Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Buch der Lieder, Traumbilder VII Germana Arg-1399-695 2012-12-04 22:10 Manfred nur tiun forigu
Manfred Retzlaff Libro de la kantoj, Sonĝobildoj, VII Esperanto 1984 Arg-1400-695 | MR-128-1 2012-12-04 16:28 Manfred nur tiun forigu

Heinrich Heine,
Libro de la kantoj, Sonĝobildoj, VII

 

Heinrich Heine,
Buch der Lieder, Traumbilder VII

 
tradukita de Manfred Retzlaff    
 
Vi havas la monon, ĝin donis jam mi.   Nun hast du das Kaufgeld, nun zögerst du doch?
Vi fia aĉul', ĉu hezitas vi?   Blutfinstrer Gesell, was zögerst du noch?
Meznokto nun ege proksima jam estas,   Schon sitze ich harrend im Kämmerlein traut,
Sed kie la fianĉineto nun restas?   Und Mitternacht naht schon - es fehlt nur die Braut.
 
Tremigaj aeroj bloviĝas al mi;   Viel schauernde Lüftchen vom Kirchhofe wehn; -
Ho, la fianĉineton, ĉu vidis ŝin vi?   Ihr Lüftchen, habt ihr mein Bräutchen gesehn?
Tre palaj maskoj formiĝas tie,   Viel blasse Larven gestalten sich da,
Grimacas rikane, kapjesas fie.   Umknixen mich grinsend und nicken: O ja!
 
Nun diru, kia ĝi estas novaĵ',   Pack aus, was bringst du für Botschafterei,
Vi nigra ulaĉo en fajra vestaĵ'!   Du schwarzer Schlingel in Feuerlivrei?
Sin ĵus Sia graca mostaĵ' anoncigis,   »Die gnädige Herrschaft meldet sich an,
En sia drak-ĉaro sin alveturigis.   Gleich kommt sie gefahren im Drachengespann.«
 
Ho, kion deziras, grizulo vi?   Du lieb grau Männchen, was ist dein Begehr?
Kaj kio alpelas vin tien ĉi?   Mein toter Magister, was treibt dich her?
Silente li min alrigardas kor-vee,   Er schaut mich mit schweigend trübseligem Blick,
Kaj reen li iras, kapskuas li nee.   Und schüttelt das Haupt, und wandelt zurück.
 
Hurlete vostumas la vila aĉul',   Was winselt und wedelt der zottge Gesell?
Helverde glimetas la kata okul'.   Was glimmert schwarz Katers Auge so hell?
Kun hirta hararo ulinoj hurlantas,   Was heulen die Weiber mit fliegendem Haar?
Lulkanton al mi nutristino ekkantas.   Was lullt mir Frau Amme mein Wiegenlied gar?
 
Nun ĉesu lulkanti, vi mam-nutristin',   Frau Amme, bleib heut mit dem Singsang zu Haus,
Ne devas vi plu luldormigi min;   Das Eiapopeia ist lange schon aus;
La geedziĝ-feston hodiaŭ mi festas   Ich feire ja heute mein Hochzeitsfest -
Kaj gastoj tre noblaj venantaj jen estas.   Da schau mal, da kommen schon zierliche Gäst.
 
Alvenas galanta anar' de Satan',   Da schau mal! Ihr Herren, das nenn ich galant!
Portanta la kapon en sia man'.   Ihr tragt, statt der Hüte, die Köpf in der Hand!
Vi pendumiluloj vestitaj enue,   Ihr Zappelbeinleutchen im Galgenornat,
La vento silentas, vi venas malfrue.   Der Wind ist so still, was kommt ihr so spat?
 
Jen la patrineto sur la balail',   Da kommt auch alt Besenstielmütterchen schon.
Min benu ŝi, estas mi ja ŝia fil';   Ach segne mich, Mütterchen, bin ja dein Sohn.
Kun blanka vizaĝo ŝi donas la benon,   Da zittert der Mund im weißen Gesicht:
Kaj tremas la buŝo dirante amenon.   »In Ewigkeit Amen!« das Mütterchen spricht.
 
Dekdu muzikistoj vizitas min,   Zwölf winddürre Musiker schlendern herein;
Poststumblas blinda la violonin'.   Blind Fiedelweib holpert wohl hintendrein.
Jen arlekeno vestita bunt-jake,   Da schleppt der Hanswurst, in buntscheckiger Jack,
Kun tombo-fosisto dorso-pake.   Den Totengräber huckepack.
 
Dekdu monaĥinoj vidigas sin   Es tanzen zwölf Klosterjungfrauen herein;
Kaj ankaŭ strabanta fi-parigistin'.   Die schielende Kupplerin führet den Reihn.
Fikanton fajfas pastraĉoj ĉi tie   Es folgen zwölf lüsterne Pfäfflein schon,
Laŭ la maniero de la eklezio.   Und pfeifen ein Schandlied im Kirchenton.
 
