Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Manfred Retzlaff La puto de Bekumo Esperanto 2002-05-05 Arg-920-476 | MR-334-3 2008-08-03 23:59 Manfred nur tiun forigu
Franz Theodor Ludorff * De Biäkemer Raothues-Pütt Basgermana 1834 Arg-919-476 2008-08-04 23:25 Manfred nur tiun forigu
Karl-Heinz Hellmann Der Beckumer Rathaus-Brunnen Germana Arg-921-476 2008-08-04 23:37 Manfred nur tiun aldonu
Manfred Retzlaff Der Beckumer Rathaus-Brunnen Germana 2008-08-17 Arg-922-476 2008-08-17 16:25 Manfred nur tiun forigu

Franz Theodor Ludorff,
La puto de Bekumo

 

Franz Theodor Ludorff,
Der Beckumer Rathaus-Brunnen

 

Franz Theodor Ludorff,
De Biäkemer Raothues-Pütt

 
tradukita de Manfred Retzlaff   tradukita de Manfred Retzlaff    
 
Rigardas tiun bildon, vi   Ihr Narren seht das Bild hier an   Ji Narrn, ji seit dat Beld dao an,
stultuloj, sen kompreno;   und könnt es nicht verstehen,   un kriegt et nig by’n eene;
miregis vi pro tiu ĉi   was dieses wohl bedeuten kann,   Wat dao de Strank bedüden kann
brakar-gambara ĉeno.   was man darauf kann sehen.   met so viel Arms un Beene.
Ĉi tio estas stultaĵar’   Es ist ein dummer Narrenstreich,   So lustert: T’is ne Narrerie
pri la Bekuma urbanar’.   verstehen werdet ihr es gleich.   von Biäkem un de Büörgerie.
 
La puto de Bekumo da   Der Rathaus-Brunnen von Beckum war   De Pütt to Biäkem was äs vull
kot' estis iam plena.   mal voll von Schlamm und Driete,   van Äöserie un Muedde.
Ĉerpadis oni vane, la   das Wasser wurde nicht mehr klar,   Man mog pütten, wat man pütten wull,
laboro estis pena.   soviel man sich auch mühte.   et quam der niks to guedde.
La inoj ekscitante sin   Die Frauen wurden ärgerlich,   De Möers de wüörden endlicks wahn
l’ urbestron skoldis je la fin':   beschwerten beim Bürgermeister sich.   un schnauden den Büörmester an:
 
“Sentaŭga estro estas vi!   "Herr Bürgermeister, kommt und seht!   "Is dat us auk ne Obrigkeit!
Ne helpas la kirlado   So geht das schon seit Wochen!   Wat hölpt us all dat Stuoken?
ĉe tiu puto-malfunkci'!   Wenn unser Rathaus-Brunnen nicht geht,   Wenn usse vulle Pütt nich geiht,
Ne eblas kuirado.   wie sollen wir Kaffee kochen?   wu könn wi Kaffee kuoken?
Ĉi tiun akvon kun la kot'   Den Schlamm und all den Gossendreck,   De Muedde un den Gausendreck,
vi drinku mem, vi idiot'!”   den sauf doch selbst, du alter Geck!"   den supt Ji sölfst, Ji aolle Geck!“
 
Kaj konsternite tiu ĉi   Der Bürgermeister ging nach Haus   De Büörmester trock de Aohrn bi Kopp
la urb-konsilantaron   und rief den Rat zusammen,   un reip den Raot bineene;
kunvokis al urb-konsili'   sie wußten weder ein noch aus,   se saiten un studeerden dropp
por studi la temaron.   zu einem Schluß nicht kamen.   van acht Uhr bes no eene.
Diskutis ili kun fervor'   Was machen wir mit dem ganzen Dreck?   “Wu schafft wi men de Driet herut?
de l' oka ĝis la dua hor'.   Wie bringen wir das wieder weg?   Et geiht sien Liäwedag nich guet!"
 
"Ja eblus", jen konsilian',   Rat Schleif, der sprach: "Ich glaub', es ging',   Raot Schleif, de sprack: "Mi dücht, et gönk
"kun viroj pendigantaj   wenn wir 'n paar Männer nähmen   wenn wi'n Tropp Mannslüe naimen,
sin reciproke per la man'   und einer sich an'n andern hing',   un een sick dann an'n annern hönk,
ĝisfunde atingantaj."   bis sie nach unten kämen."   bes se nao unnen quaimen."
"Bonega estas la ide'!"   Da schrieen alle in dem Saal:   Dao schreiden alle in den Saal:
ekkriis ĉiuj, ĝojis tre.   "Fürwahr, das geht! Verdammt nochmal!"   "Wahrhaftig, 't geiht, de Dunner hal!"
 
Urbestro kaj konsilantar'   Sie waren alle gleich bereit,   Un äs se säggten, moken't gliek
ĝin faris nun tuj poste,   die Arbeit zu beginnen.   Büörmester un de Räöde.
kaj viroj el la urbanar'   Es war nicht schwer, in kurzer Zeit   Biäkemer Büörger stellden sick
kunhelpis eĉ senkoste.   noch Leute zu gewinnen.   vüör Geld un guedde Wäöde.
Plej supre pendis Jan' Birdul',   Hans Vogelnest kam oben dran,   Hans Vuegelnest quam buowen an,
ĉar estis li la plejfortul'.   er war bekannt als starker Mann.   he was uoppenbaor de stärkste Mann.
 
