poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	publikigo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Manfredo Ratislavo	Belŝacar’	Esperanto	1984-03-30	Arg-408-205 \| MR-109-2	2004-03-10 11:49 mgr	nur tiun forigu
Richard Schulz	Belŝacaro	Esperanto		Arg-409-205	2013-02-26 15:10 Manfred	nur tiun aldonu
Heinrich Heine	* Belsazar	Germana		Arg-407-205	2004-03-06 17:43 Manfred	nur tiun forigu

Heinrich Heine, Belŝacar’		Heinrich Heine, Belsazar

tradukita de Manfredo Ratislavo

Ripozis pace jam Babel’		Die Mitternacht zog näher schon;
Dum meza nokto, en malhel’.		In stummer Ruh lag Babylon.

Nur supre en la reĝkastel’		Nur oben in des Königs Schloß
Vidiĝis flagre torĉa hel’.		Da flackerts, da lärmt des Königs Troß.

Kun sia reĝ-korteganar’		Dort oben in dem Königssaal
Festenis tie Belŝacar’.		Belsazar hielt sein Königsmahl.

Jen malplenigante pokalojn kun vin’		Die Knechte saßen in schimmernden Reihn,
De l’ reĝ’ servistaro amuzas sin.		Und leerten die Becher mit funkelndem Wein.

Ĝojigis la reĝon de l’ glasoj tintad’		Es klirrten die Becher, es jauchzten die Knecht’;
Kaj de la servistoj gajega kriad’.		So war es dem störrigen Könige recht.

La reĝo ardis pro la vin’,		Des Königs Wangen leuchten Glut;
La vino aŭdacigis lin.		Im Wein erwuchs ihm kecker Mut.

Tentate de la aŭdacem’		Und blindlings reißt der Mut ihn fort;
Li diras vortojn de blasfem’.		Und er lästert die Gottheit mit sündigem Wort.

Senhonte la reĝo gloras sin,		Und er brüstet sich frech und lästert wild;
La servistar' aplaŭdas lin.		Der Knechte Schar ihm Beifall brüllt.

Vokite de l’ fiera reĝ’		Der König rief mit stolzem Blick;
Servist’ ekstaras de la seg’,		Der Diener eilt und kehrt zurück.

Alportis li multon da ora ilar’		Er trug viel gülden Gerät auf dem Haupt;
Rabitan for de l’ Javea altar’.		Das war aus dem Tempel Jehovas geraubt.

Kaj sanktan pokalon per peka man’		Und der König ergriff mit frevler Hand
Ekkaptis la reĝo, vokante: „Je l’ san’!“		Einen heiligen Becher, gefüllt bis am Rand.

Kaj malplenigis li tiun ĉi,		Und er leert ihn hastig bis auf den Grund,
Kun buŝo ŝaŭmanta elvokis li:		Und er rufet laut mit schäumendem Mund:

„Jave’, je eterno mi mokas vin, -		“Jehova! dir künd’ ich auf ewig Hohn –
Regant’ de Babelo mi nomas min!“		Ich bin der König von Babylon!“

Apenaŭ tion eldiris li,		Doch kaum das grause Wort erklang,
Ektimon sentis li en si.		Dem König wards heimlich im Busen bang.

Mutiĝis la rido en unu moment’,		Das gellende Lachen verstummte zumal;
De l’ morto regis la silent’.		Es wurde leichenstill im Saal.

Kaj jen! Kaj jen! Sur blanka mur’		Und sieh! Und sieh! An weißer Wand,
de man’ aperis la kontur’;		Da kam’s hervor wie Menschenhand;

Kaj skribis, kaj skribis sur la mur’		Und schrieb, und schrieb an weißer Wand
Literojn el fajr’ kaj foriĝis de sur.		Buchstaben von Feuer, und schrieb und verschwand.

Genu-tremante sur sia seĝ’		Der König stieren Blicks da saß,
kadavre pala jen sidis la reĝ’.		Mit schlotternden Knien und totenblaß.

La korteganoj pro terur’		Die Knechtenschar saß kalt durchgraut,
Silente sidis, spiris nur.		Und saß gar still, gab keinen Laut.

La magiistoj vokitaj de li		Die Magier kamen, doch keiner verstand
Ne povis klarigi tion ĉi.		Zu deuten die Flammenschrift an der Wand.

Murdata estis Belŝacar’		Belsazar ward aber in der selbigen Nacht
Samnokte de sia servistar’.		Von seinen Knechten umgebracht.

Traduko de la Germana poemo "Belsazar" de Heinrich Heine (1797-12-13 - †1856-02-17) en Esperanton de Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff, Stettiner Str. 16, D-59302 Oelde, Germanio, 1938-11-04) en 1984-03-30.		Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17).

Heinrich Heine,Belŝacar’

Heinrich Heine,Belsazar

Heinrich Heine,
Belŝacar’

Heinrich Heine,
Belsazar