Sinjor' brokantisto, kriaĉu ne vi.   Herr Trödler, o schrei dir nicht blau das Gesicht,
Ne helpos ĝi vin en la purgatori'.   Im Fegfeuer nützt dir dein Pelzröckel nicht;
Hejtata estas la loko de l' veo   Dort heizet man gratis jahraus, jahrein,
Per karn', per hom-ostoj kaj per oleo.   Statt mit Holz, mit Fürsten- und Bettlergebein.
 
Vi strig-vizaĝul' kun akrida krur',   Die Blumenmädchen sind bucklicht und krumm,
La ripo-klakadon, ĝin lasu vi nur.   Und purzeln kopfüber im Zimmer herum.
Enstumblas kriplitaj floret-knabinetoj,   Ihr Eulengesichter mit Heuschreckenbein,
Surkapen falas kun siaj ĝibetoj.   Hei! laßt mir das Rippengeklapper nur sein!
 
La tuta infero nun estas ĉe mi   Die sämtliche Höll ist los fürwahr,
Kaj svarmas kaj bruas nun pli kaj pli.   Und lärmet und schwärmet in wachsender Schar.
Eksonas la valso infera! Kvieto!   Sogar der Verdammniswalzer erschallt -
Alvenos nun baldaŭ la karulineto.   Still, still! nun kommt mein feins Liebchen auch bald.
 
Silentu nun aŭ foriĝaĉu tuj vi!   Gesindel, sei still, oder trolle dich fort!
La propran vorton ne komprenas plu mi. -   Ich höre kaum selber mein leibliches Wort -
Mi aŭdas rasladon kaj ĉaron mi vidas,   Ei, rasselt nicht eben ein Wagen vor?
La kuiristin' al la pordo rapidas.   Frau Köchin! wo bist du? Schnell öffne das Tor!
 
Ho venu al mi, mia karulin'!   Willkommen, feins Liebchen, wie gehts dir, mein Schatz?
Sinjoro pastoro, sidigu vin!   Willkommen Herr Pastor, ach nehmen Sie Platz!
Bonvenon al vi, vi kunvosta pastro,   Herr Pastor mit Pferdefuß und Schwanz.
Volonte mi servas vin, mia mastro!   Ich bin Eur Ehrwürden Diensteigener ganz!
 
Tre palas kaj mutas la fianĉin'.   Lieb Bräutchen, was stehst du so stumm und bleich?
La pastro nun tuj geedzigos nin;   Der Herr Pastor schreitet zur Trauung sogleich;
Per ega kotizo pagintas mi tion,   Wohl zahl ich ihm teure, blutteure Gebühr,
Por ŝin ekposedi ja riskis mi ĉion.   Doch dich zu besitzen gilts Kinderspiel mir.
 
Malsupren ŝi sinkas nun ĉe mia flank'.   Knie nieder, süß Bräutchen, knie hin mir zur Seit! -
Ho kia ĝojeg'! Al Satan' mia dank'!   Da kniet sie, da sinkt sie - o selige Freud! -
Ŝi kuŝas nun ĉe mia brusto ŝvelanta,   Sie sinkt mir ans Herz, an die schwellende Brust,
Braktenas mi ŝin kun volupto tremanta.   Ich halt sie umschlungen mit schauernder Lust.
 
Tuŝetas nin ambaŭ harbukloj de or';   Die Goldlockenwellen umspielen uns beid:
Kaj frapas ĉe mia nun ŝia kor'.   An mein Herze pocht das Herze der Maid.
Frapadas pro ve' kaj pro volupteco,   Sie pochen wohl beide vor Lust und vor Weh,
Ĉielen forŝvebas ni al la alteco.   Und schweben hinauf in die Himmelshöh.
 
La koroj naĝadas en la ĝojegec',   Die Herzlein schwimmen im Freudensee,
Jen alte ĉe Dio en la altec';   Dort oben in Gottes heilger Höh;
Sed ni apartenas ja al la Satano,   Doch auf den Häuptern, wie Grausen und Brand,
Malbene metitas sur ni lia mano.   Da hat die Hölle gelegt die Hand.
 
La fia filaĉ' de l' malhel' estas li,   Das ist der finstre Sohn der Nacht,
Ludanta benantan pastraĉon por ni,   Der hier den segnenden Priester macht;
Blasfeme li preĝas el sanga libraĉo,   Er murmelt die Formel aus blutigem Buch,
Malbeno nur estas ĝi, lia benaĉo.   Sein Beten ist Lästern, sein Segnen ist Fluch.
 
Eksonas freneza krakad' kaj siblad',   Und es krächzet und zischet und heulet toll,
Hurlado, muĝado kaj tondra bruad';   Wie Wogengebrause, wie Donnergeroll; -
Subite ekfulmas de lumo blueco, -   Da blitzet auf einmal ein bläuliches Licht -
Kaj diris li: "Amen, en eterneco!"   »In Ewigkeit, Amen!«das Mütterchen spricht.
 
Traduko de la Germana poemo "Buch der
Lieder, Traumbilder VII" de Heinrich Heine
(*1797-12-13 - †1856-02-17) en
Esperanton de Manfred Retzlaff (*1938-11-04)
en 1984.
  Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17).