| eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn |
| verkinto [voknomo] | titolo | lingvo | publikigo | identiga kodo | lasta modifo | aspekto |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Adam Mickiewicz | * Czaty | Pola | Arg-2066-1021 | 2014-05-23 10:35 Manfred | nur tiun aldonu | |
| Ludwig Lazarus Zamenhof | La vojevodo | Esperanto | Arg-2067-1021 | 2014-05-23 10:40 Manfred | nur tiun forigu |
Adam Mickiewicz, |
| tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof |
| En vespero somera vojevodo kolera |
| Al la hejma kastelo rapidas; |
| Al la lito edzina kun teruro senfina |
| Li alvenas, – neniun li vidas. |
| En doloro brulanta kaj per mano tremanta |
| Sian grizan lipharon li prenis, |
| De la lito foriris, la manikojn retiris |
| Kaj ektondris – kozako alvenis. |
| « Kial, best' abomena, mia pordo ĝardena |
| Restas nokte sen hundo, sen gardo? |
| Prenu tuj mian sakon kaj pafilon kozakan |
| Kaj silente min sekvu, bastardo! » |
| Kun pafil' en la mano al ĝardena altano |
| Ili ambaŭ sen bru' alŝteliĝas. |
| Sur la benka herbaĵo ia lumas blankaĵo : |
| En tolaĵo virino vidiĝas. |
| Unu manon levinte, la okulojn kovrinte, |
| Per la dua forpuŝi ŝi penis |
| Unu viron petantan, surgenue starantan, |
| Kiu nun en la brakoj ŝin tenis. |
| Kaj en flama fervoro li parolis : « Ho, koro, |
| Ĉu jam ĉio por ĉiam perdita? |
| Eĉ la premoj de l' mano per la mon' de l' tirano |
| Ĉiuj estas jam foraĉetitaj? |
| Mi vin tiel amadis, por vi tiel bruladis, – |
| Malproksime nun plori mi devas; |
| Li ne amis, ne ploris, nur per mon' eksonoris, – |
| Kaj li ĉion por ĉiam ricevas. |
| Sur la brusto anĝela lia kapo malbela |
| En dorloto de nun ripozados, |
| De la roza buŝeto, de la ruĝa vangeto, |
| Li ĉielan feliĉon suĉados. |
| Sur ĉevalo fidela, en vetero kruela, |
| Mi rapidas al mia anĝelo – |
| Por sopire foriri kaj al vi nur deziri |
| Bonan nokton en lia kastelo . . . » |
| Ŝi silentas senmove; li komencas denove |
| Sian plendon kun petoj kaj ploro, |
| Ĝis, la brakojn lasinte, la konscion perdinte, |
| Ŝi defalis al li al la koro. |
| En l'arbaĵo silente, aŭskultante atente, |
| Staras ambaŭ gardantoj kovritaj, |
| Ili staras genue, en la manoj senbrue |
| La pafiloj ektremis ŝargitaj. |
| « Estro »! diris kozako, « ia stranga atako |
| Al mi ligas subite la manon; |
| Brulan sentis mi larmon kaj skuantan malvarmon, |
| Kiam tuŝi mi volis la ĉanon. » |
| – « Pesto! mi vin jam skuos, mi vin plori instruos! |
| Jen saketo kun pulvo : sen vorto |
| Vi preparos, vi pafos, kaj se ŝin vi ne trafos. |
| Mi edzigos vin mem kun la morto. |
| « Supren, dekstren, senskue! Mi ekpafos, – l'unue |
| De l' amanto diskrevu la koro. » |
| La servanto ektiris, kaj la kuglo eniris |
| En la frunton de . . . lia sinjoro. |
| Traduko de la Pola poemo "Czaty" de Adam Mickiewicz (Adamo Mickjeviĉo, *1789 - †1855) en Esperanton de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14). Tiu ĉi Zamenhofa poem-traduko troviĝas en http://edu.i-lo.tarnow.pl/esp/lern/librejo/0012/0008.php. |