poezio.net - Gedicht

Verfasser [Vorname]	Titel	Sprache	Erscheinung	Kennung	letzte Änderung	Ansicht
Heinrich Heine	* Die Lorelei	Deutsch	1823	Arg-2-2	2014-04-23 18:09 Manfred	nur diese entfernen
Hans-Georg Kaiser	Lorelay	Esperanto		Arg-564-2	2005-02-03 19:18 Manfred	nur diese entfernen
Ludwig Lazarus Zamenhof	Lorelej	Esperanto		Arg-565-2	2009-10-30 16:15 mgr	nur diese entfernen
Leopold Elb	Lorelej'	Esperanto		Arg-71-2	2005-02-03 19:06 Manfred	nur diese entfernen
Joachim Gießner	Lorelejo	Esperanto		Arg-1115-2	2010-09-15 12:51 Manfred	nur diese hinzufügen
N. N. 01	Lurleia	Latein		Arg-179-2	2010-02-11 14:00 Manfred	nur diese entfernen
Paul Gottfried Christaller	[Ne scias mi, kio okazis]	Esperanto		Arg-1116-2	2010-09-13 10:03 Manfred	nur diese hinzufügen
Mark Twain	The Lorelei	Englisch		Arg-11-2	2003-10-13 04:42 mgr	nur diese hinzufügen
L. W. Garnham	The Lorelei	Englisch		Arg-14-2	2003-10-11 23:04 mgr	nur diese hinzufügen

Heinrich Heine, Die Lorelei	Heinrich Heine, Lorelej'	Heinrich Heine, Lorelay	Heinrich Heine, Lurleia	Heinrich Heine, Lorelej

	übersetzt von Leopold Elb	übersetzt von Hans-Georg Kaiser	übersetzt von N. N. 01	übersetzt von Ludwig Lazarus Zamenhof

	Tiu traduko estas poste iom modifita de aliuloj, ne estas la origina traduk-versio de Leopold Elb.

Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,	Ne scias mi, kial mi estas	Min kaptas malgaj' en la koro,	Ignoro, quid id sibi velit,	Ne scias mi, kial subita
daß ich so traurig bin;	Malgaja en la kor’.	pro kio tia trist'?	Tristissimus cur sim,	malgaj' en la koro naskiĝis;
ein Märchen aus alten Zeiten,	Antikva fabelo restas	Fabel' el antikva foro	Antiqui aevi fabellam	el tempo jam enterigita
das kommt mir nicht aus dem Sinn.	Por ĉiam en mia memor’.	ne lasas de mi kun persist'.	Cur saepe volverim.	legendo al mi reviviĝis.

Die Luft ist kühl und es dunkelt,	Vespero jam ekmalheliĝas,	Aere fridetas, trankvilas,	Vesperascit et frigescit,	Jam malvarmetiĝas l' aero,
und ruhig fließt der Rhein;	Fluadas la Rejn’ en trankvil’,	malhelas jam la Rejn'.	Et Rhenus leniter it,	la Rejno mallaŭte babilas,
der Gipfel des Berges funkelt	La supro de l’ monto lumiĝas	La monto surpinte brilas	Cacumen montis lucescit,	per oro de l'sun' en vespero
im Abendsonnenschein.	En vespersuna bril’.	vespere en rava scen'.	Dum Phoebus occidit.	la supro de l' monto rebrilas.

Die schönste Jungfrau sitzet	Belega knabino jen tronas	Tre ĉarma feino sidas,	Sedet in summo montis	Plej belan knabinon mi vidas:
dort oben wunderbar,	Kun ora juvelar’,	jen supre por ador';	Virgo pulcherrima,	en ora ornamo brilante,
ihr goldnes Geschmeide blitzet,	La belan vizaĝon kronas	la ora ornamo ridas;	Auro nitet gemma frontis,	sur supro de l' monto ŝi sidas,
sie kämmt ihr goldenes Haar.	Mirinde la ora harar’.	ŝi kombas harojn el or'.	Se pectit auricoma.	la harojn mistere kombante.

Sie kämmt es mit goldenem Kamme,	Ŝi uzas kombilon el oro	Ŝi kombas per ora kombilo	Aureolo pectine pectit,	La oran kombilon ŝi movas
und singt ein Lied dabei;	Kaj dume kantas ŝi.	kaj kantas kun pasi';	Carmen canens procul,	kaj kantas tra l' pura aero,
das hat eine wundersame,	Mirige tuŝas al koro	mirigas min la elbrilo	Mirandum id habet modum	kaj forto mirinda sin trovas
gewaltige Melodei.	Sorĉiga la melodi’.	kaj forto de l' melodi'.	Nec non virilem simul.	en tiu ĉi kant' de l'vespero.

Den Schiffer im kleinen Schiffe	Kaj sopiregon eksentas	Ŝipisto ŝipeton gvidas,	In cymba navitam mille	Ŝipet' iras sur la rivero,
ergreift es mit wildem Weh;	Ŝipisto dum sia vetur’;	lin kaptas ve' de ekzalt'.	Angores feri tenent,	ŝipisto ektremis de l' kanto,
er schaut nicht die Felsenriffe,	Rifaron li ne priatentas,	Li ja la rifojn ne vidas',	Non videt scopulos ille,	kaj blinda por ĉiu danĝero
er schaut nur hinauf in die Höh.	Al monto rigardas li nur.	li vidas nur supren sen halt'.	Ocli non si sursum vident.	rigardas li al la kantanto.

Ich glaube, die Wellen verschlingen	Mi kredas, ke dronos finfine	Mi kredas, ke ondoj tiras	Opinor undas devorare	Ha, baldaŭ ŝipisto la bela
am Ende Schiffer und Kahn;	Ŝipisto kun sia boat’,	la ŝipon funden de l' Rejn';	Nautam cum navicula,	perdiĝis sub l' akvoturnado;
und das hat mit ihrem Singen	Kaj tion kaŭzis feine	kaj tio de l' kant' eliras	Effecit solo canendo	ĝin Lorelej' faris kruela,
die Lorelei getan.	La Loreleja kantad’.	de Lorelaj-siren'.	Lurleia id dea.	per sia mirinda kantado.

Verfasser dieses deutschen Gedichtes ist Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17), veröffentlicht 1823. Aus dem Werk "Buch der Lieder", Kapitel "Die Heimkehr", Abschnitt II. Siehe auch ein http://gutenberg.spiegel.de unter: http://gutenberg.spiegel.de/?id=5&x d=1131&kapitel=12&cHash=eb14eca2272#gb_found. Vidu ankaŭ: http://www.gedichte.vu/?die_lorelei.html. La melodion verkis la komponisto Friedrich Silcher. Vidu la retejon http://www.lieder-archiv.de/die_lorelei-notenblatt_300493.html.	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Leopold Elb (†1912-08.04). La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Hans-Georg Kaiser (Cezar, 1954-05-21).	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17) ins Lateinische durch N. N. 01.	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, 1859-12-15 - †1917-04-14). Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.

Heinrich Heine,Die Lorelei

Heinrich Heine,Lorelej'

Heinrich Heine,Lorelay

Heinrich Heine,Lurleia

Heinrich Heine,Lorelej

Heinrich Heine,
Die Lorelei

Heinrich Heine,
Lorelej'

Heinrich Heine,
Lorelay

Heinrich Heine,
Lurleia

Heinrich Heine,
Lorelej