Poezio
piece of old paper
Esperanto English German
Welcome Page Manfredo † List of Poems List of Translations List of Poets Poezio in Numbers Login
 export for printing: portrait (PDF) landscape (PDF) | [show only standard export formats]
 additional export formats: plain text LaTeX LaTeX landscape DVI DVI landscape Postscript Postscript landscape | [add to book] [clear book]
author  [first name] title language publication id code last modification view
Heinrich Heine * Die Lorelei German 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred only this remove
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred only this add
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr only this add
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred only this remove
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred only this remove
N. N. 01 Lurleia Latin Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred only this remove
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred only this add
Mark Twain The Lorelei English Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr only this add
L. W. Garnham The Lorelei English Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr only this add

Heinrich Heine,
Die Lorelei

 

Heinrich Heine,
Lorelej'

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelejo

 
    translated by Leopold Elb   translated by N. N. 01   translated by Joachim Gießner
 
    Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
       
 
Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,   Ne scias mi, kial mi estas   Ignoro, quid id sibi velit,   Malgajon mi sentas en koro,
daß ich so traurig bin;   Malgaja en la kor’.   Tristissimus cur sim,   sed kial tia tim'?
ein Märchen aus alten Zeiten,   Antikva fabelo restas   Antiqui aevi fabellam   Legendo el pratempa foro
das kommt mir nicht aus dem Sinn.   Por ĉiam en mia memor’.   Cur saepe volverim.   Vagadas tra mia anim'.
 
Die Luft ist kühl und es dunkelt,   Vespero jam ekmalheliĝas,   Vesperascit et frigescit,   Jam fluas la Rejn' en malhelo,
und ruhig fließt der Rhein;   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,   Et Rhenus leniter it,   kaj malvarmetas l' aer'.
der Gipfel des Berges funkelt   La supro de l’ monto lumiĝas   Cacumen montis lucescit,   Sed brilas la mont' en orbelo
im Abendsonnenschein.   En vespersuna bril’.   Dum Phoebus occidit.   pro suna lum' de l' vesper'.
 
Die schönste Jungfrau sitzet   Belega knabino jen tronas   Sedet in summo montis   Jen supre kabino provokas
dort oben wunderbar,   Kun ora juvelar’,   Virgo pulcherrima,   per ora juvelar',
ihr goldnes Geschmeide blitzet,   La belan vizaĝon kronas   Auro nitet gemma frontis,   kaj ŝia beleco allogas
sie kämmt ihr goldenes Haar.   Mirinde la ora harar’.   Se pectit auricoma.   kaj ŝia ora harar'.
 
Sie kämmt es mit goldenem Kamme,   Ŝi uzas kombilon el oro   Aureolo pectine pectit,   Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,
und singt ein Lied dabei;   Kaj dume kantas ŝi.   Carmen canens procul,   sirene kantas ŝi
das hat eine wundersame,   Mirige tuŝas al koro   Mirandum id habet modum   per neimagebla, mirige
gewaltige Melodei.   Sorĉiga la melodi’.   Nec non virilem simul.   potenca melodi'.
 
Den Schiffer im kleinen Schiffe   Kaj sopiregon eksentas   In cymba navitam mille   Ŝipiston en eta boato
ergreift es mit wildem Weh;   Ŝipisto dum sia vetur’;   Angores feri tenent,   Turmentas koremoci'.
er schaut nicht die Felsenriffe,   Rifaron li ne priatentas,   Non videt scopulos ille,   Ne ĝenas lin rifo-kaskado,
er schaut nur hinauf in die Höh.   Al monto rigardas li nur.   Ocli non si sursum vident.   rigardas nur supren al ŝi!
 
Ich glaube, die Wellen verschlingen   Mi kredas, ke dronos finfine   Opinor undas devorare   Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo
am Ende Schiffer und Kahn;   Ŝipisto kun sia boat’,   Nautam cum navicula,   la ondoj lin kun boat'.
und das hat mit ihrem Singen   Kaj tion kaŭzis feine   Effecit solo canendo   Nun kuŝas li en la profundo
die Lorelei getan.   La Loreleja kantad’.   Lurleia id dea.   pro Loreleja kantad'.
 
Author of this German poem is Heinrich
Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17),
published 1823.

Aus dem Werk "Buch der Lieder", Kapitel
"Die Heimkehr", Abschnitt II.
Siehe auch ein http://gutenberg.spiegel.de
unter:
http://gutenberg.spiegel.de/?id=5&x
d=1131&kapitel=12&cHash=eb14eca2272#gb_found
.
Vidu ankaŭ: http://www.gedichte.vu/?die_lorelei.html.
La melodion verkis la komponisto Friedrich
Silcher. Vidu la retejon
http://www.lieder-archiv.de/die_lorelei-notenblatt_300493.html.
  Translation of the German poem "Die Lorelei"
by Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) into Esperanto by
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.
  Translation of the German poem "Die Lorelei"
by Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) into Latin by N. N.
01.

 
  Translation of the German poem "Die Lorelei"
by Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) into Esperanto by
Joachim Gießner (*1913-12-23 -
†2003-11-25).

Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto
"Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer
(Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen,
Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks.
0049(0)7721-508891, ret-adreso:
Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro
30. Krome ĝi aperis en la informilo
"Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista
Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3.