Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru nur la normajn formatojn
 aldonaj eksport-formatoj: simpla teksto LaTeX LaTeX kverformato DVI DVI kverformato Postskripto Postskripto kverformato | [aldonu al libro] [estingu la libro]
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Walter Stempell * Münsterlied Germana Arg-597-295 2012-11-29 23:06 Manfred nur tiun forigu
Manfred Retzlaff Monasterkanto Esperanto Arg-598-295 2005-02-21 10:29 Manfred nur tiun forigu

Walter Stempell,
Monasterkanto

 

Walter Stempell,
Münsterlied

 
tradukita de Manfred Retzlaff    
 
Kara urbo en tilia   Liebe Stadt im Lindenkranze,
Kron', ornam' de Vestfali',   Roter Erde schönste Zier,
Metu sur remparo via   Pflanz auf deiner höchsten Schanze
Vian urb-standardon vi.   Auf das stolze Stadtpanier.
Brilu ĉiam kun fiero,   Glüht, ihr Linden, glänzt, ihr Türme,
Ardu la tilio-flor';   Hoffnung heischend himmelwärts;
Restis juna, Monastero,   Jung blieb, Münster, trotz der Stürme
Via rebaptista kor'.   Doch dein Wiedertäuferherz.
 
La zigzagaj dom-frontonoj,   Alter Giebel Zickzackreihe,
Freŝa rido de knabin',   Frischer Jugend Übermut,
Krome sonorilaj sonoj,   Dazu Sonntagssonnenweihe;
Tio bone rimas sin.   Ach, wie reimt sich das so gut!
Sonas inter la urb-muroj   Blonde Köpfe, bunte Mützen,
Rido kaj mallaŭta kri',   Kecke Worte, leiser Schrei,
Brilas la malnovaj turoj,   Und die alten Türme blitzen,
Ofte vidis tion ĉi.   Waren schon so oft dabei.
 
Kiam jen en lun-radio   Wenn Lambertis weiße Streben
Lumas la urb-katedral',   Glitzern in des Mondes Strahl,
Fantomadas kaŝe io   Geistert ein gespenstig Weben
Tra l' malnova urbo-hal'.   durch den alten Friedenssaal.
Dum disput' de l' kontrahentoj1)   In den Streit der Kontrahenten
Batas la horlog' de l' tur',   Schlägt ein donnernd Eins die Uhr.
Gaje kantas la studentoj:   Draußen singen die Studenten:
"Gaudeamas igitur".   "Gaudeamus igitur".
 
Kaj studentoj jen promenas,   Frische Burschen, würd'ge Pater
Indaj pastroj en ornat',   Und manch blondes Mägdelein
Ankaŭ belaj inoj venas   Wandern hin zur Alma Mater,
Al la universitat'.   Deiner Krone Edelstein.
Malgraŭ grizo kapharara   Bunter Sinn und graue Haare,
Daŭre restas juna ĝi,   Aller Musen Musica;
Tiu muzoplena kara   Ewig junge, ewig klare
Aŭro de l' akademi'.   Aura academica.
 
Monastero, urbo bela,   Darum: Heil dir, altes Münster,
Floru ĉiam kun kreskem';   Blüh und wachse immerdar;
Kiu nomis vin malhela,   Wer dich jemals nannte finster,
Estis malhelulo mem.   Selbst ein 'vir obscurus' war.2)
Via sonoril-sonado,   Deiner Glocken helles Klingen,
de l' virinoj la belec',   Deiner Frauen holdes Bild,
Gaja la student-kantado,   Deiner Burschen frohes Singen
Daŭru ĝi en estontec'!   Mehr als tausend Jahre gilt.
 
Kiu ne kun Monastera   Wer noch nie ins Aug' geschauet
Knabineto iris tra   Münsterischen Mägdelein,
Tiu urbo, ano vera   Wer die Schilder nie geklauet,
De la urb' ne estis ja.   Kann kein Münsteraner sein.
Kiu ne en Monastero   Wer den Stuhlmacher'schen Tropfen
Trinkis glason da bier',   Und den Bullenkopp nicht kennt,
Tiu estis ja en vero   Und des Pinkus Müller's Hopfen,
ne student' en Monaster'.   War in Münster nie Student.
 
Traduko de la Germana poemo "Münsterlied"
de Walter Stempell (†1938) en
Esperanton de Manfred Retzlaff (*1938-11-04).

 
  Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Walter Stempell (†1938).

Zu finden ist das Lied im Internetz auch
unter http://www.musicanet.org/robokopp/Lieder/liebstad.html.
Es ist zu singen nach der von dem deutschen
Komponisten Otto Lob (1837 - 1911) für
das Studentenlied "Heidelberg, du
Jugendbronnen" verfassten Melodie.
 
1) aŭ:\\Dum disput' de l' kontrahentoj\\Aŭdas
horloĝ-baton ni,\\Gaje kantas la
studentoj:\\"Ĝoju ni pro tio ĉi".\\\\La
vorto "kontrahento" estu studenta esprimo,
kiu signifu "kontraŭulo en disputo", laŭ
la germana, latin-devena, esprimo
"Kontrahent".
  2) Nach einer Abschrift des Liedes aus dem
Jahre 1953/1954 lautet die Zeile: 'Selbst
ein Jammerlappen war'. Die lateinischen
Worte "vir obscurus" bedeuten: ein finsterer
Kerl. Das Wort 'Jammerlappen' passt zwar
im Versmaß, entspricht aber nicht ganz
dem Urtext. Man könnte daher vielleicht,
um die Zeile zu verdeutschen, besser sagen:
"Selbst ein finstrer Bursche war". Manfred
Retzlaff, 12.02.2005.