Kaj kiam nun la tuta ĉen'   Und als da nun der ganze Strang   Un äs der nu de ganze Strank
malsupren pendis tie,   hing in dem Schacht herunter,   honk in de Pütt herunner,
dolorojn Jano' sentis en   da wurden Hans die Arme lang,   dao wuorden Hans de Aams to lank,
la brakoj, vokis krie:   es war auch gar kein Wunder.   et was auk gar kien Wunner.
"Ho, kara Manjo, kuru vi!   "Maria, lauf und hole mir   "Segg, Mieke, gaoh nao'n Hüöker hen
Bezonas nepre brandon mi!"   vom Krämer schnell 'ne Flasche Bier!"   un hal mi gau 'n blaoen Twän!"
 
"Vin tenu firme!" vokis li,   Die Frau lief schnell, Hans konnt' es kaum   Dat Wief, dat leip in vullen Trott,
dum estis ŝi survoje,   aushalten vor Hautjucken.   Hans konn koum Aom mehr kriegen,
al la aliaj, "devas mi   Er hing dort an dem Brunnenbaum,   "He Jungens, haol ju fast! Ick mott
enmanen sputi foje."   wollt' mal in die Hände spucken.   mi äs in de Hänne spiggen!"
Li faris ĝin, ne tenis plu,   Er wollt' den Baum wieder packen, doch   He dai't – un ehr he 'n Baum wier pock,
kaj ĉiuj kuŝis en la tru'.   da lagen sie alle im tiefen Loch.   dao läggen se alle in't deipe Lock.
 
Traduko de la Basgermana poemo "De Biäkemer
Raothues-Pütt" de Franz Theodor Ludorff
(*1801) en Esperanton de Manfred Retzlaff
(*1938-11-04) en 2002-05-05.

Tradukita en la Internacian Lingvon de
Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff) en
Novembro/Decembro 2000, laŭ la origina
vestfalia-platgermana teksto,
kiun en la jaro 1834 verkis la Monastera
justic.-komisaro FRANZ THEODOR LUDORFF
(* 1801) por mistifiki la Bekumanojn. La
Monasteraj popol-kantistoj FLÖR (BERNHARD
FRIEDRICH WALLBAUM, † 1840) kaj KÖSTERS
(el la urbo Münster/Westfalen) diskonigis
ĝin en 1838/39 sur la Monastera jar-foiro
‘Send’ per kantfolio. Oni kantis la
mokkanton laŭ melodio de HANS DRENKEPOHL
kaj OSSENBIECK. (Tiuj verŝajne estas la
kaŝnomoj de la kantistoj Flör kaj
Kösters, kiuj disvastigis la tekston de
la kanto sur propraj flugfolioj.) Laŭ
unua strofo rilatas al bildigo, kiu aperis
en la Bekuma karnavala flugfolio "Der
Faschingsbote von Freudenthal an der Aa"
(= "La karnavala mesaĝisto"), aperinta
en al jaro 1834. En postaj publikigoj tiu
unua strofo estas forlasita.

  Traduko de la Basgermana poemo "De Biäkemer
Raothues-Pütt" de Franz Theodor Ludorff
(*1801) en la Germanan de Manfred Retzlaff
(*1938-11-04) en 2008-08-17.

Von Manfred Retzlaff übersetzt ins
Hochdeutsche nach dem ursprünglichen, in
westfälischem Niederdeutsch von dem
Justizkommissar Franz Theodor Ludorff (*
1801) aus Münster/Westfalen im Jahre 1834
verfassten Text. Die Münsteraner Volkssänger
Bernhard Friedrich Wallbaum (gestorben
1840) und Kösters haben den Text auf
Flugblättern, z. B. auf dem Münsterschen
Jahrmarkt, dem Send, bekannt gemacht. Die
erste Strophe bezieht sich auf eine
bildliche Darstellung, die in dem Beckumer
Karnevalsblatt "Der Faschingsbote von
Freudenthal an der Aa" aus dem Jahre 1834
abgedruckt war. In späteren Veröffentlichungen
des Textes hat man diese erste Strophe
weggelassen. (Diese Angaben sind entnommen
aus der Schrift "Das Kunstwerk des Monats",
herausgegeben in 1982 vom Westfälischen
Landesmuseum in Münster, welche ein Bild
des Malers F. W. Büchtemann behandelt,
das die beiden o. g. Volkssänger darstellt,
und aus dem o. g. Karnevalsflugblatt.
Ablichtungen dieser Drucke sind mir vom
Stadtmuseum Beckum, Herrn Dr. Martin
Gesing, [Postfach 1863, 59248 Beckum] zur
Verfügung gestellt worden.)
 
        Verkinto de tiu ĉi Basgermana poemo estas
Franz Theodor Ludorff (*1801), publikigita
1834.

Verfasst in westfälischer Mundart im
Jahre 1834
von dem Münsteraner Justizkommissar FRANZ
THEODOR LUDORFF (*1801).
Eine Kopie des Original-Liedblattes der
Münsteraner
Volkssänger FLÖR und KÖSTERS ist im
Stadtmuseum der Stadt Beckum
(Markt 1, D-59269 Beckum) ausgehängt.
Die erste Strophe, die in späteren
Abdrucken weggelassen wurde, nimmt Bezug
auf eine bildliche Darstellung in dem
Flugblatt "Der Faschingsbote von Freudenthal
en der Aa", erschienen in Beckum im Jahre
1834.