espero" de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, 1859-12-15 - †1917-04-14) en la Polan de Leopold Blumental (Leo Belmont, 1865-03-08 - †1941-10-19). Tiun ĉi tradukon de la origina Esperant-lingva poemo "La Espero" mi (Manfred Retzlaff) trovis en la interreta enciklopedio "Vikipedio", en http://pl.wikipedia.org/wiki/La_Espero.	Traduko de la Esperanta poemo "La espero" de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14) en la Germanan de N. N. 10. Entnommen aus der Internetzseite http://de.wikipedia.org/wiki/La_Espero.	Traduko de la Esperanta poemo "La espero" de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, 1859-12-15 - †1917-04-14) en la Germanan de Marie Hankel (nask. Dippe, 1844-02-02 - †1929-12-15). Mi, Manfred Retzlaff, trovis tiun ĉi germanigon de la kanto "La Espero" sur folio, kiun mi en 1999 ricevis de s-ano s-ro Anton Kronshage (Eulenweg 27, D-58322 Schwelm, Germanio). Indikita estis tie: Deutsche Übersetzung von Frau M. Hankel (= germana traduko de M. Hankel). Mi supozas, ke tiu estas la germana Esperanto-poetino Marie Hankel. Estas ja tre verŝajne, ke estas ŝi la verkinto; char ne estas konata iu alia germana esperantista poetino kun la familia nomo Hankel.	Traduko de la Esperanta poemo "La espero" de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14) en la Rusan de Коган. Prenita el la retejo http://miresperanto.narod.ru/tradukoj/zamenhof.htm.

Ludwig Lazarus Zamenhof,Nadzieja

Ludwig Lazarus Zamenhof,Die Hoffnung

Ludwig Lazarus Zamenhof,Die Hoffnung

Ludwig Lazarus Zamenhof,Надежда

Ludwig Lazarus Zamenhof,
Nadzieja

Ludwig Lazarus Zamenhof,
Die Hoffnung

Ludwig Lazarus Zamenhof,
Die Hoffnung

Ludwig Lazarus Zamenhof,
Надежда