poezio.net - Gedicht

Verfasser [Vorname]	Titel	Sprache	Erscheinung	Kennung	letzte Änderung	Ansicht
Heinrich Heine	* Die Lorelei	Deutsch	1823	Arg-2-2	2014-04-23 18:09 Manfred	nur diese entfernen
Hans-Georg Kaiser	Lorelay	Esperanto		Arg-564-2	2005-02-03 19:18 Manfred	nur diese hinzufügen
Ludwig Lazarus Zamenhof	Lorelej	Esperanto		Arg-565-2	2009-10-30 16:15 mgr	nur diese hinzufügen
Leopold Elb	Lorelej'	Esperanto		Arg-71-2	2005-02-03 19:06 Manfred	nur diese entfernen
Joachim Gießner	Lorelejo	Esperanto		Arg-1115-2	2010-09-15 12:51 Manfred	nur diese hinzufügen
N. N. 01	Lurleia	Latein		Arg-179-2	2010-02-11 14:00 Manfred	nur diese entfernen
Paul Gottfried Christaller	[Ne scias mi, kio okazis]	Esperanto		Arg-1116-2	2010-09-13 10:03 Manfred	nur diese entfernen
Mark Twain	The Lorelei	Englisch		Arg-11-2	2003-10-13 04:42 mgr	nur diese hinzufügen
L. W. Garnham	The Lorelei	Englisch		Arg-14-2	2003-10-11 23:04 mgr	nur diese hinzufügen

Heinrich Heine, Lorelej'	Heinrich Heine, Lurleia	Heinrich Heine, [Ne scias mi, kio okazis]	Heinrich Heine, Die Lorelei

übersetzt von Leopold Elb	übersetzt von N. N. 01	übersetzt von Paul Gottfried Christaller

Tiu traduko estas poste iom modifita de aliuloj, ne estas la origina traduk-versio de Leopold Elb.		El la "Libro de la kantoj", parto "La Reveno".

Ne scias mi, kial mi estas	Ignoro, quid id sibi velit,	Ne scias mi, kio okazis	Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,
Malgaja en la kor’.	Tristissimus cur sim,	al mia tristema kor':	daß ich so traurig bin;
Antikva fabelo restas	Antiqui aevi fabellam	Antikva legendo min kaptis,	ein Märchen aus alten Zeiten,
Por ĉiam en mia memor’.	Cur saepe volverim.	ne cedas el mia memor'.	das kommt mir nicht aus dem Sinn.

Vespero jam ekmalheliĝas,	Vesperascit et frigescit,	La Rejno fluadas trankvile	Die Luft ist kühl und es dunkelt,
Fluadas la Rejn’ en trankvil’,	Et Rhenus leniter it,	murmuras kiel mister',	und ruhig fließt der Rhein;
La supro de l’ monto lumiĝas	Cacumen montis lucescit,	la supron ŝtonegan orumas	der Gipfel des Berges funkelt
En vespersuna bril’.	Dum Phoebus occidit.	sunbriloj de la vesper'.	im Abendsonnenschein.

Belega knabino jen tronas	Sedet in summo montis	Plej bela virgino jen sidas	Die schönste Jungfrau sitzet
Kun ora juvelar’,	Virgo pulcherrima,	mirinda sur la montet'	dort oben wunderbar,
La belan vizaĝon kronas	Auro nitet gemma frontis,	kaj ŝia oraĵo radias, ¹⁾	ihr goldnes Geschmeide blitzet,
Mirinde la ora harar’.	Se pectit auricoma.	ŝi logas kiel magnet'.	sie kämmt ihr goldenes Haar.

Ŝi uzas kombilon el oro	Aureolo pectine pectit,	Ŝi kombas la oran hararon	Sie kämmt es mit goldenem Kamme,
Kaj dume kantas ŝi.	Carmen canens procul,	abundan per ora kombil',	und singt ein Lied dabei;
Mirige tuŝas al koro	Mirandum id habet modum	kantante misteran lidon, ²⁾	das hat eine wundersame,
Sorĉiga la melodi’.	Nec non virilem simul.	ravantan kiel sunbril'.	gewaltige Melodei.

