Continue https://www.poezio.net/version?poem-id=156&version-id=,307&order=pub_date&direction=DESCDIV CLASS="POETRY">
Heinrich Heine, |
| tradukita de Manfred Retzlaff |
| Per rozoj, cipresoj estiel dekor' |
| Ornami mi volus per falsa or' |
| La libron kun miaj kantoj en ĝi, |
| Tombigi en ĝin ilin volus mi. |
| Se movus enfosi la amon mi kun |
| La kantoj, mi povus ripozi nun. |
| Ekfloros por mi sur la tombo flor' |
| Nur, kiam rompiĝus al mi la kor'. |
| Jen estas la kantoj nun antaŭ vi |
| Sovaĝe iĝintaj profunde el mi, |
| Samkiel la laf' el vulkana krater' |
| Ŝpruciĝas eksteren kun kelka fajrer'. |
| Ripozas ĝi mute nun, mia kantar', |
| Kuŝadas rigide en iu librar', |
| Sed kiam la amo eklevos sin, |
| La ardo denove vivigos ĝin. |
| Ekiĝas en mi ia antaŭsent': |
| Post tre multaj jaroj - eĉ pli ol cent - |
| La amo ree vivigos vin, |
| La dolĉa amaĵo al iu virin'. |
| Kam kiam la sorĉo malligos sin, |
| La palaj literoj rigsrdos vin, |
| Rakontos al vi pri la kor-disŝir' |
| Kaj flustros sopire pri am-dezir'. |
| Traduko de la Germana poemo "Buch der Lieder, Junge Leiden, IX" de Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17) en Esperanton de Manfred Retzlaff (*1938-11-04) en 1983. |