Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Georg Heym * Deine Wimpern, die langen Germana Arg-341-171 2014-07-11 16:33 Manfred nur tiun forigu
Hans-Georg Kaiser Viaj okulharoj, la longaj Esperanto Arg-342-171 2014-07-11 16:35 Manfred nur tiun forigu

Georg Heym,
Deine Wimpern, die langen

 

Georg Heym,
Viaj okulharoj, la longaj

 
    tradukita de Hans-Georg Kaiser
 
Deine Wimpern, die langen,   Viaj okulharoj, la longaj,
Deiner Augen dunkele Wasser,   akvoj mornaj de viaj okuloj,
Laß mich tauchen darein,   lasu min sinki en ilin,
Laß mich zur Tiefe gehen.   lasu min iri profunden.
 
Steigt der Bergmann zum Schacht   Grimpas la ministo en la ŝakton
Und schwankt seine trübe Lampe   kaj ŝanceliĝas ties trista lampo
Über der Erze Tor,   super la pordo de la ercoj,
Hoch an der Schattenwand,   alte sur la ombra vando,
 
Sieh, ich steige hinab.   Vidu, mi grimpas profunden
in deinem Schoß zu vergessen,   por forgesi en via sino
Fern, was von oben dröhnt,   en la foro tion, kio de supre muĝas,
Helle und Qual und Tag.   la helon, turmentojn kaj la tagon.
 
An den Feldern verwächst,   Ĉe la kampoj kunkreskas,
Wo der Wind steht, trunken vom Korn,   kie staras la vento, ebrie de l' greno,
Hoher Dorn, hoch und krank   alte dornoj, altaj kaj malsanaj
Gegen das Himmelsblau.   kontraŭ la ĉielblu'.
 
Gib mir die Hand,   Donu al mi la manon,
Wir wollen einander verwachsen,   ni kunkresku
Einem Wind Beute,   al predo de l' vento,
Einsamer Vögel Flug.   kiel sola birdoparo fluganta.
 
Hören im Sommer   Aŭdi somere
Die Orgel der matten Gewitter,   la orgenojn de la lacaj fulmotondroj,
Baden in Herbsteslicht   bani en aŭtuna lumo
Am Ufer des blauen Tags.   ĉe l' bordo de l' blua tago.
 
Manchmal wollen wir stehn   De tempo al tempo ni staru
Am Rand des dunkelen Brunnens,   ĉe l' rando de la morna puto
Tief in die Stille zu sehn,   por vidi profunden en la kvieton,
Unsere Liebe zu suchen.   por serĉi nian amon.
 
Oder wir treten hinaus   Aŭ ni elpaŝu
Vom Schatten der goldenen Wälder,   el la ombro de la oraj arbaroj
Groß in ein Abendrot,   grande en vesperan ruĝon,
Das dir berührt sanft die Stirn.   kiu tuŝas al vi softe la frunton.
 
Göttliche Trauer,   Dia malĝojo,
Schweige der ewigen Liebe,   silentu pri l' eterna amo,
Hebe den Krug herauf,   levu la kruĉon,
Trinke den Schlaf.   trinku la dormon.
 
Einmal am Ende zu stehen,   Foje stari ĉe la fino,
Wo Meer in gelblichen Flecken   kie la maro flavece makulita
Leise schwimmt schon herein   naĝas jam mallaŭte
Zu der September Bucht.   en la golfon septembran.
 
Oben zu ruhn   Supre ripozi
Im Hause der dürftigen Blumen,   en la domo de la raraj floroj,
Über die Felsen hinab   ĝis trans la rokojn malsupren
Singt und zittert der Wind.   kantas kaj tremas la vento.
 
Doch von der Pappel,   Sed de la poplo,
Die ragt im Ewigen Blauen,   kiu elstaras en la eternan bluon,
Fällt schon ein braunes Blatt,   falis jam bruna folio,
Ruht auf dem Nacken dir aus.   sur via nuko ĝi ripozas.
 
Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Georg Heym (*1887 - †1912).

Pri la verkinto vidu la vikipedian retejon
http://de.wikipedia.org/wiki/Georg_Heym
respektive http://eo.wikipedia.org/wiki/Georg_Heym.
  Traduko de la Germana poemo "Deine Wimpern,
die langen" de Georg Heym (*1887 -
†1912) en Esperanton de Hans-Georg
Kaiser (Cezar, *1954-05-21).

Tradukita de Donjo kaj Cezar.
Pri la verkinto Georg Heym vidu la
vikipediejon http://eo.wikipedia.org/wiki/Georg_Heym.