Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Ludwig Emil Meier Anjo de Tharaŭ Esperanto Arg-2098-1034 2014-05-31 12:29 Manfred nur tiun forigu
N. N. 93 Anjo de Tharaŭ Esperanto Arg-2099-1034 2014-05-31 12:53 Manfred nur tiun forigu
Simon Dach * Ännchen von Tharau Germana Arg-2097-1034 2014-05-31 12:23 Manfred nur tiun forigu

Simon Dach,
Ännchen von Tharau

 

Simon Dach,
Anjo de Tharaŭ

 

Simon Dach,
Anjo de Tharaŭ

 
    tradukita de N. N. 93   tradukita de Ludwig Emil Meier
 
Ännchen von Tharau ist’s, die mir gefällt,   Anjo de Tharaŭ plej plaĉas al mi;   Anjo de Taraŭ plaĉegas al mi,
Sie ist mein Leben, mein Gut und mein Geld.   pli ol trezoro valoras ja ŝi.   Monon kaj vivon mi donus por ŝi;
Ännchen von Tharau hat wieder ihr Herz   Ankaŭ la koron en amsimpati'   Anjo de Taraŭ en ĝoj' kaj dolor',
Auf mich gerichtet in Lieb' und in Schmerz.   Anjo de Tharaŭ donacis al mi.   Min rekompencas per propra la kor’,
Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   Anjo de Tharaŭ pli kara ol or',   Anjo de Taraŭ, vi mia anim',
Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   vi, mia vivo kaj sango kaj kor'!   Ĝojo de l'vivo kaj ĉarmo sen lim'!
 
Käm alles Wetter gleich auf uns zu schlahn,   Eĉ se malsano renkontas nin du   Eĉ se minacus la mondo-ruin',
Wir sind gesinnt, beieinander zu stahn.   kaj militiro, disigo, malĝu',   Tamen neniel forlasus ni nin:
Krankheit, Verfolgung, Betrübnis und Pein   tamen pli forte kunligus destin'   Ĉar en danĝero, turmento, ĉagren'
Soll unsrer Liebe Verknotigung sein.   ĝis lasta spiro de l'viv' ambaŭ nin!   Amon firmigas ĉiela la ben'.
Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   Anjo de Tharaŭ pli kara ol or',   Anjo de Taraŭ, vi mia anim',
Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   vi, mia vivo kaj sango kaj kor'!   Ĝojo de l'vivo kaj ĉarmo sen lim'!
 
Recht als ein Palmenbaum über sich steigt,   Kiel palmarbo post pluva veter'   Kiel altiĝas palm-arba tegment’
hat ihn erst Regen und Sturmwind gebeugt,   multe ple rekte ekstaras el ter',   Post batala do je pluvo kaj vent’,
So wird die Lieb’ in uns mächtig und groß   tiel la am' pligrandiĝos en kor'   Tiel kreskadas de l’amo la fort’
Durch Kreuz, durch Leiden und traurigem Los.   post la mizero kaj brula dolor'.   Per suferado kaj mokoj de l’sort'.
Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   Anjo de Tharaŭ pli kara ol or',   Anjo de Taraŭ, vi mia anim',
Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   vi, mia vivo kaj sango kaj kor'!   Ĝojo de l'vivo kaj ĉarmo sen lim'!
 
Würdest du gleich einmal von mir getrennt,   Kaj se forprenos vin iam la sort'   Se vi disiĝus nevole de mi,
Lebtest da, wo man die Sonne kaum kennt;   kaj al senluma kondukus vin bord',   Kien ne vagas eĉ sunoradi',
Ich will dir folgen durch Wälder und Meer,   tiam mi sekvus tra fajro kaj mar',   Mi vin sekvadus trans montoj kaj mar',
Eisen und Kerker und feindliches Heer.   tra malamika eĉ militistar'.   Spite mizero kaj malamikar'.
Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   Anjo de Tharaŭ pli kara ol or',   Anjo de Taraŭ, vi rava sunbril’,
Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   vi, mia vivo kaj sango kaj kor'!   Paco de l’vivo, de l'koro azil'!
 
Ännchen von Tharau, mein Licht, meine Sonn,   .........................................   .........................................
Mein Leben schließ’ ich um deines herum.   .........................................   .........................................
Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   .........................................   .........................................
Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   .........................................   .........................................
Was ich gebiete, wird von dir getan,   .........................................   .........................................
Was ich verbiete, das lässt du mir stahn.   .........................................   .........................................
 
Was hat die Liebe doch für ein Bestand,   .........................................   .........................................
Wo nicht ein Herz ist, ein Mund, eine Hand?   .........................................   .........................................
Wo man sich peiniget, zanket und schlägt,   .........................................   .........................................
Und gleich den Hunden und Katzen begeht.   .........................................   .........................................
Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   .........................................   .........................................
Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   .........................................   .........................................
 
Ännchen von Tharau, das wolln wir nicht tun;   .........................................   .........................................
Du bist mein Täubchen, mein Schäfchen, mein Huhn.   .........................................   .........................................
Was ich begehre, begehrest du auch,   .........................................   .........................................
Ich lass den Rock dir, du lässt mir den Brauch.   .........................................   .........................................
Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   .........................................   .........................................
Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   .........................................   .........................................
 
Dies ist dem Ännchen die süßeste Ruh’,   .........................................   .........................................
Ein Leib und Seele wird aus Ich und Du.   .........................................   .........................................
Dies macht das Leben zum himmlischen Reich,   .........................................   .........................................
Durch Zanken wird es der Hölle gleich.   .........................................   .........................................
Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   .........................................   .........................................
Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   .........................................   .........................................
 
Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Simon Dach.

Pri la kanto vidu la retejon
http://de.wikipedia.org/wiki/Ännchen_von_Tharau.
Vidu ankaŭ: http://www.volksliederarchiv.de/text684.html.
  Traduko de la Germana poemo "Ännchen von
Tharau" de Simon Dach en Esperanton de N.
N. 93.

Tiun ĉi kanto-tradukon mi, Manfred
Retzlaff, trovis en la libro "Internacia
Kantaro", eldonita en 1922 de la eldonejo
Ferdinand Hirt u. Sohn en Lepsiko (Leipzig),
Germanio. La kantojn kolektis kaj eldonis
Paul Bennemann.
  Traduko de la Germana poemo "Ännchen von
Tharau" de Simon Dach en Esperanton de
Ludwig Emil Meier (*1847-02-16 -
†1919).

Tiu ĉi esperantigo troviĝas en
http://kantaro.ikso.net/anjo_de_taraux.