Kaj sopiregon eksentas	In cymba navitam mille	Ŝipisto en sia ŝipeto	Den Schiffer im kleinen Schiffe
Ŝipisto dum sia vetur’;	Angores feri tenent,	kaptiĝas per stranga dolor',	ergreift es mit wildem Weh;
Rifaron li ne priatentas,	Non videt scopulos ille,	la rifon li tute ignoras.	er schaut nicht die Felsenriffe,
Al monto rigardas li nur.	Ocli non si sursum vident.	atentas nur ŝin kun fervor'.	er schaut nur hinauf in die Höh.

Mi kredas, ke dronos finfine	Opinor undas devorare	Mi kredas: la ondoj englutas ³⁾	Ich glaube, die Wellen verschlingen
Ŝipisto kun sia boat’,	Nautam cum navicula,	ŝipiston, ŝipeton je l' fin',	am Ende Schiffer und Kahn;
Kaj tion kaŭzis feine	Effecit solo canendo	kaj kulpa pri tio nur estas	und das hat mit ihrem Singen
La Loreleja kantad’.	Lurleia id dea.	kantado de la virin'.	die Lorelei getan.

Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Leopold Elb (†1912-08.04). La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17) ins Lateinische durch N. N. 01.	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Paul Gottfried Christaller (1860-08-21 - †1950-12-31). Mi, Manfred Retzlaff, kopiis tiun ĉi tradukon el la libreto "H. Heine - Libro de Kantoj", eldonita en 1911 de la "Esperanto-Propaganda Instituto" (Leipzig, Kaiser-Wilhelm-Str.15), 2a eldono. [Sur la frontpaĝo de la kajero estas malsupre indikita ankaŭ: Eldonejo Rothermel, Friedrichswerth (Thüringen) kaj supre: Popola Biblioteko Esperantista n-ro 2.] Die deutsche Urfassung von Heinrich Heine siehe: "Buch der Lieder", Abscbnitt "Die Heimkehr". - Informoj pri la tradukinto Paul Christaller troviĝas en la vikipedia retejo http://de.wikipedia.org/wiki/Paul_Gottfried_Christaller, kun foto de li.	Verfasser dieses deutschen Gedichtes ist Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17), veröffentlicht 1823. Aus dem Werk "Buch der Lieder", Kapitel "Die Heimkehr", Abschnitt II. Siehe auch ein http://gutenberg.spiegel.de unter: http://gutenberg.spiegel.de/?id=5&x d=1131&kapitel=12&cHash=eb14eca2272#gb_found. Vidu ankaŭ: http://www.gedichte.vu/?die_lorelei.html. La melodion verkis la komponisto Friedrich Silcher. Vidu la retejon http://www.lieder-archiv.de/die_lorelei-notenblatt_300493.html.

		1) En la sube menciita kajero, el kiu mi, Manfred Retzlaff, kopiis tiun ĉi esperantigon, la linio tekstas: "kaj sia oraĵo radias", kun "sia" anstataŭ "ŝia"'. Tio ŝajne estas aŭ pres-eraro aŭ gramatika eraro de la tradukinto.
		2) En la origina versio troviĝas tie ĉi la vorto "liedon", kio estas aŭ pres-eraro aŭ neologismo inventita de la tradukinto Paul Christaller.
		3) Mi, Manfred Retzlaff, enmetis la duoblan punkton post la vorto "kredas". Ĝi mankas en la origina traduko de Paul Christaller.

Heinrich Heine,Lorelej'

Heinrich Heine,Lurleia

Heinrich Heine,[Ne scias mi, kio okazis]

Heinrich Heine,Die Lorelei

Heinrich Heine,
Lorelej'

Heinrich Heine,
Lurleia

Heinrich Heine,
[Ne scias mi, kio okazis]

Heinrich Heine,
Die Lorelei